Kiedy wróciłam do domu, od razu zostawiłam torbę i poszłam do Madison, żeby mi pomogła.

Jestem osobą, która uwielbia zmiany, a szczególnie w swoim wyglądzie, co wiąże się z częstym zmienianiem koloru włosów. Teraz zdecydowałam się na wściekły czerwony.

Po pół godzinie, moje włosy opadały na plecy nie niebieskimi, a czerwonymi falami. Ten kolor o wiele bardziej mi odpowiadał.

Podziękowałam Madison i wróciłam do swojego domu.

Jakąś godzinę przed spotkaniem, moi rodzice wysłali mi wiadomość, że po mnie przyjadą. Powiedzieli również, że mam wolną rękę co do stroju.

Podeszłam do szafy i w końcu zdecydowałam się na luźną, białą bluzkę z czarnym krzyżem w centrum, krucze, podarte rurki, smoliste trapery i tego samego koloru skórę.

Właśnie skończyłam makijaż, kiedy usłyszałam jak rodzice trąbią pod moim domem, więc szybko złapałam torebkę i zbiegłam na dół.

- Witaj Brooklyn - powiedzieli równocześnie.

- Ładne włosy - powiedziała mama, a ja złapałam jeden z moich czerwonych kosmyków.

- Na prawdę? - zapytałam zdziwiona i przerażona, ponieważ jeżeli to jej nie przeszkadza, to nici  z planu. Matka tylko pokiwała głową, a ja zmusiłam się do uśmiechu - Prowadźcie - powiedziałam zakładając kask i mając nadzieję, że państwu Gennaro nie spodobają się moje włosy. Ale zawsze mam jeszcze tatuaże.

Po jakiś piętnastu minutach drogi byliśmy na miejscu, a ja miałam szczerą nadzieję, że nasz plan się uda.

Drzwi otworzyła nam pani Angie, która na wprowadziła nas do środka. Byłam za rodzicami, więc nie zobaczyła moich włosów.

Zostawiła nas samych w wiatrołapie, więc w spokoju ściągnęłam skórę i za wszelką cenę próbowałam ukryć śmiech, ponieważ za parę chwil ich plan legnie w gruzach, a ta myśl była niezwykle optymistyczna.

Rodzice weszli pierwsi do salonu, a ja zaraz za nimi. Kiedy państwo Gennaro odwrócili się w moją stronę ich miny były dziwne...