Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

CHAPTER 31.5: YES?!

Vens’ POV

Nag-aalinlangan ako. Nag-aalinlangan ako na baka masaktan akong muli. Ayoko ng maranasan pa yon kasi alam kong masakit. At alam ko rin na sa bandang huli ay baka iwanan niya lang ako. Ayokong umasa. Pero ngayong nasa harap ko siya, alam kong mahal ko siya. Pero kapag tinanggap ko ba siya, makakaasa ba akong hindi siya tutulad sa iba na sa huli ay iiwan rin ako?

Patuloy lang akong umiiyak kasi naguguluhan ako. Napapagitna ako sa pangamba na baka mawala rin siya sakin at sa isinisigaw ng puso ko na OO… ang taong ito ay… ay… mahal ko… MAHAL NA MAHAL KO!

“Vens, don’t cry… I promise that I won’t leave you. Hindi kita iiwan. Hindi kita sasaktan at hinding-hindi kita pababayaan. I won’t let you hurt. Kasi… MAHAL NA MAHAL NA MAHAL kita… Ikaw lang ang buhay ko. Kaya Venisse Javier… for the second time… Will you be my girlfriend?” Tanong niya ulit sa akin habang nakaluhod at hawak ang kaliwang kamay ko.

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Kung anong iisipin ko. Bigla ko nalang naalala si Craise. Naalala ko yung sinabi niya…

“Just follow your heart, because it will lead you to your true happiness…”

 

 

Hinawakan ko yung kaliwang dibdib ko… Alam kong iisa lang ang sinasabi nito… Tiningnan kong muli si Drache at mas lalo akong naiyak. Tumayo siya ulit atsaka pinunasan yung mga luha ko.

“It’s Ok… Okay lang kung hindi ka pa handa ngayon. Siguro nga, it is not time for us… for you to open your heart for others… Ok lang Vens… I understand… Wag ka nang umiyak…”

“I’m sorry Drache… I’m really really sorry…” Sabi ko sa kanya habang patuloy na umiiyak.

“Ok lang….” He said and gave me a smile… a weak one. Atsaka na siya tumalikod at naglakad paalis.

“I’m sorry… I’m sorry Drache! Pero isa lang ang sinasabi ngayon ng puso ko!” Bigla kong sigaw sa kanya kaya napahinto siya pero hindi parin humaharap sa akin.

“Alam kong nabuhay ako sa takot… Sa takot na maiwan at masaktan… Pero sabi ng puso ko…” Huminto muna ako at nagpunas ng luha…

“Sundin ko siya… and what it is telling me is… YES… ‘He’s your happiness…’  At OO Drache! I CAN BE YOUR GIRLFRIEND!” Sigaw ko sa kanya habang nakangiti.

Napaharap naman siya sa akin na parang gulat na gulat at hindi makapaniwala sa sinabi ko.

“OO? Pwede bang pakiulit sandali Vens? Baka kasi nagkamali lang ako ng dinig.” tanong niya atsaka lumapit sa akin.

“Bingi ka ba?! Sabi ko… YES! PUMAPAYAG NA AKO NA MAGING GIRLFRIEND MO!” sigaw ko sa kanya pero nanatili parin siyang tulala sa kinatatayuan niya.

“Ayaw mo ba? Sige binabawi ko na yung---” hindi ko na natapos yung sasabihin ko kasi bigla niya akong niyakap ng mahigpit.

“Wala ng bawian yon! Akin ka na ngayon at wala ng makapagpapabago pa non!” Sabi niya atsaka ako binuhat at inikot. Tapos binaba na niya ako atsaka parang siraulo siyang patakbo-takbo at patalon- talong nagsisisigaw.

“WOOOOOHHHH!!! KAMI NA NI VENISSE!!!!!!!!!!!! KAMI NA NG BABAENG MAHAL KO!! WOOOOOOOOOOOHHHHHH!!” Tumakbo siya palapit sa akin atsaka ako ulit na niyakap.

“Thank you Vens… Thank you for trusting me. I promise, hinding-hindi kita sasaktan. Araw-araw kong ipapadama sayo ang pagmamahal ko. I love you…”

“Wag mong ipangako yan sa akin, sa halip, gawin mo. Gawin mo yang sinasabi mo. Wag mo akong bibiguin Drache… I love you too.” Pinagdikit niya yung mga noo namin.

Ang lapit-lapit ng mukha namin sa isa’t isa… Unti-unti niyang inilapit ang mukha niya sakin… I just close my eyes waiting for him to kiss me ng biglang….

“HOY! BAWAL PDA DITO!” Napamulat tuloy ako at di ko inaasahang ang lapit-lapit na ng mukha ni Drache. Napaiwas tuloy ako ng tingin kasi feeling ko namumula ako. Ewan kung sa hiya ba, or I’m just blushing because of him…

 

“VENS!” Napaharap tuloy kaming parehas ni Drache at nakita ko silang lahat na nakangiti at yung iba nakathumbs up pa habang palapit sa amin.

 

“WOOOOHH!!!! MABUHAY ANG BAGONG KASAL!!!” Sigaw nila Lester at Kats pero sinapak sila ni Geen.

 

“I mean… MABUHAY ANG BAGONG MAGSYOTA!!!!!!” Natawa nalang kaming lahat.

 

“BESSSS!!!” Sigaw ni Craise at patakbong lumapit sa akin. Nginitian ko lang siya tapos niyakap niya ako.

 

“Congrats best friend… Congrats dahil sinunod mo yung payo ko.”

“Thanks to you. Thanks dahil andiyan ka lang parati sa tabi ko.”

“Siyempre, paano pa’t naging kaibigan mo ako di ba?” Atsaka na kumalas sa yakap. Tapos tiningnan niya si Drache na kasalukuyan namang nakikipagmanly hug kina Seth.

“Hoy ikaw Xander Drache! Oras na saktan mo itong best friend ko, sisiguraduhin kong hinding-hindi ka na makakalapit pa dito.” Craise

“Opo Boss Craise. Hinding hindi ko sasaktan ang best friend mo dahil paiiyakin ko lang siya….” Drache, sabay tingin sa akin. Napatingin ako sa kanya dahil sa sinabi niya kaya sinamaan ko lang siya ng tingin.

“Paiiyakin ko siya… sa sobrang saya.” Sabi niya atsaka ako biglang hinatak at paside na niyakap. Uminit na naman yung pisngi ko kaya napaiwas ako ng tingin.

 

“Kinikilig ako.” Irit ni Mitch habang nakayakap kay JC. Kumalas tuloy ako sa yakap ni Drache.

 

“Congrats Vens.” Bati sakin ni Geen atsaka ako niyakap.

 

“Hoy Xander! Pag ito pinakawalan mo pa, bahala ka, hindi na ako tutulong kahit kailan!” Sabi pa niya sabay duro kay Drache pero ibinaba ni Lester ang kamay niya at agad siyang niyakap.

 

 

“Wag ka ng mainggit. Hayaan mo, mas maganda pa dito ang gagawin ko kapag tatanungin na kita.” Lester said but Geen remove from the hug.

 

 

“Siraulo! Tigilan mo nga ako! Hindi mangyayari yon noh! ASA ka pa!” Tapos iniwas niya yung tingin niya but I’ve seen her blushed and Lester pouted kaya naman natawa ako.

 

 

Nagulat nalang ako ng bigla akong yakapin ulit ng lalaking halos ayaw yata akong tigilan kakayakap. Naramdaman ko tuloy uminit lalo ang pisngi ko. Nakakahiya kaya. Hindi ako sanay.

 

 

“Ang cute palang magblush ni Bossing Vens…” Kats

Napatingin naman ako sa kanya atsaka ko siya tinaasan ng kilay.

 

“Sabi ko nga tara na at kumain.”

Nagtawanan nalang kaming lahat at masayang umalis sa rooftop. Pero bago pa kami makaalis doon ay may biglang umakbay kay Drache.

“Tol, wag na wag mong sasaktan ang pinsan ko. Kung hindi, ako ang makakalaban mo.” It was Spare.

“Pare, sinasabi ko sayo, magiging loyal ako sa kanya kung ayaw mong masira ang mukha mo.” Sinamaan ko naman ng tingin si Kuya Neil pero ginulo niya lang ang buhok ko.

“Yeah right. Just don’t hurt her or else, itatakas ko siya at itatago at ipadadala ko sa malayong lugar para hindi mo na siya matagpuan pa.” Kuya James said kaya naman nagpout ako. Grabe lang sa higpit ng mga ‘to.

“Of course mga tol. Hinding hindi ko sasaktan ‘to. Baka nga ako pa ang saktan nito eh.” Sabi niya at nginitian ako. Tinampa ko tuloy yung tiyan niya.

“Aray…. Sabi ko sa inyo eh… amazona kaya tong mahal ko…” Drache habang hinihimas-himas yung sikmura niya pero nakapulupot parin yung kamay niya sa bewang ko.

Nagtawanan lang sila ni Spare pero ako wala… Deadma lang habang pababa kami. Ng makababa na kami sa building eh nagkanya-kanya na kaming sakay sa kotse papunta sa restaurant. Syempre ako sa BV ni Drache nakasakay.

 

“You don’t know how happy I am that you’re Mine now…” He said as he kiss my hands. I felt my cheeks heated but I ignore it and smiled at him instead.

“Just don’t hurt nor leave me, Drache. I don’t know if I can make it anymore if someone will leave me again especially when it is you.” I said as my eyes are forming tears.

“Shhh… I won’t and I’ll never do that. I’ll be forever by your side and love you for the rest of my life.” He said as he hugged me and kiss my head. I hugged him back and tears shed from my eyes.

Dati lang, asar na asar ako sa kanya, pero sinong mag-aakala na ang lalaking ito pala ang makapagpapabago at magmamahal sa akin… Sana lang hindi niya ako saktan… I hope that everything will be okay… At sana, our relationship will last till forever…

 

 

Because loving him is like, I’m keeping him forever.

 

 

 

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro