Tina. Pov

Byłam już w rezydencji i rozmawiałam z Thiago i Aną. Dziewczyna powiedziała mi, że chcę uczyć gry na fortepianie.

- Nawet ma już pierwszego ucznia - powiedział Thiago siadając przy instrumencie, a ja z Aną zaczęłyśmy się śmiać

- A ty nie chciałabyś się uczyć? - zadała pytanie Ana

- Dzięki za propozycję, ale nie. Poza tym gram już na gitarze - powiedziałam

- Ja też - uśmiechnął się Thiago

Thiago jest naprawdę bardzo miły. Z resztą tak samo jak Ana. Dogaduje się także z Daisy i Pietro. Thiago zaczął namawiać rudowłosą żeby zagrała swoją ulubioną melodię.

- Proszę, ja też chcę posłuchać - powiedziałam

Dziewczyna pokiwała głową. Położyła palce na klawiszach i zaczęła grać. Muzyka wypełniała całe pomieszczenie. Słyszałam już podobną muzykę...tylko nie mam pojęcia gdzie.
W pewnym momencie usłyszałam jak ktoś wszedł do pokoju. Odwróciłam się i zobaczyłam Julię... całą mokrą. Ana przestała grać i też popatrzyła w stronę mojej przyjaciółki.

- Co się stało? Czemu jesteś cała mokra? - zapytałam

- Miałam mały wypadek - odpowiedziała wymijająco

- W Laixie?! - zapytałam

- Nie, w parku - powiedziała spokojnie

- Jak? - zapytał tym razem Thiago

- Potknęłam się i wpadłam do stawu - odparła Julia - dobrze, że byłam z Marcosem

- Tak... czekaj, co? Jak z Marcosem? - zadałam kolejne pytanie

- Chciał porozmawiać ze mną - odpowiedziała - no wiesz o mojej piosence

- Ah ok - pokiwałam powoli głową

- Chodź, bo zaraz będziesz chora - powiedziała Ana i wzięła pod rękę Julię

Dziewczyny wyszły, a ja zostałam z Thiago. Chłopak wzruszył ramionami.

- A tak właściwie to... skąd wy się znacie? - zapytałam

- Kiedyś Ana przyjechała do mojego rodzinnego domu - odpowiedział Thiago lekko zakłopotany

- A kiedy? - zapytałam ponownie

Chłopak już miał odpowiedzieć, ale inna rzecz przykuła moją uwagę. Usłyszałam dźwięk powiadomienia w telefonie. Przeprosiłam Thiago i odsłuchałam wiadomość od jak się okazało Alexa.

Hej Tina, chciałbym zapytać się czy jutro jesteś wolna? Jeżeli nie, możesz zaproponować inny termin. Jednak liczę, że przyjmiesz moją propozycję. Spotkajmy się w parku, po południu.

Obejrzałam się, tam gdzie stał Thiago. Chłopak miał minę taką jakby co najmniej Alex mi się oświadczył.

- A ty? - zapytał, cały czas uśmiechając się

- Co ja? - oddałam pytanie

- Skąd się znacie? - zadał pytanie

- Ee... - zawahałam się, ale potem opowiedziałam co łączyło mnie i Alexa

Thiago pokiwał głową i szeroko się uśmiechnął. Ten człowiek już nam planuje ślub.

- Zgodzisz się? - Chciał dowiedzieć się Thiago

- Chyba tak - odparłam - ale teraz to ja muszę iść spać

- Musisz się z nim spotkać - stwierdził - to dobranoc

Wyszłam z pomieszczenia i udałam się  do mojego pokoju. Kogo ja jeszcze oszukuję?! Przecież w duchu liczyłam na to, że Alex do mnie zagada. Ta miłość jeszcze nie zgasła...
Miałam mętlik w głowie. Otworzyłam drzwi, ale z tego zamyślenia wyrwała mnie Julia. Oprzytomniałam i zobaczyłam, że nie jestem w swoim pokoju.

- Ziemia do Tiny... HALO - wrzasnęła do mnie Julia, która wyszła właśnie z łóżka

- Nie krzycz - powiedziałam - sorki pomyliłam pokoje

- Gadaj, co się dzieje? - powiedziała dziewczyna nie zwracając uwagi na moją wypowiedź

- No co, co... Alex zaprosił mnie... - nie dokończyłam

- Zgodziłaś się? Jak nie to musisz. Gdzie? Kiedy? - zadawała pytania moja koleżanka

- Jeszcze się nie zgodziłam - przyznałam - mamy się spotkać w parku, po południu

- Zgadzasz się i to już - powiedziała dziewczyna - jak nie to zabieram Ci telefon i sama do niego piszę

- A spróbuj tylko - odpowiedziałam

- To zgadzaj się - odparła Julia wskazując na mój telefon

Wzięłam telefon i nagrałam wiadomość.

Sorki za późną porę, ale tak zgadzam się... To.. do zobaczenia

Wysłałam wiadomość i spojrzałam na Julię. Dziewczyna miała taki sam wyraz twarzy jak Thiago. Czy oni nigdy nie przestaną?

- No co? - chciałam być poważna, ale mina mojej przyjaciółki mnie rozbawiła

- I mi nie mów, że Cię nie interesuje

- Oj tam ty lepiej mi opowiedz co z Marcosem

Julia zaczęła opowiadać mi jaki to Marcos Golden jest super. Gadała jak najęta.

- Muszę się zapytać on wie co do niego czujesz? - zadałam pytanie

- Ee... Nad tym pracuję - odparła

Zaczęłam się śmiać. Julia patrzyła się na mnie jak na wariatkę.

- Może ja ci pomogę, co? - zapytałam

- NIE - krzyknęła - ani mi się waż

- A co? - zapytałam z uśmiechem

- Jeżeli on się dowie to ja się wyprowadzam, zmieniam wygląd i tożsamość - powiedziała

- Tak, a później okaże się że też się w tobie zakochał

- Przestaniesz? - zapytała - poza tym idź już spać

- Dobrze - powiedziałam i z zawadiackim uśmiechem poszłam do pokoju

Następnego dnia czułam się jakbym miała zaraz zemdleć. Po południu byłam jeszcze w Fundomie. Nie spodziewałam się że zastanę tam Alexa... podrywającego Bię. No może zagadującego do niej. Ja już wpadam w jakąś paranoję. Alex mnie zobaczył i podszedł do mnie.

- To jak? Idziemy? - zapytał

- No tak tak - odpowiedziałam i zetknęłam na Bię, spojrzała się na mnie i powiedziała coś w stylu dzięki

Poszłam z Alexem do parku. Spacerowaliśmy alejkami i rozmawialiśmy.

- Pięknie wyglądasz - powiedział

- Dzięki - odpowiedziałam trochę zakłopotana

- Usiądziemy? - zapytał

- Tak, pewnie - odparłam

Zapadła cisza. Zawsze czułam się dziwnie, ale teraz kiedy był ze mną Alex odczuwałam cudowną aurę.

- Czy mogę ci coś zaśpiewać? - zapytał Alex

- Chętnie posłucham - uśmiechnęłam się

Chłopak wziął gitarę, którą dopiero teraz zobaczyłam. Nie wiem co ze mną jest nie tak.

- A ty mi nie kazałeś brać gitary - powiedziałam udając oburzoną

- Żebyś nie musiała dźwigać - odpowiedział

- Ohh kochany jesteś - odpowiedziałam i przytuliłam go

Chyba trochę go to zaskoczyło, ale po kilku minutach również mnie objął. Brakowało mi tego, kiedy byłam w Brazylii.
Chłopak uwolnił się z uścisku i zaczął śpiewać.

Quizás es tiempo de olvidarte
No creo enamorarme otra vez

¿Dónde quedan los besos que te di?
¿Y las canciones que te escribí?
¿ Cómo olvidarme de ti?

¿Dónde quedan los besos que te di?
¿Y las noches enteras sin dormir?
¿ Cómo olvidarme de ti?

Kiedy skończył, zaczęłam bić brawo. Podobała mi się, naprawdę.

- To właściwie o naszej relacji - powiedział nagle

- Chyba jak wyjechałam? - zadałam pytanie

- Tak - potwierdził

- Naprawdę aż tak Tobie mnie  brakowało? - zapytałam lekko zbita z tropu

- Tak - przytaknął

- Nie spodziewałam się... I wiesz możemy to nadrobić - powiedziałam i złapałam go za rękę - narazie jako przyjaciele

- Naprawdę? - chłopak uśmiechnął się szczerze

- Naprawdę - potwierdziłam

Alex przysunął się bardziej. Położył na moim policzku rękę. Czy on chcę mnie pocałować?!
Odsunęłam się szybko. Patrzyłam na niego trochę za bardzo przerażonym wzrokiem.

- Przepraszam - odpowiedział - nie wiem co mnie opętało

- Nic się nie stało - odpowiedziałam - ale pamiętaj tylko przyjaźń

- Dobrze - odpowiedział - ale przyjaciele mogą robić ze sobą zdjęcia, prawda?

- Prawda prawda - potwierdziłam

Alex zrobił nam zdjęcie swoim telefonem. Wrzucił je na swój profil. Potem jeszcze dużo rozmawialiśmy, a następnie rozeszliśmy się w swoje strony.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Kochani moi
Zapraszam do wysłuchania piosenki w mediach, na górze 👆🏻

I do następnego
Papa👋🏻