Pov Μελίνας

Δεν κοιμήθηκα καθόλου όλο το βράδυ..σκεφτόμουν το πώς με έχει χαρακτηρίσει σίγουρα μετά από αυτό, αλλά ειλικρινά θέλω να του εξηγήσω τα πάντα..ήταν τόσο απρόβλεπτο να έρθει η μητέρα μου ενώ μου είχε πει άλλη ημερομηνία...
Γύρισε η μητέρα μου με τον σύντροφό της Ελλάδα και το μυαλό μου ήταν σε εκείνον. Μιλούσα σε ομαδική με την Στέλλα και την Κατερίνα τις δύο αδερφές μου όλο το βράδυ.. προσπαθούσαν να με παρηγορήσουν, όμως με είχαν κατακλύσει συναισθήματα απαισιοδοξίας , έλεγα πως ίσως να μην καταφέρω να τον ξαναδώ .. ποτέ

Pov Έρικ

Δεν κατάφερα να κλείσω μάτι όλη τη νύχτα... Την φανταζόμουν να έρχεται να απολογείται με ένα φόρεμα μακρύ λευκό που θα έκαναν τοσο μεγάλη αντίθεση με τα γαλαζοπράσινα μάτια της. Διάολε ήταν σαν αρχαία Ελληνίδα θεά.. Με έχει στείλει αυτό το βλέμμα της. Αλλά όχι! Πρέπει να προχωρήσω τη ζωή μου, ήθελε να φερθεί ανώριμα σαν 12χρονο κοριτσάκι αλλά δεν θα κάτσω να ασχοληθώ περεταίρω. Σήμερα η βραδιά προβλέπει ξενύχτι, ποτό και πολλές γκόμενες.

Κατέβηκα τις σκάλες και πήγα να πάρω το πρωινό μου. Όταν ακούστηκε μια φωνή που εκείνη την ώρα αδυνατούσα να αναγνωρίσω..

"Καλημέρα παιδί μου, πού ταξιδεύεις?"

"Γη καλεί Έρικ , Έρικ συμβαίνει κάτι?" Ρώτησε η μητέρα μου ..

"Εμ ..ναι ολα καλά ,μην ανησυχείς "
Της απάντησα αλλά δεν καθησυχαστηκε. Πιο πολύ φαινόταν μάλιστα ταραγμένη που δεν της έλεγα και λόγω της εγκυμοσύνης δεν ήθελα να τη φορτίσω παραπάνω συναισθηματικά.

"Βασικά μαμά.. όντως κάτι με προβληματίζει. Μια κοπέλα."

"Άφησες έγκυο καποια κοπέλα??" Είπε και τινάχτηκε προς τα πίσω

"Όχι όχι !! Απλά με παιδεύει πολύ .. φέρεται ανώριμα βέβαια μπορεί να της έτυχε και κάτι αλλά δεν ξέρω είμαι μπερδεμένος .."

"Με μπέρδεψαν τα λόγια σου γιε μου... ο,τι κ αν είναι ελπίζω να βρει τον δρόμο του.."
Είπε η μητέρα μου και με φίλησε στο κεφάλι

Αποφάσισα να κάνω μια βόλτα προς τη μαγευτική παραλία της Σαντορίνης , να κοιτάξω την θάλασσα και να αδειάσει λίγο το μυαλό μου από τις σκέψεις μου  που είχαν το πρόσωπο της Μελίνας.
Μα ήταν μάταιο. Οι σκέψεις με χτυπούσαν όπως τα κύματα της θάλασσας χτυπούν τα βράχια. Δεν ηρεμούσε η ψυχή μου , ήθελα να πάω να τη βρω απεγνωσμένα. Αλλά όχι , αν θέλει θα ψάξει να έρθει αυτή να με βρει

Κάθισα 3 ώρες κοιτώντας το απέραντο , μπερδεμένος μέχρι που άκουσα μια φωνή.. Αχ θεέ μου πες μου ότι είναι η Μελίνα!
Γύρισα να κοιτάξω και δεν ήταν κανένας, η τουλάχιστον δεν μιλούσε σε εμένα. Το βλέμμα μου περιπλανιόταν από δω κι από κει μήπως και τη δω κάπου τυχαία, απρόβλεπτα ,μα ήταν μάταια η σκέψη μου αυτή.

Όταν είδα ότι οι ελπίδες για να την ξαναδώ γκρεμίζονται μια μια , αποφάσισε να γυρίσω πίσω στο ξενοδοχείο, να κάνω ένα μπάνιο να χαλαρώσω , να ξυριστώ για να είμαι έτοιμος για το βράδυ. Απόψε το βράδυ θα ξεχάσω τη Μελίνα.

Pov Μελίνας

Έκλεισα τα μάτια μου για μερικά δευτερόλεπτα και αποτυπώθηκε το πρόσωπο του στη σκέψη μου και ας τον έχω δει μόνο δύο φορές. Πίστευα πως ο κεραυνοβόλος έρωτας ήταν μύθος και τώρα το σύμπαν μου απέδειξε περίτρανα το ποσό λάθος έκανα.

Ακούστηκε ένας χτύπος στη πόρτα μου και παρακαλούσα με όλη μου τη δύναμη να είναι αυτός και να με βρήκε.

"Στέλλα? Κλαις ? Ψυχή μου τι έγινε? "

Τα έχασα ! Η αδερφή μου έκλαιγε ασταμάτητα και προσπαθούσα να την παρηγορήσω στην αγκαλιά μου

"Μελίνα , αυτό ήταν .. χωρίσαμε "
Είπε και κύλησε άλλο ένα δάκρυ στο μάγουλο της.

"Με τον Σταύρο? Γιατί? Τι έγινε?"

"Τον είδα Μελίνα..τον είδα να φιλάει μια άλλη γυναίκα και είχε το θράσος να μου ζητήσει και συγγνώμη!"

"Τι πράγμα? Έπεσε πολύ στα μάτια μου μετα από αυτό..θα έπρεπε να πέσει και στα δικά σου μάτια και να δειξεις εγωισμό αδερφούλα μου , όχι να κάτσεις να κλαίς.. αυτός έχασε , όχι εσύ!"

Προσπαθούσα να παρηγορήσω την αδερφή μου και μου χάρισε ένα μικρό χαμόγελο.

"Λοιπόν έχω μια ιδέα ! " Της είπα και της τσίμπησα ελαφρά το μπράτσο.

"Εφόσον περνάμε και οι δύο ερωτική απογοήτευση τι θα έλεγες να πνίξουμε τον πόνο μας σε ένα από τα καλύτερα μπαράκια της Σαντορίνης ? "

"Εσύ γιατί έχεις ερωτική απογοήτευση ? Με τον όμορφο πελάτη σου τι έγινε?"

"Θα σου τα πω στον δρόμο για το μπαρ! Σήμερα θα πιούμε, θα χορέψουμε ,θα διασκεδάσουμε και θα αφήσουμε ο,τι μας πλήγωσε πίσω ! "

"Εντάξει λοιπόν , ας το κάνουμε!"
Απάντησε η αδερφή μου και της έκλεισα το μάτι φεύγοντας από το κατώφλι του σπιτιού..

Και τώρα η κρίσιμη ερώτηση !

Τι θα βάλω??

Έβγαλα όλα τα ρούχα από την ντουλάπα μου τα πέταξα πάνω στο κρεβάτι και στο δωμάτιο μου επικρατούσε ένα χάος!

Φούστα με σακακι? Μπα πολύ κυριλέ..
Πουκάμισο? Όχι όχι θα είμαι σαν τον Πίπη από την ταινία με την Βουγιουκλάκη και τον Παπαμιχαήλ.
Σαλοπετα? Ούτε για αστείο..
Φόρεμα? Ναι αλλά ποιο από όλα?

Τελικά διάλεξα να βάλω αυτό το λευκό φόρεμα που σε αντίθεση με το ελαφρώς σοκολατένιο χρώμα της επιδερμίδας μου έδειχνε υπέροχο και κομψό.

Φόρεσα λοιπόν και τα λευκά μου πέδιλα με τις χρυσές λεπτομέρειες και στόλισα το σύνολο μου με χρυσά κοσμήματα . Έβαλα χρυσούς κρίκους , ένα χρυσό διακριτικό μενταγιόν που ήταν δώρο γενεθλίων από την μητέρα μου και στην συνέχεια έπιασα τα μαλλιά μου μια ελαφριά κοτσίδα και ξεκίνησα να βάφομαι. Ήθελα να κάνω ελαφρώς έντονα τα μάτια μου και να εστιάσω στα χείλη μου έτσι ώστε να φαίνονται πιο σαρκώδη.  Αφού τελείωσα λοιπόν το μακιγιάζ μου άφησα τα μαλλιά μου κάτω και έπιασα δύο μικρές πλεξούδες από τα δύο άκρα των κροτάφων προς τα πίσω και τις ένωσα με ένα διάφανο λαστιχάκι. Έβαλα στα κόκαλα του στέρνου λίγο σπρέι σώματος με γκλιτερ για εντυπωσιακό καλοκαιρινό δροσερό αποτέλεσμα , λούστηκα με το αγαπημένο μου άρωμα , διάλεξα μια τσάντα φάκελο και έφυγα από το σπίτι .

Μπήκα στο αυτοκίνητο και πήρα τηλέφωνο την αδερφή μου.

«Ναι?»
«Ελα μόλις μπήκα στο αμάξι, ξεκινάω σε 10' είμαι εκεί ,θα σου κορνάρω να βγείς! »
«Μελίνα..είσαι σίγουρη?»
«Απολύτως! Δεν πιστεύω να μην είσαι έτοιμη?»
«Οχι έτοιμη είμαι...από θέμα ρούχων δηλαδή γιατί από ψυχολογικό δεν..»
«Δεν ακούω κουβέντα! Σε 10' βγες! Σήμερα είναι η βραδιά μας!"
«Πεισματαρα από μικρή...καλά "
«Χαχαχα τα λέμε σε λίγοο»

Έφτασα απέξω από το σπίτι της αδερφής μου και είδα τον άντρα της..η μάλλον τον πρώην άντρα της να κρατάει με το ένα χέρι ένα τσιγάρο και με το άλλο ένα μπουκάλι μπύρας πιθανόν άδειο..
Πήρα τηλέφωνο την αδερφή μου να την ειδοποιήσω ότι έφτασα και ότι απέξω ακριβώς από το σπίτι της είναι ο πρώην της σε περίεργη κατάσταση.

«Ελα Στελλακι , να σου πω είναι έξω ο Σταύρος καπνίζει κ κρατάει κ ένα μπουκάλι μπύρας..Δε φαίνεται να είναι καλά.»
«Αυτό ας το σκεφτόταν πριν με απατήσει. Είχε κάνει πολλά Μελίνα αλλά αυτό ήταν η σταγόνα που ξεχυλισε το ποτήρι. Πλέον δεν τον φοβάμαι.»
«Να τον φοβάσαι? Τι είναι αυτά που λες? Γιατί ?»
«Με χτυπούσε Μελίνα. Κάθε φορά που γύριζα από τη δουλειά επειδή πήγαινα περιποιημένη με έλεγε τσούλα και ότι κάθομαι στους πελάτες για αυτό παίρνω παραπάνω μπουρμπουαρ. Αλλά δεν είναι η κατάλληλη στιγμή να-»
«Μελινα?..»

Δεν μπορώ να πιστέψω στα αφτιά μου. Η αδερφή μου με ένα καθίκι που την χτυπούσε και της φερόταν άσχημα. Αν είναι ποτέ δυνατόν.

Την είδα να βγαίνει από το κατώφλι του σπιτιού της και μόλις την αντιλήφθηκε ο Σταύρος πήγαινε προς το μέρος της. Βγήκα από το αυτοκίνητο.

"Α ώστε έτσι ε? Ξεπορτίζεις τσουλάκι , βέβαια ε τι θα έκανες αφού είσαι μια πορ-"

"Μη ξανατολμήσεις να πλησιάσεις την αδερφή μου καθίκι! Το κατάλαβες? Δεν είναι για τα μούτρα σου! "

"Βρε βρε , να και το άλλο τσουλί , δε θα μου πεις εσύ τι θα κάνω στην γυναίκα μου!"

"Να σου θυμίσω ότι μιλάς για την αδερφή μου!"

"ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!" Ούρλιαξε η αδερφή μου από οργή!

"Πρώτον είμαι ΠΡΏΗΝ γυναίκα σου και κοίτα να το χωνέψεις , δεν θα έπρεπε καν να είμαι γυναίκα σου δηλαδή, εδώ και δύο χρόνια με υποβάθμιζες σαν γυναίκα, μου φέρθηκες σαν σκουπίδι. Από τότε που έμπλεξες στα ναρκωτικά έγινες άλλος άνθρωπος και κουράστηκα να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι θα αλλάξεις! Γιατί είμαι σίγουρη ότι δεν θα αλλάξεις ποτέ ! Θα μείνεις πάντα ένας ελεεινός αλκοολικός ναρκωμανής εθισμένος στη μονή του αγάπη την ηρωίνη. Εγώ τελείωσα με αυτό. GAME OVER! "

Είχα μείνει να κοιτάζω γεμάτη θαυμασμό την δύναμη της αδερφής μου να αντιμετωπίζει τόσο σωστά την κατάσταση. Τα μάτια της πετούσαν φλόγες θυμού και αγανάκτησης. Το καθίκι δε μιλούσε. Τι να πει άλλωστε?
Είχε μείνει στήλη άλατος που το "σκυλάκι" του τελικά έχει στόμα και μπορεί να πει πολλά!

"Έφυγε αγάπη μου! Το έβαλε στα πόδια. Ήσουν τόσο δυνατή όταν του μιλούσες! Είμαι περήφανη για σένα ! "

"Έπρεπε να μιλήσω Μελίνα και πίστεψε με δε φαντάζεσαι πόσα ακόμα ήθελα να πω αλλά τον λυπήθηκα, ήταν πραγματικά αξιολύπητος"

"Λοιπόν λοιπόν τέλος αυτή η συζήτηση ! Δεν θα αφήσουμε κανέναν να μας καταστρέψει την βραδιά μας ! Φύγαμε! "

"Μελίνα, δε ξέρω αν είμαι σε θέση για διασκέδαση τώρα..αλήθεια.."

"Στέλλα! Ξεκόλλα! Έλα να περάσουμε όμορφα, ο,τι έγινε ανήκει στο παρελθόν!"

Γειααα σαςς

Λοιπόν είχα πααααρα πολύ καιρό να ανεβάσω νέο κεφάλαιο ξέρω , δεν είχα καθόλου έμπνευση αλλά τώρα ειλικρινά έχω τόσες πολλές ιδέες που ανυπομονώ να τις αποτυπώσω στο ηλεκτρονικό μου βιβλίο !!

Περιμένω τα σχόλια σας για το κεφάλαιο , νομίζω ήταν αρκετά δυνατό ! Τι λέτε κ εσείς? ❤️❤️