Naam: Ravenster
Leeftijd: 36 manen
Geslacht: Kater 
Clan: NachtClan
Positie: Leider
Afwijkingen: Shizophrenia
Uiterlijk: Pikzwarte lange sierlijke vacht, Roodbruine ogen waar hij er 1 van mist. Een robotpoot, die er op is gezet door de tweebenen. Hij was tot 25 manen gevangen genomen en er werd op hem getest. Maar de zijn geboorteclan had hem weer geaccepteerd. 
Karakter: Op het eerste gezicht nors, shagarijnig en stil. Maar als je hem beter kent is hij te vertrouwen en liefdevol

Ik liep door de randen van het donkere territorium van de NachtClan, samen met de rest van de clan. Moederkatten, kittens, oudsten, krijgers, leerlingen. We zijn uit ons eigen territorium verjaagd. En nog wel door die verdomde zwerfkatten, hoe had dit kunnen gebeuren. Hoe hadden het er zoveel kunnen zijn. Het doet me denken aan een van de verhalen die mijn moeder me altijd vertelde. Over een kat in de BliksemClan, die de leider van ook zo'n grote groep zwerfkatten doodde. Hoe alle clans hadden samengewerkt om hen te verslaan. "Astublieft SterrenClan, laat er niet nog zo'n duistere tijd aanbreken." Dacht ik. We liepen zwijgend verder, langs de grenzen van de territoria van de andere clans. Tot mijn verbazing rook ik geen enkele clangeur, behalve bij de BliksemClan. Vlak daarna zag ik e grote groep zwerfkatten het territorium uitrennen, achtevolgt door een groot deel van de BliksemClan. Ik zag dat Nevelster en Marmervacht er ook bij zaten. Nevelster had ons zien staan en liep naar ons toe. "Gegroet Ravenster. Mag ik vragen wat jullie hier doen?" Vroeg ze. "Een grote groep zwerfkatten hebben ons uit ons eigen territorium verjaagd." Spuugde ik woedend. "Ik zie dat ze bij jullie hetzelfde hebben geprobeert. Maar dit keer zijn ze er niet in geslaagd." Ging ik verder. "Ze hebben jullie ook aangevallen?" Zei Nevelster. "Dat moet ook gebeurt zijn met de WolkenClan en de WaterClan. We gingen gisteren naar de grote vergadering, wij waren de enigen. We hebben gewcht tot de hemel kleurde maar niemand kwam. Toen we terugkwamen bij het kamp was het gevecht al in volle gang." Ging Nevelster verder. "Ravenster, heb ik geleik als ik zeg dat jullie op het moment nergens heen kunnen." Zei Marmervacht. Ik hoorde gesis achter me, maar ik maakte het teken met mijn staart dat ze hun koppen moesten houden. Dat kwam over en het vijandige gesis stierf weg. "Dat klopt Marmervacht, ook al geef ik het niet graag toe." Antwoordde ik. "We kennen een plek vlakbij die berg daar, jullie zouden daar tijdelijk kamp op kunnen slaan." Zei Marmervacht. Nevelster knikte. "Danke je voor die informatie Marmervacht, maar wij weten de weg er naartoe niet." Zei ik. "Maar wij wel, we kunnen een of twee van onze krijgers met jullie meesturen om de weg te wijzen." Bood Nevelster aan. "Dan nemen wij dat aanbod graag aan. We hebben voedsel en rust nodig, en de zorg van onze medicijnkat." Zei ik. "De kruiden zouden er goed moeten groeien, en er zal genoeg prooi en beschutting zijn voor een clan. We hebben er zelf al een paar patrouilles naartoe gestuurd. Ik denk dat het een goede plek zou zijn voor een clan om te verblijven in noodsituaties." Zei Marmervacht. "Dank je." Zei ik. "Panterlicht, Zandvoet, leidt hen er naartoe, kom daarna zo snel mogelijk weer terug. We moeten verder met de restoraties."Zei Nevelster en ze draaide zich om. Panterlicht en Zandvoet bogen respectvol hun kop naar me en gingen voorop. Ik gaf mijn clan het teken om te volgen. 

De plek bij de berg was een prima plek, maar ik zou toch liever mijn eigen territorium hebben. Het was een goede plek om kamp op te slaan in noodsituaties. "Ik zal eens met Nevelster bespreken of dit niet een goede plek zijn als noodterritorium voor een clan. Het zal handig zijn om een achterdeurtje te hebben naar veiligheid." Dacht ik. We hadden voldoende prooi, genoeg kruiden en beschutting voor een kamp. Zodra er katten beter zijn zal ik een patrouille uitsturen naar ons kamp om te spioneren.