Met de wolven...
Chenaya Saterhoen zat op uitkijk. Nog even en dan kon ze ontsnappen. De bezoekers gingen naar huis dus kon zij ongestoord aan het werk. Ze had een klein gaatje achter in het hek gevonden. Lang leve de slechte kwaliteit.
Ergens aan de rant van de zoo was een enorm gebied van bos. In dat bos huiste een roedel wolven.
'Tom, verdomme, doe eens voorzichtig!' Zianne keek naar haar wolvenbroertje die vast zat tussen een paar takken. Met haar snuit drukte ze tegen de takken. 'Hoe ben je hier ooit in terecht gekomen?' Tom zuchtte. 'Gewoon, jagen op een haas, meer niet,' zei Tom alsof het zo simpel was. 'Klungel,' gromde Zianne. 'Ik krijg je niet los. Het is je eigen schuld dus eigenlijk zou ik je moeten laten zitten..' Tom keek haar smekend aan. 'Nee! Alsjeblieft maak me los!' piepte Tom. Zianne keek naar hem, bijna grijzend. 'Ik heb toch geen keuze.'
Zianne riep huilend, Tom begon mee te doen. Al snel kwamen er een witte en bruine wolf aan. 'Heeft hij zich weer in de nesten gewerkt?' merkte Lotte op. 'En zo te zien wel een hele grote nest,' ze Eline.
Tom keek ze een voor een grommend aan. 'Help me dan,' piepte hij. 'Haal me er gewoon uit.'
Lotte snoof. 'Eigen schuld kleintje.' Eline ging naast Zianne staan. 'Op drie,' zei ze en ging met haar neus tegen de takken staan. Lotte zuchtte. 'Kunnen we hem niet laten zitten?' klaagde ze. 'Dat zal hem leren.'
'Één.'
'Misschien zal hij zelfs beter leren jagen,' ging ze door.
'Twee.'
'Hij is nog zo klein ook he?'
'Lotte!' zeiden Eline en Zianne tegelijk.
'Al goed, al goed.' Lotte ging naast haar nichtjes staan.
'Drie!' zei Eline en met zn drieen duwde ze tegen de takken. Zodra het kon glipte de kleine jonge wolf vanonder de takken.
De drie meisjes lieten de takken vallen en gingen rond Tom staan. 'We gaan naar huis,' zei Zianne. Tom keek haar nijdig aan maar hij kon niets tegenwerpen.
Terug bij Chenaya; het was laat geworden. Haar plan ging in werking.
Plots stond er iemand voor haar. 'Hallo Chenaya Saterhoen.' Chenaya schrok en keek omhoog. 'Hoe kom jij hier??' vroeg ze verbaast.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro