De gevlekte kater probeerde ongezien weg te geraken, maar het was te laat. Sasja gromde en zonder na te denken rende ze hem achterna.
'Sasja!' gilde Suikerstaart en ze liep achter Sasja aan. Suikerstaart keek haar angstig aan. Sasja keek weg van haar tuingenoot.
Ze kon het niet geloven. Haar tuingenoot was verliefd op die stinkende, smerige zwerver die zonder dit of dat hun territorium betrad.
Ze nam adem. Voor het eerst vroeg ze zich wat de kater zocht...Zou het echt Suikerstaart geweest zijn? Zouden ze elkaar dan al langer kennen? Zonder dat ik het wist? dacht ze. Ineens voelde ze zich bang dat Suikerstaart niet meer met haar zo praten, dat ze haar te ver had gedreven. Ze vertraagde haar pas.
Geleidelijk aan stopte ze helemaal. 'Geef je het op, poesiepoes?' Zei de gevlekte kater spottend. Sasja opende haar mond in een grauw, maar voor ze iets kon zeggen hoorde ze een onbekende stem.
'Daar zijn ze!' zei ze enthousiast. Toen keek ze om. Ze schrok. Ze was naar de beek, dezelfde beek als in haar droom gelopen. Blindelings. Alweer. Maar het was, tot haar schok geen beek maar een rivier. Net als in haar droom.
'De SterrenClan vertelde me dat jullie zich hier zouden bevinden. En hier zijn jullie nu.' Sasja keek verward naar de poes. Haar vacht was blauwkleurig net als haar ogen die glommen van blijdschap.
'Wie?' vroeg Sasja, achterom kijkend. 'O.' zei de poes, en haar ogen schoten weg. 'Dode katten die dromen bezoeken, met sterren in hun vacht. Elke ster is SterrenClan krijger.' Ze keek omhoog.
Waarom wist Sasja niet, want het was nog ochtend. 'Hoe weet je dat?' vroeg Suikerstaart, met ogen groot als volle manen. 'Het is me verteld,' zei de blauwe poes vluchtig.
'Ik denk,' begon de gevlekte kater aarzelend,'dat ik er zo een gezien had hij zei "Dan zullen de schaduwen de wind meetrekken en zal de donder in de rivier inslaan."'
Even werd het stil. Dan vervolgde hij,'dan zat ik een vogel achterna die me naar een tuin leidde, waar die twee zaten,' hij wees met zijn staart naar Suikerstaart en Sasja.
Sasja opende haar mond na een paar hartslagen. 'Een vogel leidde mij naar de...ehm...beek,' zei ze twijfelachtig. 'En een van die dode katten fluisterde "Waneer jager prooi word...".
Na ze alle vier hun dromen uitlegden stelden ze de profetie samen:
                 Waneer jager prooi wordt
               Dan zullen de schaduwen de
               wind meetrekken en zal de    
               donder in de rivier inslaan
               Bij de rivier zullen de vier

           bevinden en de Clans herademen
Sasja gromde. 'Nog meer van die Clan dingen.' Suikerstaart twijfelde. 'Laten we niet vergeten, dat we elkaars namen nog niet eens weten.' De blauwe poes snorde. 'Ik ben Myst.' De gevlekte kat zei enkel kort: 'Taxus.' Sasja stelde haar ook voor. 'Sasja en zij is Suikerstaart.' Myst duwde Suikerstaart plagend. 'Nu goed?' Suikerstaart zuchtte.
'Wij zijn gekozen. We zullen de Clans herademen.'