Grindpoot opende zijn ogen. De zon scheen door de ingang van het hol. Pluis lag nog te slapen. Ik ga alvast jagen dacht Grindpoot. Grindpoot ging naar buiten. Er lag nog een klein laagje sneeuw. Grindpoot spitste zijn oren. Hij hoorde niks anders dan de wind die zachtjes tegen de takken van de bomen waaiden. Grindpoot opende zijn mond een stukje en snoof de lucht. Hij rook alleen een oude geur van een muis. Misschien vinden we onderweg nog iets dacht Grindpoot. Hij ging terug het hol in om Pluis te halen. "Pluis, wakker worden" miauwde Grindpoot terwijl hij zachtjes tegen haar schouder duwde. "Au!" Gilde Pluis en ze zat meteen rechtop. "Je doet mijn wond pijn!" Schreeuwde ze boos. Grindpoot herrinerde zich meteen weer de rattenbeet. "Kom we gaan" miauwde Grindpoot. "Mijn schouder doet pijn" miauwde Pluis. Ze stond op en liep op een vreemde manier het hol uit. "Ik kan niet snel lopen" miauwde Pluis. "Doe sneeuw op de wond, dat verdoofd de pijn een beetje" miauwde Vuurster in Grindpoots hoofd. "Doe wat sneeuw over de wond, dat verdoofd de pijn" herhaalde Grindpoot. Grindpoot deed wat sneeuw over de wond. "Het is koud" klaagde Pluis. Ze klaagt al de hele tijd dacht Grindpoot geïrriteerd. "Kom we gaan", miauwde Grindpoot, "zal ik je ondersteunen?" "Nee hoeft niet" miauwde Pluis en ze liep weer op een vreemde manier weg, maar dan wat sneller dan eerst. Grindpoot volgde haar. Ze liepen een tijdje zwijgend naast elkaar. "Hoe is het nou om een... ehmm... vacht te hebben?" Vroeg Pluis. "Ehmm... warm denk ik" miauwde Grindpoot. "En zacht" voegde hij eraan toe. En beter dan geen vacht... Dacht hij er in stilte achteraan. Pluis knikte langzaam. "Vertel eens over je clan gedoe" miauwde Pluis. Grindpoot vertelde over de 4 clans en dat leider 9 levens hadden en alle belangrijke dingen om het meer. Grindpoot was net aan het vertellen over de Grote Vergadering toen hij vleugels hoorde. Grindpoot bleef meteen staan. Gelukkig deed Pluis hetzelfde en bleef ze stil. Grindpoot zag een magere lijster naast een braamstruik. Grindpoot dook ineen en sloop erop af. Hij dacht aan alles dat Uilklauw hem had verteld. Hij sloop verder. De vogel keek op en zag Grindpoots grijze vacht. De vogel vloog weg. "Volgende keer je buik lager tegen de grond" miauwde Vuurster in Grindpoots hoofd. Grindpoot stond mopperend op. Hij draaide zich om naar Pluis. Of temiste, waar Pluis net nog stond. Ze was weg. "Pluis? Pluis!" Schreeuwde Grindpoot. Hij raakte in paniek. Niet alleen omdat Pluis misschien gewond was, maar ook omdat Pluis de enige was die de weg wist naar Nachtpoot. De bosjes ritselde. Grindpoot maakte zich klaar voor een gevecht. Pluis' vachtloze kop verscheen. In haar bek hing een rat. Ze liet de rat vallen. "Kijk wat in heb gevonden!" Miauwde ze enthousiast. Grindpoot knikte langzaam. Hij kon niet geloven dat Pluis het had gevangen. "Hoe heb je het gevangen?" Vroeg Grindpoot. "Gevangen? Gevonden!" Miauwde Pluis. Grindpoot keek haar niet begrijpend aan. "Het lag begraven bij een boom en ik rook het." Miauwde Pluis. "Pluis, we moeten weg!" Miauwde Grindpoot paniekerig. "Een vos heeft het vast begraven ofzo! We moeten weg!" Riep hij. "Maar ik wil eten" zeurde Pluis. "Weg NU!" Miauwde Grindpoot. Pluis pakte de rat in haar bek. Grindpoot hoorde in de verte al pootstappen. Hij ondersteunde Pluis en samen liepen ze zo snel mogenlijk weg. Het beest kwam steeds dichterbij. Het was nog een staartlengte achter ze. Grindpoot durfde niet om te kijken. Een groot beest besprong Grindpoot. Grindpoot gromde en sloeg wild met zijn klauwen. "Rustig aan" miauwde een vreemde stem. Het beest ging van Grindpoot af. Grindpoot stond op. Het beest was een sterke lichtbruine kater met donker bruine strepen. Zijn staart was helemaal donker bruin. "Ik ben Streep." Miauwde de bruine kater. "en ik houd niet van indringers die mijn prooi stelen"
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro