Jouw schuld...
Rookstorm legde zijn oren plat en schudde met zijn kop. Hij hijgde zacht toen hij zijn ogen dicht kneep.

Het is allemaal jouw schuld.
Hij trok zijn klauwen in en uit en bewerkte de grond onder hem. De zwart-witte kater zwiepte met pijn in zijn buik heen en weer met zijn staart.

Je had me tegen moeten houden, niet me meenemen.
Een vage veeg ging over zijn rug heen. Een traan rolde over zijn wang en hij kroop een beetje ineen. Het was alsof Ijs zijn gedachten had overgenomen en hem een schuldgevoel gaf.

Wraak...
Rookstorm keek verwarrend naar het lichaam van de kleine poes en haalde zijn poten over zijn oren. Wat heb ik gedaan? jammerde hij in zichzelf. Een witte gestalte bewoog in zijn ooghoek en de zwart-witte kater draaide zich snel om. Zijn ambergele ogen schoten heen en weer toen er nog een gestalte bij kwam staan, hij kneep zijn ogen samen om te zien wie het was. 'Kijk... het was niet zijn bedoeling.' begon de zachte stem van Zebravacht terwijl ze rilde van de kou. 'Niet zijn bedoeling?' Zijn ogen vulden zich met woede. Webscheur keek hem met een zwakke grijns aan maar zei niks. De zwart-gestreepte poes naast hem zwiepte met haar pluizige staart. 'Kom op, we kenden haar niet eens.' miauwde ze en ging zitten op de modderige aarde. 'Wat boeit dat nou?' gromde Rookstorm en sloeg zijn ogen neer toen Webscheur hem een gevaarlijke blik toe wierp. Hij ademde rustig in en uit voordat hij zijn broer aan zou vallen. 'Wat gebeurd is, is gebeurd.' miauwde Zebravacht luchtig en gaf de witte kater naast haar een por. 'Zullen we gaan jagen? Dan leiden we onze gedachtes even af van wat er was gebeurd.' Ze stond op, schudde de modder van zich af en trippelde zonder te wachten op Webscheurs antwoord het kamp uit.

De zwart-witte kater stond vermoeid op en gaf een knikje aan de oudsten die wachtten totdat ze het lichaam konden begraven. Hij sjokte naar het medicijnhol waar Nevelmist de ingang versperde. Ze was klitwortel aan het sorteren en pakte een papaverzaadje op die buiten het hol lag. 'Hoi Rookstorm.' zei ze heel neutraal en knikte even voordat ze het papaverzaadje netjes neerlegde op een stapeltje. 'Ik kom hier om te praten met Paarslicht.' miauwde de zwart-witte krijger en zwiepte met zijn staart. 'Natuurlijk, kom binnen.' Ze stapte het hol uit zodat de krijger naar binnen kon. Paarslicht stond niet ver van de ingang verwijderd en legde net wat wormkruid weg. De zwart gestreepte poes zuchtte zacht en ze keek hem aan met haar paarsblauwe ogen. 'Ik kan niks meer doen.' fluisterde ze met een trilling in haar stem en schoof een paardenbloem opzij. 'Ik ben net bij Schemerlicht geweest om te vragen of zij nog wat spinnenwebben had, zodat ik Ijs haar wonden nog een beetje kon verzorgen voordat ze naar de Sterrenclan zou kunnen gaan.' mauwde Paarslicht haastig. 'Wat als ze niet naar de Sterrenclan gaat? Waar zou ze dan heen gaan?' vroeg Rookstorm en spitste zijn oren, hij ontspande zijn klauwen en sloot even zijn ogen en focuste zich op de geluiden om hem heen. 'Ik weet het niet... misschien iets tussen de SterrenClan en het Duistere Woud?' opperde ze en nieste toen er een grassprietje langs haar neus ging.

Rookstorm trok met een oor en gaf zichzelf even een snelle wasbeurt. 'Zou je me kunnen helpen?' vroeg hij en schudde even de modder van zijn vacht af. 'Met wat?' miauwde Paarslicht terug zonder op te kijken. 'Zou je me kunnen helpen me van me schuld gevoel af te krijgen?' De zwart-witte kater zuchtte ongemakkelijk en wachtte op antwoord. 'Oh... ja tuurlijk.' mompelde de poes en ademde diep in en uit. 'Je moet zo denken, zij was zo koppig om met je mee te gaan en je hebt haar nog tegen gehouden. Weet je, ik vertel je gewoon even wat: Duisternis kan de duisternis niet verdrijven: alleen licht kan dat. Haat kan haat niet verdrijven: alleen liefde kan dat doen. Focus je op degenen van wie je houd.' informeerde Paarslicht en gaf hem een zwakke glimlach.

Geloof haar niet.
Met een geïrriteerde grom sloeg Rookstorm met zijn poot op zijn oor en blies een vliegje weg. Als het zo de hele tijd zou gaan, dan zou hij er gek van worden! 'Gaat het wel helemaal goed met jou?' grinnikte Paarslicht en gaf hem een harde por. De zwart-witte kater knikte met een zwakke lach, zwaaide de poes gedag met zijn staart, gaf Nevelmist een knikje toen hij haar voorbij liep en trippelde het hol uit. Hij sloot zijn ogen en ademde de buitenlucht in. Hij was van plan om nu naar Regenhart te gaan vanwege de profetie en versnelde zijn pas.

Hij zou naar het kamp moeten om de poes te ontmoeten of hij zou moeten wachten totdat ze met een patrouille langs de grens zou gaan. Rookstorm ging voor de eerste optie en sprintte het territorium van de Nachtclan uit.

Al snel kwam hij aan bij de grens van de Zonneclan en de Nachtclan, hij keek op zijn hoede om zich heen of hij geen kat zag en stak toen de grens over. Hij moest zich haasten, want het was al bijna nacht. De kater spitste zijn oren toen hij gepiep hoorde van waarschijnlijk een muis, maar bleef doorrennen.

Lafaard.
Schuddend hijgde Rookstorm zijn kop en blikte snel heen en weer. Hij was nu bijna bij het Zonneclan kamp. 'Laat ik Regenhart in het kamp zoeken en haar dan zachtjes roepen.' miauwde hij in zichzelf en sprong over een gebarsten boomstam. Hij zag een grijze vacht voorbij schieten en hij stopte meteen. Twee blauwe ogen keken hem strak aan. 'Wat doe jij hier?' kwam er grommend uit en zwiepte dreigend met haar staart. Rookstorm reageerde niet en drukte zich tegen Regenhart aan en sloot zijn ogen.

Sorry voor een wat korter hoofdstuk! Maar ik wilde vandaag het liefst een nieuw hs publiceren want Oakheartjahh is jarig! Happy birthayyy!!! :D ik hoop dat Loofpoeltjahh en ik je goed hebben verrast! :3 maar 1024 woorden!!