Titel: You can Say Olive
Auteur: OlivElis
Genre: Tienerfictie
Aantal hoofdstukken: 4
Bezig

Korte inhoud:

"Please mam," smeek ik. "Ik ben nu echt volwassen genoeg om een slaapfeestje te geven zonder dat jullie erbij zijn." "Dus jij vindt dat je volwassen genoeg bent?" vraagt ze met een opgetrokken wenkbrauw. Ik knik heftig. "En die keer dat je verkleed als eenhoorn in de keuken danste?" "Toen was ik nog een jong, naïef en onwetend kind." "Olivia, dat was gisteren."

Iedereen weet dat het leven van een tiener hard en vermoeiend is. Iedereen, behalve volwassenen. Het zou erg onredelijk en niet cool zijn, als ik zou zeggen dat mijn leven écht héél erg vermoeiend is. Maar aan de andere kant; ik heb nooit gezegd dat ik cool was...

Mijn beoordeling:

You can say Olive is een verhaal dat het typische leventje van een opgroeiende puber beschrijft; niet altijd rozengeur en manenschijn maar steeds met een kwinkslag. Op zich is het idee niet erg speciaal maar de uitwerking ervan is prima, waardoor de verhaallijn interessant wordt en het nooit echt gaat vervelen. De dingen die er in voorkomen zijn best herkenbaar voor de meeste jonge meisjes, waardoor je je goed kan inleven. Ik bedoel: wie heeft er zich al niet geërgerd aan oude dametjes die per se met rosse muntjes willen betalen aan de kassa, waardoor de rij er achter alleen maar langer wordt? Ook is er voldoende humor ingestoken, en ik moest al veel moeite doen om een geamuseerde grijns te onderdrukken. Dus wat dat betreft: well done! 

Het verhaal is geschreven in de ik-vorm en dat lijkt mij ook de beste keuze. Je ziet alles door de ogen van de protagonist, Olivia. Ze is goed beschreven; zowel het uiterlijk als het innerlijk. Het is niet moeilijk om je in te leven in haar gedachten. Ook de andere personages zijn goed gevormd. De lichaamstaal en de emoties worden zeer goed beschreven en alles klopt tot nu toe. 

Je hebt een vlotte schrijfstijl die aangenaam is om te lezen. Er worden veel verschillende  woorden gebruikt, waardoor de beschrijvingen nog levendiger worden. De dialogen zijn fris en leuk om te lezen. Ook  de zinsopbouw, alinea-indeling etc. is niks op aan te merken. 

De lengte van de hoofdstukken is eerder aan de lange kant. Bij sommige hoofdstukken had je bepaalde stukken ook apart kunnen zetten, i.p.v. het er nog achter te breien. Je had het eerste hoofdstuk bijvoorbeeld ook in twee kunnen delen. Eerst dat ze de boeken ging afhalen en dan pas in het volgende hoofdstuk over de eerste schooldag. 

De spelling en grammatica is nagenoeg foutloos. Maar toch zijn er hier en daar nog enkele schoonheidsfoutjes te bespeuren. Zo gebruik je soms het verkeerde verwijswoord. Ik heb een zin opgemerkt die niet helemaal lekker loopt: Ik draai me om en sta recht tegenover een, best wel knappe en waarschijnlijk even oud als ik, bruinharige jongen. Hier zou ik van maken: Ik draai me om en sta recht tegenover een bruinharige jongen, DIE best wel knap en waarschijnlijk even oud als ik is. Dat vind ik persoonlijk wat beter klinken. Verder is er af en toe een lidwoord vergeten of staat er een klein typfoutje, maar die zijn totaal niet storend dus je leest er zo over heen. Eigenlijk kan ik hier niet veel over zeggen, dus dat betekent dat je dit zeer goed hebt gedaan.

Algemeen puntentotaal:

Originaliteit: 8.0/10
Cover: 7.3/10
Personages: 8.7/10 
Spelling en grammatica: 8.5/10
Algemeen: 8.4/10

Besluit:

Het staat vast dat deze schrijfster veel talent heeft en, mits enkele kleine verbeteringen, het nog ver kan schoppen! En als je op zoek bent naar een boek waar je spontaan een glimlach van op je gezicht krijgt, is dit een absolute aanrader!