Het laatste gevecht was Goudswind tegen Ijzerkop. "Het zou nog best eens kunnen dat Goudswind het moeilijk gaat krijgen." Zei Tijgerpoot."Ja, maar ik doe toch mijn best. En als ik niet win maakt het niet uit, sommige hebben gewoon betere vaardigheden dan anderen. Ookal zou ik het wel leuk vinden als ik win." zei Goudswind. De leerlingen keken op, ze hadden neit verwacht dat Goudswind er ook bij stond. "Ik denk dat ik voor ons allemaal kan spreken als ik zeg dat we vinden dat je gelijk hebt." Zei Tijgerpoot. Iedereen stemde daar meteen mee in. Goudswind liep daarna snel naar het veld, en na het startsein van wolkster begonnen ze. Ijzerkop was sterk, maar Goudswind was snel en slim. Het was een lang gevecht, maar Goudswind gaf niet op en Ijzerkop ook niet. Na een hele tijd hebben de leiders gezegd dat het gelijkspel is, want er zijn ook nog andere activiteiten. Dus gingen we verder met het klimmen voor de krijgers. Luipaardklauw, Zilvervacht en Schaduwvacht. Alle drie de katten gingen onder de boom staan om zometeen als een eekhoorn omhoog te klimmen. Na het startsein van Wolkster schoten alle drie de katten meteen de boom in. Schaduwvacht was een moederkat en al oud, maar ze klom nog steeds snel de boom in. Zilvervacht had er moeite mee, aangezien ze nooit in bomen klom voor prooi. LuipaardKlauw was zwaar, maar had lange klauwen en sterke spieren om haar omhoog te trekken. Luipaardklauw en Schaduwvacht kwamen tegelijkertijd boven en gingen enorm snel weer naar beneden. Zilvervacht was pas op de helft en keek omhoog, en probeerde wat sneller te gaan klimmen, maar het ging nog steeds niet echt heel snel. Schaduwvacht en Luipaardklauw waren nu al halverwege de boom, toen Schaduwvacht uitgleed op een stuk glad schors. Ze viel naar beneden. Alle katten hielden hun adem in, maar Luipaardklauw gebruikte haar gewicht om snel naar een tak onder Schaduwvacht te springen. Het duurde minder dan twee seconden, maar Luipaardklauw had Schaduwvacht gevangen aan haar nekvel. Schaduwvacht was in shock, dus Luipaardklauw nam haar mee naar beneden. Toen ze beneden waren kwam Donkertand, de medicijnkat van de NachtClan naar haar toe rennen. Ook Zilvervacht kwam zo snel mogelijk naar beneden. Na overleg van de leiders hadden ze besloten dat het klimmen voor de krijgers niet mee zou tellen. Meteen daarna sprong Schaduwster naar beneden om te kijken of het goed ging met zijn moeder. alle katten waren bezorgd om Schaduwvacht, maar even later kwam Donkertand naar buiten en zei:"Het komt weer goed met haar, ze is alleen geschrokken." Er werd overal opgelucht adem gehaald, maar Donkertand ging verder: Schaduwster wil bij zijn moeder blijven en heeft daarom de leiding gegeven aan zijn commandant, Kastanjevacht. "Maar hoe moet het dan met het jagen voor de krijgers!" Riep iemand. "Die mogen Wolkster en Rookster beoordelen." zei Kastanjevacht.  Rookster en Wolkster stemden daarmee in. Dat zou ik ook hebben als Luipaardklauw zo zou zijn gevallen. dacht Donderpoot. 

Nu kwam het jagen voor de krijgers aan bod. Kwikstaart, Kastanjevacht en Bloesemvacht gingen klaar staan naast de boom, waar de start en de finish was. Ze moesten bij zonsondergang terug zijn met zo veel mogelijk prooi. En weer na het startsein slopen de katten weg. 

Bij zonsondergang kwamen ze allemaal terug met veel prooi. Dan was er ook mooi weer wat prooi voor hun clangenoten. Kastanjevacht en Bloesemvacht hadden evenveel prooi meegebracht, maar Kwikstaart had net één waterratje meer. Dus Kwikstaart had de laatste wedstrijd gewonnen. Nu kwam de puntentelling, iedereen wachtte in spanning wie er had gewonnen. De BliksemClan had dit keer gewonnen, maar de volgende keer zouden de andere clans waarschijnlijk nog meer hun best doen. Iedereen nam afscheid van elkaar en iedereen had ook zin in de volgende wedstrijden. Maar zodra ze in het kamp kwamen sprong Rookster meteen boven op de overhangende rots voor een clanvergadering. "Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de overhangende rots." Riep Rookster. "ik heb jullie bijeen geroepen voor twee kits die zes manen hebben bereikt en leerling kunnen worden." Vervolgde Rookster. " Sneeuwkit, Winterkit, kom naar voren." ging Rookster verder. Ijsbloem gaf hen nog een snelle lik en gaf hen een duwtje naar voren. "Winterkit, jij hebt zes manen bereikt en ben klaar om leerling te worden.  Je zult vanaf nu bekend staan als Winterpoot. Jouw mentor zal Nachtvleugel zijn." Nachtvleugels witte stipjes leken bijna net zoveel licht te geven als de sterren in de hemel, zo trots was ze. Ze liep naar Winterpoot en ze raakte elkaars neuzen aan. De twee poezen waren apetrots en gingen samen aan de kant staan, ook Ijsbloem was hartstikke trots. Nu was het sneeuwkits beurt. Het katertje kwam een beetje onzeker naar voren, dat kwam waarschijnlijk door de zenuwen. Donderpoot wist nog wel hoe zenuwachtig ze zelf was geweest toen ze leerling werd. Sneeuwkit ging voor de overhangende rots staan, het katertje was hartstikke zenuwachtig. Hij had hier zijn hele leven naar uitgekeken. "Ijskit, jij hebt zes manen bereikt en bent klaar om leerling te worden. Je zult vanaf nu bekend staan als Ijspoot, Lichtklauw zal jouw mentor worden." Sprak Rookster. Ook lichtklauw en Ijspoot raakten elkaars neuzen aan. "IJSPOOT! WINTERPOOT! IJSPOOT! WINTERPOOT!" werd er door de hele clan geroepen. Donderpoot liep eerst naar ijspoot en Winterpoot toe en zie: "gefeliciteerd jullie allebei." Zei Donderpoot. "Bedankt, wat was ik zenuwachtig zeg. Maar ik had geen betere mentor kunnen treffen." Zei Ijspoot. Daarbij keek Lichtklauw heel blij mee. "Ik ook niet. Ik weet dan Nachtvleugel nog maar net een krijger is, maar ik wed dat ze mij heel veel supercoole dingen gaat leren." zei Winterpoot. Hierbij keek Nachtvleugel heel trots en blij met het compliment. "Je hebt me trouwens helemaal niet verteld dat je een mentor ging worden." Zei Donderpoot. "Nee, ik kreeg het pas net voor de wedstrijden te horen, en daarna ben ik het helemaal vergeten." zei Nachtvleugel. "Maakt niet uit, alsnog heel erg gefeliciteerd. Ik weet zeker dat je een goede mentor wordt. Zei Donderpoot. "Ijspoot, Winterpoot zal ik jullie het leerlingenhol laten zien, dan kunnen jullie meteen de andere leerlingen leren kennen." Ging Donderpoot verder. "ja, heel graag, ga jij ook mee Ijspoot?" Vroeg Winterpoot aan ijspoot. "Ja, natuurlijk. Wie denk je wel niet wie ik ben.?" Kaatste Ijspoot terug, maar niet gemeen, juist met humor. "Mijn superverlegen broertje." Ging Winterpoot verder. "Hé, dat valt best wel mee hoor." Zei Ijspoot weer. "Nou." Ging Winterpoot verder. "Komen jullie nog, straks moeten we al gaan slapen, en vergeet niet hallo te zeggen tegen waterlelie." Zei Donderpoot. "We komen al Donderpoot." Zeiden Winterpoot en Ijspoot tegelijk.

Hoooi, hier is weer het volgende deel van Warrior cats Donder op komst, ik hoop dat jullie het leuk vonden en verder lezen.