Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

hoofdstuk 2


Na een paar dagen asiel te hebben gehad van de WolkenClan had Roodster een paar katten gestuurd om te kijken hoe het met het kamp ging. Wolkster had aangeboden om te helpen, en dat aanbod had Roodster aangenomen. Ze kwamen laat s'avonds terug met het nieuws dat het kamp bijna weer bewoonbaar was. Het zou van ongeveer een paar dagen weer goed bewoonbaar zou zijn, met wel een aantal reparaties. Zo stuurde Roodster elke paar dagen een paar katten naar het kamp om te kijken of het weer bewoonbaar was. Na ongeveer een week gingen ze weer terug naar het kamp na eerst uitgebreid bedank naar de WolkenClan. Het kamp was minder verwoest dan ze hadden verwacht. De bladeren waren een beetje verzopen en er waren een paar takjes weggespoeld maar voor de rest was het vrijwel intact. Roodster had meteen jachtpatrouilles uitgestuurd om de grenzen te verversen en voor eten. Ook hadden een paar katten vrijwillig bedmos gaan zoeken, En Donderpoot had aangeboden om samen met Harspoot nieuwe kruiden te gaan zoeken. Wittand had Zilverpoot nog even bij zich willen houden om ervoor te zorgen dat ze genoeg rust kreeg. Eerst had Zilverpoot nog wel geprotesteerd, maar aangezien Wittand de medicijnkat was had ze toch maar geluisterd. Na een paar dagen was het kamp weer gerepareerd, Zilverpoot genezen verklaard en Zwartbont nu echt verkouden. Ze hadden tot nu toe nog geen problemen gehad met de andere Clans. Ze was ook bijna vergeten dat vanavond de grote vergadering was, en riep Roodster:Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen bij de overhangende rots. De katten die vanavond meegaan naar de grote vergadering zijn: Donderpoot, Wittand, Lichtstaart, Rookstaart, Goudswind en Tijgerpoot. Tijgerpoot keek met grote ogen naar haar mentor, omdat dit de eerste keer is dat ze naar een grote vergadering mocht. Donderpoot wist zelf ook nog toen zij zelf voor het eerst naar een grote vergadering mocht, zij zag er toen ook zo uit. Donderpoot begreep wel waarom Tijgerpoot mee mocht naar de groote vergadering, ze was nog maar net een leerling, maar ze was groot en stevig voor haar leeftijd. Dat zou een goed teken zijn voor de BliksemClan, om te laten zag dat ze nog steeds sterk waren.

Ze renden nu naar de grote vergadering, iedereen rende stevig door en ze zagen er nog steeds gezond uit. De grote vergadering was bij een grote maanverlichte poel die dan zilver gloeide. De leiders stonden dan op een grote overhangende witte rots, de commandanten zaten aan een kant van de maanverlichte poel op kleine witte steentjes. De rest van de katten stonden aan de andere kant van de maanverlichte poel en de commandanten en de leiders konden op hen neerkijken.

Ze kwamen aan op de betoverende plek en het zou zomaar kunnen dat de SterrenClan elke keer aanwezig was. Ze zag de ogen van Tijgerpoot groot worden van verwondering, van hoe mooi en betoverend het was. Ze ging met Donderpoot en Zilverpoot zitten omdat ze niemand kenden van de andere Clans. Ze stelde zich nog een beetje verlegen voor, maar ze warmt snel op en ze kon het al snel met een jonge leerling uit een andere Clan goed vinden. Toen de leiders begonnen te spreken ging ze naast hem zitten. De leiders stelden Tijgerpoot voor aan de rest van de Clans en gingen toen bespreken wat er gebeurt was bij de BliksemClan. En toen besproken ze een paar Clanzaken. Ze gingen weer naar huis en Tijgerpoot nam afscheid van haar nieuwe vriend.¨Jullie zagen er wel close uit.¨ zei Zilverpoot tegen Tijgerpoot.¨Hij was ook wel aardig hoor.¨ antwoordde Tijgerpoot.¨Hoe heet hij.¨vroeg Donderpoot.¨Hij heet Zwartpoot, en hij is van NachtClan.¨ antwoordde Tijgerpoot.¨NachtClan, zo zag hij er niet uit, hij zag er juist aardig uit zoals de WaterClan of de WolkenClan.¨ zei zilverpoot.¨Nou blijkbaar kan de NachtClan ook aardig zijn, in plaats van alleen maar problemen veroorzaken.¨ Maakte Tijgerpoot haar zin af. Ze liepen met z'n drieën al kletsend terug naar het kamp van van alles en nog wat.

Eenmaal terug bij het kamp gingen ze allemaal slapen, behalve Donderpoot. Ze keek op naar zilverpels en beelde zich in dat ze de katten van de SterrenClan kon zien wandelen van de paden van sterren. Ze vroeg zich af hoe het zou zijn om met ze te kunnen spreken. Daaraan denkend viel ze uiteindelijk in slaap. Het was eerst een vaste droomloze slaap, maar later zag ze zichzelf weer opkijken naar de sterren, maar deze keer in haar droom. Opeens kwam er donder, maar de lucht was nog steeds helder. Ze zag ook Roodster zitten, pratend met een kat die zei,¨Zij die de donder in haar draagt om de clan te redden, Zij zal de donder zijn die de lucht raakt wanneer we het nodig hebben en zelfs de sterren redden van een duistere klauw.¨ Roodster bleef zitten en riep naar de wijze poes:¨Wacht! Ik snap niet wat je bedoelt!¨. maar de poes begon al te verdwijnen, na een paar seconden was de poes helemaal verdwenen. Donderpoot wilde Roodster aanspreken en vragen waar ze was, maar dat deed ze niet. Ze had een gevoel dat ze hier niet hoorde te zijn, dus wilde ze wegsluipen. Opeens stond er een poes voor haar neus, ze wist zeker dat die er net niet stond. De poes begon te praten:¨Hallo, Donderpoot. Mijn naam is Heidewolk.¨ zei Heidewolk. Donderpoot bleef daar alleen maar verstijfd zitten en keek verbaast naar Heidewolk.¨ Het is niet netjes om de dromen van een andere kat binnen te dringen.¨ vervolgde ze. Eindelijk sprak Donderpoot en zei:¨Het spijt me, maar ik realiseerde me niet dat ik het deed. ¨ Heidewolks blik verzachtte en ze zei¨ Het geeft niet, je realiseerde niet dat je het deed, maar wees er voortaan voorzichtig mee. Deze gaven kan gevaarlijk zijn als je het verkeerd gebruikt. Maar voor nu moet ik gaan, lieve Donderpoot.¨ Nee, wacht ik snap het niet! Wat bedoel je, vertel me meer!¨ Maar Heidewolk was alweer aan het verdwijnen en zei nog met een zoete stem:¨ Ik kom snel weer terug.¨ Roodster had haar niet opgemerkt, daarvoor was ze wel opgelucht. Ze voelde ineens iets in haar ribben porren, ze deed haar ogen open en ze zag Zilverpoot.¨Kom mee slaapkop, ze staan al te wachten.¨ zei ze.

Donderpoot realiseerde zich dat de training gewoon door zou gaan, grote vergadering of niet. Ze zag ook Schaduwpoot en Valkpoot chagrijnig wakker worden. Tijgerpoot werd vrolijk wakker en Dagpoot en Sparkpoot rekten zich slaperig uit. Ze liepen samen naar de hoop verse prooi en schrokten snel iets op en toen liepen ze naar Luipaardklauw en Zwartbont. Ze liepen zonder een woord te zeggen door het bos en gingen jagen zonder een woord wat zeggen. Voor vandaag vond Donderpoot dat wel fijn, want dan kon ze rustig jagen en eens nadenken van haar droom. Heidewolk had gezegd dat ze later terug zou komen, dus wilde ze vanavond vroeg naar bed. Ze hoorde geritsel in de bosjes en zag een flits van bruin, het was een muis. Ze sloop naar de muis toe, elke stap keurig gebalanceerd. Ze sloop zonder een geluid te maken naar de muis toe. De muis merkte haar niet op totdat het al te laat was, ze ving het met haar poot en doodde het met een harde beet. Ze legde haar muis op de grond en schopte er zand overheen, zodat ze hem later nog kon ophalen en zodat andere vleeseters het niet stalen. Ze ging verder met haar jacht en zette Heidewolk even uit haar hoofd, ze kon er niet de hele tijd aan blijven denken. Dat zou gewoon niet gezond zijn, ze ving snel weer een muis en nog een merel. Aan het einde van de middag ging ze samen met zilverpoot terug naar het kamp. Zilverpoot had net als Donderpoot veel prooi gevangen en de andere katten waren duidelijk onder de indruk. Ze kregen een complimentje van Rookstaart dat ze veel prooi hadden gevangen en dat ze de Clan er lang mee zouden kunnen voeden. Tijgerpoot was ook onder de indruk en zei dat ze net zo'n goede jager wilde worden.

Langzamerhand werden ze ook goede vriendinnen met Tijgerpoot en ze werden een leuk clubje. Ze gingen regelmatig samen jagen en ze werden samen hartstikke gezellig. dan hadden ze ook geluk dat hun mentors ook vrienden waren, en dat ze dus regelmatig samen trainingen hadden. Tijgerpoot kon goed vechten en ze was ook een goede jager hielp andere katten graag en ze zou volgens Donderpoot een prima mentor of moeder worden, ze had echt engelengeduld. Zilverpoot had wat minder geduld, maar ze was ook nog steeds heel aardig. Donderpoot kon het haar ook niet kwalijk nemen als ze echt heel lang moest wachten op iets dat maar niet wil lukken. Ze zou zelf dan ook wat ongeduldig worden. Ze gingen nadat ze hun prooi hadden teruggebracht naar het kamp nog even vechttraining doen. Donderpoot deed een oefengevecht tegen Tijgerpoot, ze was een lastige tegenstander. Ook al was ze jonger dan Donderpoot, ze was een stuk zwaarder. Ongeveer halverwege mocht Zilverpoot een oefengevecht doen tegen Zwartbont, omdat het gewoon hartstikke lang duurde voordat Donderpoot of Tijgerpoot won. Toen het donker begon te worden hadden ze besloten dat het voor nu gelijkspel was en ze terug gingen naar het kamp. Op de weg terug vroegen Tijgerpoot en Donderpoot aan hun mentoren Goudswind en Luipaardklauw of ze morgen het gevecht af mochten maken. Luipaardklauw en Goudswind vonden het allebei goed,"Dan kunnen we zien welk van onze leerlingen nou het best is in vechten." Had goudswind gezegd. Luipaardklauw stemde daar hartelijk mee in. Ook Tijgerpoot keek haar ondeugend aan en zei: Laten we morgen kijken wie er nou echt de beste is." Ze hoorde wel dat Tijgerpoot er zin in had en dat had Donderpoot ook wel. Toen ze terugkwam in het kamp zag ze Zilverpoot naar haar toe komen."Dat was echt een goed gevecht Joh! Jullie waren echt aan elkaar gewaagd"Zei ze enthousiast. "Daarom duurde het ook zo lang." Antwoordde Donderpoot trots. Ze zag Valkpoot en Tijgerpoot naast elkaar zitten, Tijgerpoot zat enthousiast te vertellen over hun oefengevecht. Valkpoot zat een beetje ongeïnteresseerd afwezig te kijken en knikte af en toe. Zou Valkpoot ziek zijn?

Donderpoot besloot het even aan te kijken, anders zou ze hem het advies geven om even naar Wittand te gaan. Voor nu wilde vooral slapen, maar toen ze net het leerlingenhol wilde binnenstappen, riep Roodster een Clanvergadering bijeen."Laat alle katten ooud genoeg om hun eigen prooi te vangen, zich verzamelen bij de overhangende rots voor een clanvergadering". luidde zijn gewoonlijke oproep."Sintelpels en Lichtstaart hebben weer zwerfkatten geroken in ons territorium." Zei Roodster luid. We moeten extra goed opletten en we verdubbelen de patrouilles . Dat is alles." vervolgde Roodster.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro