Hoofdstuk 16
Het was volle maan. Grondpoot en Zonpoot maakten zich klaar voor de Grote Vergadering. Regenpoot zat voor het leerlingenhol, zijn staart bewoog geïrriteerd heen en weer. "Mag ik echt niet mee?" Smeekte Vlamstaart. "Nee, volgende keer weer" miauwde Streepvacht kortaf en hij liep weg. Regenpoot kneedde de grond met zijn klauwen. "Maak je geen zorgen, Regenpoot, volgende keer mag je vast mee" snorde Kerspoot. Regenpoot mompelde iets onverstaanbaars. Kerspoots woorden hadden het feit dat hij niet naar de Grote Vergadering mocht niet beter gemaakt. Doornpoot ging naast Regenpoot zitten. "Ik moet ook in het kamp blijven", vertelde Doornpoot aan zijn vriend, "we kunnen samen jagen of -" "Niks jagen! Jullie moeten in het kamp blijven en gaan slapen!" Snauwde Eikenhart door Doornpoot heen. Doornpoot zuchtte. "We gaan!" Riep Streepvacht. Nu al?! Alle katten die naar de Grote Vergadering gingen verzamelde zich rond Mosster en Streepvacht. Even dacht Regenpoot eraan om stiekem toch mee te gaan, maar dan zou hij Doornpoot alleen achter moeten laten. Regenpoot zuchtte verdrietig. Nu kan ik Vlierpoot ook niet zien! Regenpoot sleepte zijn staart over de grond en liep naar het leerlingenhol. Hij zag dat Modderpoel hem nakeek. "Regenpoot!" Riep Modderpoel, maar Regenpoot liep gewoon verder. Het is sneller over als ik gewoon ga slapen... dacht Regenpoot en hij rolde zich op in zijn nest. Hij kneep zijn ogen dicht. Na een tijdje viel hij eindelijk in slaap.
Regenpoot schrok wakker van een harde gil. Het was midden in de nacht en het leerlingenhol was leeg, alleen Regenpoot en Doornpoot waren er. Doornpoot zag eruit alsof hij al langer wakker was. Hij had modder aan zijn poten. Even dacht Regenpoot dat hij de gil had verbeeld, maar toen hoorde hij weer een gil. Regenpoot en Doornpoot keken elkaar heel even aan. Daarna sprongen ze allebij omhoog en rende naar buiten.
Toen Regenpoot buiten kwam zag hij dat het geregent had. Het bos rook naar verse regenval. Buiten stond de hele clan in een kring. Zonpoot en Bladneus stonden over een lichaam gebogen. Is er iemand gewond? Regenpoot keek snel rond wie het kon zijn. Hij schrok zich dood toen Grondpoot niet bij haar clangenoten stond. Regenpoot rende snel naar de kring. Tot zijn opluchting stond Grondpoot gewoon achter Eikenhart. Daarna keek Regenpoot naar het lichaam. Het was Vlamstaart.
"Leeft ze nog?" Vroeg Briespoot om de stilte te onderbreken. Het was vreemd dat Briespoot iets zei, omdat hij bijna nooit iets zei. Bladneus zuchtte alleen maar en Zonpoot keek hem bedroefd aan. Het antwoord was duidelijk. Vlamstaart was dood.
"Iedereen, naar jullie nesten!" ,Riep Mosster opeens, "Laat Bladneus Vlamstaart onderzoeken!" Iedereen ging er meteen vandoor. "Vlamstaart is vermoord!" Siste Briespoot. Kerspoot keek zijn broer aan. "Hoe weet jij dat nou?! Het kon ook een ongeluk zijn!" Snauwde ze. "Kijk dan naar die snee in haar keel! En er zit vacht aan haar klauwen, ze probeerde nog te vechten maar haar vijand was te sterk" miauwde Briespoot. Regenpoot keek Briespoot vreemd aan. Hij praat erover alsof hij erbij was! Regenpoot ging in zijn nest liggen. Hij probeerde niet te slapen, want dat ging toch niet lukken. "We moeten uitzoeken wie Vlamstaart heeft vermoord!" Miauwde Kerspoot vastberaden. "En Sneeuwtje!Het is zo vreemd dat twee katten achter elkaar zijn vermoord!" Miauwde Briespoot nadenkend. Zonpoot kwam het hol binnen. "Ik kan toch niet slapen dus mag ik hier even blijven?" Vroeg ze. "Je bent altijd welkom!" Snorde Grondpoot en de andere leerlingen knikten instemmend.
"Zag je Vlamstaart's buik?" Vroeg Zonpoot toen ze naast Grondpoot zat, "Volgensmij was ze zwanger!" "Echt?!" Riep Kerspoot iets te hard. "Sttt!" Siste Doornpoot tegen zijn zusje. Kerspoot mompelde iets onverstaanbaars "Als je het echt wil weten moet je het aan Uilklauw vragen" ,miauwde Regenpoot, "Hij moet de vader wel zijn!" Zonpoot knikte. "Mag ik nu slapen?" Snauwde Doornpoot. "Hoe kan je slapen?!" Vroeg Kerspoot. "Ik ben gewoon moe" miauwde Doornpoot zachtjes. "Laten we allemaal maar slapen" miauwde Zonpoot. "Nu al? Het was net zo leuk om te praten! Hebben jullie niets meer te vertellen over Vlamstaart?" Riep Kerspoot uit. "Je bent veel te nieuwschierig!" Snorde Grondpoot tegen haar vriendin, "Je wil altijd alles weten!" "Het is slecht om niet te slapen" miauwde Zonpoot. Regenpoot zuchtte. "Je maakt je altijd zorgen! We gaan heus niet dood als we een keer iets minder slapen!" Riep hij uit. Zonpoot keek hem alleen maar aan, haar ogen leken door hem heen te boren. "Ik probeer alleen maar te helpen" miauwde ze en ze liep naar buiten. Niemand zei nog iets. Iedereen rolde zich op en ging slapen.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro