Naam: sterrenregen
Leeftijd: 19 manen
Geslacht: poes
Clan: WolkenClan
Positie: Commandant
Uiterlijk: zilvere poes met vallende sterren op de flank
Persoonlijkheid: dood zonder genade is behulpzaam, kalm.
Partner: /
Crush: /
Kittens: /
Vrienden: Vlokster
Grootste angst: dat haar clan word uit geroeid

"Wat nu Vlokster, waar moeten we heen." Vroeg ik aan Vlokster. "Als eerste moeten we een plek hebben waar we kunnen schuilen. Ten minste voor vanacht, daarna moeten we verder zoeken." Antwoordde Vlokster. Ik zuchtte en keek bezorgd naar de katten die achter ons liepen, ze waren moe, gewond en bang. We liepen op een open veld met erg hoog gras. Ineens ging Vlokster rechter op staan en keek naar een grote stenen rotswand. Ik wist eerst niet wat ze daar zag, maar al snel vielen mijn ogen op een kleine grot. "Daar, zullen we even gaan kijken." Vroeg Vlokster, wachtend op het antwoord: 'Ja'. Ik zei dus ook maar ja, ook al had ik nee gezegd, dan waren we als nog gaan kijken dus dat zou geen enkel nut hebben. Ik liep vooruit de grot in, het zou een prima kamp kunnen zijn, en ik had wel wat muizen in dat veld gezien. "Het is geweldig, we zouden hier kamp op kunnen zetten!" Riep ik enthousiast terwijl ik de grot uit rende. "Dat is mooi, dan doen we dat ook, we hebben allemaal rust nodig." Zei Vlokster en gaf het signaal naar de clan dat we naar binnen gingen. Er was een hooghangende rots met een groot hol eronder, dat zou waarschijnlijk Vloksters hol worden. Vlak ernaast zat een spleet in de rotswand die naarmate je verder naar binnen ging steeds breder werd, dat zou een perfect medicijnhol kunnen worden. En voor de rest waren er genoeg gaten in de rotswand om alle nesten van te maken. En in het midden een grote open plek, en zelfs nog een soort verborgen trap naar een uitgang zodat je bij nood er ook aan een andere kant uit kon komen. "Het is inderdaad helemaal goed, hier kunnen we blijven. En in de omgeving is voldoende prooi." Zei Vlokster, daarna sprong ze op de hooghangende rots. "Laat alle katten zich verzamelen bij de hooghangende rots voor een Clanvergadering." Riep Vlokster, iedereen kwam nog een beetje aansjokken op het snelste tempo dat ze hadden met hun laatste energie. "Ik heb besloten dat we hier wel kunnen blijven, het is hier veilig, droog en er is voldoende prooi. Als er iemand bezwaar heeft, dit is je kans om het te zeggen." Ging Vlokster verder. Het bleef doodstil. "Mooi, als er niemand bezwaar heeft tegen hier blijven, gaan we nu allemaal rusten. De sterksten blijven op wacht en morgenvroeg zenden we patrouilles uit. Sterrenregen zal jullie je holen toewijzen. Deze Clanvergaering is ten einde." Sloot Vlokster af. Daarna sprong ze van de hooghangende rots af, en kwam naar mij toe. "Wie moet waar slapen?" Vroeg ik niet helemaal zeker welke holen ik aan wie moest toewijzen. "Daar kunnen we nu even niet over na denken, ik ben bang dat je even zelf wat moet bedenken. Ze hebben NU rust nodig, later kunnen we alles nog wel ordenen." Fluisterde Vlokster. "Oke, dan is dat hol voor jou." Zei ik weizend naar het hol onder de hooghangende rots. "En die spleet daar is het medicijnhol." Zei ik, onze medicijnkat liep ernaartoe met alle kruiden en begon zich te nestelen. "Dat hol daar bovenaan is voor de krijgers, en die daaronder voor de leerlingen." Zei ik weizend naar twee gaten in de rotswand die schuin onder elkaar zaten. De grote holte daar is voor de moederkatten en de kittens, en die daar tegenover is het hol voor de oudsten. " Zei ik weer weizend naar de twee holtes die tegenover elkaar zaten. "Ik ben bang dat jullie het vanacht zonder mosbed zullen moeten doen, daar zorgen we morgen voor. En nu gaan we allemaar rusten. En als je nog energie over hebt, dan ga je op wacht staan." Zei ik en keek naar Vlokster die me toeknikte, ik had duidelijk goede keuzes gemaakt. Daarna ging ik bij de ingang zitten om de wacht te houden.