Toen Regenpoot bij de open plek kwam was de Grote Vergadering al begonnen. Regenpoot luisterde niet naar de leiders. Hij keek met open mond om zich heen. Er zijn zo veel katten! "Kijk hoe dun de Schaduwclan katten zijn!" miauwde Doornpoot, die naast Regenpoot zat. Het viel Regenpoot nu pas op dat er inderdaad veel katten waren die er mager uitzagen. Ook Vlierpoot. Regenpoot voelde en steek van verdriet toen hij zag hoe dun de Schaduwclan leerling was. "De Schaduwclan heeft jullie hulp nodig!" riep Donkerster. Hij klonk erg wanhopig. "De tweebenen jagen alle prooi weg! We hebben niks te eten!" "Hoe moeten we de Schaduwclan helpen?!", riep een kat, "De Rivierclan gaat echt geen territorium weggeven!" Visster was het blijkbaar met de kat eens. "We zouden graag helpen, maar we gaan geen territorium of prooi weggeven. We hebben het zelf hard nodig" miauwde ze. Donkerster keek met een verdrietige blik naar Mosster.  "Alsjeblieft!" miauwde Donkerster bijna onverstaanbaar. De oudsten van de Donderclan hadden Donkerster altijd als een grote, sterke kat beschreven. Nu zag hij eruit als of hij bijna omviel van de honger. "Ik bespreek dit na de vergadering met Streepvacht. Misschien zien jullie ons in de komende zonsopkomsten bij de grens om een afspraak te maken." miauwde Mosster uiteindelijk. Regenpoot wist niet zo goed wat ze daarmee bedoelde. "Het gaat goed met de Windclan. We kwamen wat Donderclan katten tegen die de grens overstaken maar mijn krijgers hebben ze weggejaagd." riep Graanster trots. Alle Donderclan katten begonnen te protesteren. "De vergadering is afgelopen!" riep Visster bijna onhoorbaar. De clans verzamelde zich om hun eigen leider heen. "Hé, Donderclan kitten!" riep een stem. Regenpoot draaide zich om. Het was de vuurrode kater van de  Boombrug! "Kijk naar die kleine poten!" riep een poes die naast hem stond. "Logisch dat hij niet kan lopen!" riep een donker grijze kat. Regenpoot versteende van de gemene opmerkingen van de leerlingen. "Rookpoot!" riep Veerklauw. De donkergrijze leerling, die blijkbaar Rookpoot heette, liep naar zijn clan.  "HE! Laat hem met rust!" riep een bekende stem! Doornpoot! De bruine Donderclan leerling ging verdedigend voor Regenpoot staan. "Alsof jou poten er zo goed uitzien! Je klauwen zijn veel te groot!" spuugde Doornpoot tegen de vuurrode kater. "Niemand praat zo tegen Vlammenpoot!" riep de poes die naast Vlammenpoot geschrokken. "En waarom niet?" vroeg Regenpoot toen hij de moed ervoor had. Zijn stem bibberde en beetje toen hij dat zei. "Omdat Graanster mijn vader is!" riep Vlammenpoot. Regenpoot kromp ineen. Ruzie met de zoon van de Windclanleider? Nu mag niemand me meer! "Dat betekend niet dat je-" Doornpoot kon zijn zin niet afmaken, want een Windclan kat riep erdoorheen. Regenpoot kon de Windclan krijger niet verstaan, maar Vlammenpoot en de poes liepen weg nadat ze nog een boze blik naar de Donderclan leerlingen hadden geworpen. "Dankje dat je het voor me opnam" miauwde Regenpoot tegen Doornpoot. "Geen dank, we zijn toch vrienden?" snorde Doornpoot. Voordat Regenpoot iets kon zeggen liep Doornpoot naar zijn broer toe.

Regenpoot keek een beetje verveeld om zich heen. Hij zuchtte en ging zitten. Donkerster en Mosster waren druk aan het praten. "Alsjeblieft ,Mosster, mijn clan overleefd het niet!" hoorde Regenpoot van een afstandje. Mosster miauwde zachtjes iets tegen Donkerster. Regenpoot zag iets in zijn ooghoek bewegen. Hij draaide zijn kop. Vlierpoot liep op Regenpoot af. Regenpoot sprong meteen omhoog. Hij gaf zichzelf heel snel een paar likjes over zijn borst en poten. "Hoi", begon Vlierpoot, "hoe gaat het?" "Ehm, g- goed" stotterde hij. Vlierpoot glimlachte. Even was het stil. "Hoe gaat het met jou?" vroeg Regenpoot toe hij realiseerde dat hij dat nog niet had gevraagd. Meteen daarna had hij spijt. "Nou... Ik heb niet zo veel gegeten de laatste tijd" miauwde ze. Regenpoot knikte alleen maar. "Vlierpoot, kom!" riep een Schaduwclan kater. "Zie ik je morgen na zonsondergang bij de grens?" vroeg Vlierpoot. Regenpoot knikte en Vlierpoot liep weg. "Wacht!" Riep Regenpoot. Vlierpoot draaide zich om. "Waar bij de grens?" "Waar we de eerste keer ontmoette, bij die grote eikenboom" miauwde Vlierpoot en ze trippelde snel verder. Gelukkig wist Regenpoot waar ze bedoelde. Terwijl Regenpoot aan Vlierpoot dacht liep hij naar zijn clangenoten.