"Gegroet, Zonpoot" Zonpoot opende haar ogen en krabbelde snel overeind. In plaats van de harde steen van Maanpoel, was de grond waarop ze stond zacht gras. Ze stond in een groot bos. Overal liepen katten. De meeste waren aan het jagen of aan het praten. "Is dit de Sterrenclan?" Vroeg Zonpoot hardop. "Ja" miauwde de witte poes die voor Zonpoot stond. Ze had diepe, groene ogen. "Je zal een goede medicijnkat worden" vervolgde de kat. Zonpoot zuchtte van opluchting. De Sterrenclan accepteerd mij, dacht ze blij. "Wie ben jij?" Vroeg Zonpoot. "Ik ben Sneeuwpels" miauwde de poes. Zonpoot had wel een keer van Sneeuwpels gehoort. Ze was de moeder van Ijstand, maar verder wist Zonpoot niet zo veel van haar. "Er staat een groot avontuur voor je te wachten en je zult binnenkort veel geheimen ontdekken" miauwde Sneeuwpels geheimzinnig. "Wat bedoel je met 'geheimen ontdekken'?" Vroeg Zonpoot zachtjes. Ze wist dat de Sterrenclan heel vaag was, maar ze kon altijd proberen om een duidelijker antwoord te krijgen. Sneeuwpels glimlachte alleen maar. Opeens rende ze weg.

Daar stond Zonpoot dan, helemaal alleen. Wat moet ik nu doen? Wanneer word ik wakker? Zonpoot bleef even staan, in de hoop dat Sneeuwpels terug zou komen. Na een tijdje was Zonpoot's geduld op, dus ze begon het bos door te lopen. Terwijl ze liep probeerde ze erachter te komen wat Sneeuwpels bedoelde. Welke geheimen?! Dacht Zonpoot geïrriteerd. Waarom moet Sneeuwpels nou zo vaag zijn?! Daar heb ik toch niks aan! "Hoi!" Klonk er opeens naast Zonpoot.

Zonpoot schrok op en keek wie er naast haar liep. Het was Gifkit. "Gifkit?! Wat doe jij hier?" Zonpoot keek de kleine kater met een open mond aan. "Ik ging slapen en nu ben ik hier!" Riep Gifkit enthousiast en hij begon op en neer te springen. Zonpoot had Gifkit nog nooit zo blij gezien sinds zijn moeder dood was. Zonpoot opende haar mond om nog iets te zeggen, maar toen werd alles zwart voor haar ogen.

Zonpoot schrok wakker. Ze was weer bij Maanpoel. "Bladneus!" Riep Zonpoot meteen en ze stond op het punt om alles te gaan vertellen aan haar mentor. "Medicijnkatten praten niet over hun dromen" siste Bladneus. Alle andere medicijnkatten staarde Zonpoot aan. Zonpoot werd warm van schaamte. Gelukkig draaide de medicijnkatten om en liepen ze naar de uitgang van de grot. Zonpoot trippelde achter Bladneus aan. Ze draaide zich nog een keer om voordat ze Maanpoel verliet. Ze kon nog steeds gefluister horen van katten. "Zonpoot?" Vroeg Bladneus. Zonpoot draaide zich om en zag dat de groep al een heel eind verderop aan het lopen was. Gelukkig had alleen Bladneus gemerkt dat ze was achter gebleven. Zonpoot trippelde snel naar haar mentor toe. Samen liepen ze terug naar het Donderclan kamp.

"Bladneus! Je bent er!" Riep Streepvacht opgelucht toen de Donderclan medicijnkat het kamp in liep. "Ja" ,antwoordde Bladneus, "Is er iets?" Streepvacht zag er helemaal in paniek uit. "Zwarthart heeft heel erg last van zijn buik!" Legde Streepvacht uit. Bladneus rende snel naar het hol van de oudsten toe. Zonpoot rende achter hem aan.

Zwarthart lag op zijn zij. Aan zijn gezicht kon Zonpoot al zien dat hij pijn had. Bladneus besnuffelde Zwarthart en vroeg hem vragen zoals 'waar doet het pijn' en 'wat heb je voor het laatst gegeten' en dat soort dingen. Zonpoot bleef maar wachten. Ze wou niet in de weg lopen, maar ze wou ook niet opeens weg gaan. Daarom stond Zonpoot in een hoekje van het hol. "Volgensmij heb je gewoon iets verkeerds gegeten, het komt allemaal goed", miauwde Bladneus, "Zonpoot, haal wat papaverzaadjes" "Oké!" Riep Zonpoot en ze rende snel naar de plek waar Bladneus zijn kruiden bewaarden. Zonpoot zag de zaadjes gelukkig meteen en nam ze mee terug naar Zwarthart. Zonpoot legde de zaadje svoor Zwarthart neer. Zwarthart likte ze op en rolde zich op. "Kom, Zonpoot, je moet iets eten" miauwde Bladneus. Zonpooy merkte opeens hoeveel honger ze had. "Ja" miauwde Zonpoot. Dan kan ik meteen alles vertellen aan Grondpoot en Regenpoot! Dacht Zonpoot en opgewonden sprong ze naar de hoop verse prooi.