Hoofdstuk 26
"Rennen, Regenpoot!" Riep Streepklauw en hij sloeg zijn klauwen naar de Schaduwclan krijger waarmee hij aan het vechten was. Regenpoot keek snel om zich heen, opzoek naar de uitgang van het kamp. Hij zag Briespoot en Kerspoot tegen twee grote Schaduwclan katten vechten en Nachtpels hield een krijger tegen de grond gedrukt. Toen Regenpoot de uitgang van het kamp zag wou hij erheen rennen, maar in zijn ooghoek zag hij Grondpoot die werd aangevallen door Veerklauw. Regenpoot twijfelde geen moment en rende naar zijn zusje toe.
Regenpoot sprong tegen Veerklauw aan, waardoor Veerklauw op zijn zij viel. Daarna zette Regenpoot zijn klauwen in de vacht van de commandant en begon hij te krabben. Veerklauw sprong woest overeind, maar werd meteen weer omgegooid door Witbloem. "Regenpoot, ga naar de grens" miauwde ze snel terwijl ze Veerklauw nog een klap gaf met haar voorpoot. Grondpoot hielp haar mentor nu ook. "Bedankt!" Riep Regenpoot's zus. Regenpoot rende naar de uitgang van het kamp, maar net voor de uitgang botste hij tegen iemand aan.
"Vlierpoot!" Riep Regenpoot uit. Het begon zachtjes te regenen. Grote, zwarte wolken vormde zich boven het gevecht. Overal hoorde hij gekrijs. Vlierpoot keek Regenpoot vol woede aan. Op haar neus zat een kras en er was in haar voorpoot gebeten. "Wat heb je gedaan?!" Gromde ze boos. Regenpoot keek haar verward aan. "Ik? Wat heb ik gedaan?" Vroeg Regenpoot aan haar. "De Schaduwclan- jullie vallen ons zomaar aan!" Riep Vlierpoot. "Zomaar? Jullie hebben mij ontvoerd!"
"En jullie hebben Donskit ontvoerd"
"De Donderclan heeft recht op tenminste één kitten. Het is Eikenhart's dochter!"
"Jullie hebben haar zomaar van haar moeder afgepakt!"
Het begon nu heel hard te regenen. Boven zich hoorde Regenpoot donder. Regenpoot opende zijn mond om te protesteren, maar in zijn ooghoek zag hij Doornpoot op hem afkomen. De bruine leerling sprong bovenop Vlierpoot. "Rennen Regenpoot!" Riep hij. Regenpoot slikte even. "Doe haar geen pijn, ze heeft niks gedaan" riep Regenpoot nog voordat hij het Schaduwclan kamp uitrende. Gelukkig volgde Doornpoot hem.
Na een tijdje rennen raakte de twee Donderclan leerlingen verdwaald. "Welke kant moeten we nou op?" Zuchtte Regenpoot. Hij was helemaal doorweekt. Doornpoot liep voorop, zijn staart zwiepte wild heen en weer, alsof hij heel boos was. "We zijn nog steeds in het Schaduwclan territorium, het ruikt vies!" ,Bromde hij, "Maar ik denk dat ik de weg wel weet..." Regenpoot had geluk met zo'n goede vriend. Doornpoot is er altijd voor me! "Deze kant!" Riep Doornpoot enthousiast en hij rende vooruit. Regenpoot sprong snel achter hem aan.
"De grens!" Riep Regenpoot. Hij kon het ruiken. Ze vertrouwde geur van Donderclan. Regenpoot zag weer een flits en toen hoorde hij een klap. "Vreemd idee dat Sneeuwtje hier ergens was vermoord..." Regenpoot slikte. "Wie zou het gedaan hebben?" Dacht hij hardop.
Opeens draaide Doornpoot zich om. Hij keek Regenpoot boos aan. "Doornpoot?", vroeg Regenpoot, "wat is e-" Regenpoot kon zijn zin niet afmaken, want Doornpoot duwde hem wild op de grond. Regenpoot viel op zijn rug en Doornpoot hield hem tegen de grond gedrukt. "Ik was het" blies hij boven de regen uit. Regenpoot keek hem met grote ogen aan. "Wat?" Riep hij, "Laat me los!" "Ik heb Sneeuwtje en Vlamstaart vermoord, en jij bent de volgende!" Doornpoot drukte Regenpoot nog harder tegen de grond, zodat hij amper adem kon halen. Weer was er een donderklap. "Doornpoot-" piepte Regenpoot. "Waarom?" Wist de grijze leerling met moeite uit te brengen. "Sneeuwtje was waardeloos", begon Doornpoot nadenkend uit te leggen, "het was beter voor de clan als ze dood was. Toen merkte ik hoe veel macht je hebt als je katten vermoord..." Regenpoot probeerde te ontsnappen, maar Doornpoot's greep was te sterk. "Doe geen moeite" miauwde Doornpoot. Nog een flits, gevolgd door donder. Ik snap het niet, we waren zulke goede vrienden! "Genoeg gepraat" snauwde Doornpoot. "Nu is het voorbij. Tenminste, voor jou..."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro