Drache’s POV

Apat na araw nalang. Apat na araw nalang at hindi na namin siya pagsisilbihan. Kung pwede lang… Kung pwede lang na panghabang buhay nalang kitang pagsilbihan. Kung pwede lang na habang buhay mo nalang akong maging alila para sa bawat araw, may rason ako para makasama ka.

“Drache!!” Halos mabingi ako sa lakas ng sigaw na narinig ko mula sa likod. Di bale sana kung sigaw lang pero, itinutok pa sa tenga ko. Hindi na ako magtataka kung isang araw, basag na ang eardrums ko.

“Kailangan sumigaw? Grabe, gusto mo ba talaga akong mabingi?” Tanong ko sa kanya sabay hawak ng tenga ko.

“Ayos na ba yang balikat mo? Kasi tingin ko hindi pa eh. Dumudugo oh.” Sabi niya sabay turo. Napatingin naman ako kaagad at wala naman akong nakitang bakas ng dugo.

“HAHAHAHA… Uto-uto!” Sabay-sabay nilang sabi habang tumatawa. Napasimangot nalang tuloy ako. Nakita kong tumalikod pa siya at nakipag-appear sa kanila Spare.

“Venisse…”

“Oh? Napano ka?”

“You shoulder is bleeding.”

“Weh? Hindi mo ako mauuto.” Sabi niya sabay tawa.

“Vens, he’s right, you’re bleeding.” Mitch says as she looked at her shoulders.

Agad niya namang hinawakan yon at nanlaki ang mga mata niyang nakatingin sa kamay niyang may dugo. Natahimik siya sandali at nanatili kaming nakatingin sa kanya.

“SH*T!” Sigaw nina Craise at Spare sabay takip ng mata niya.

“Tissue! Get me some tissue!” Spare yelled to us.

“Ako ng kukuha sa clinic.” Lester

“Samahan na kita.” At nagmamadali silang lumabas ng room.

“Vens, remember how beautiful ‘lil paladise is? I remember as well how you turned the white sky into a dim one. Do you remember as well the first time we visit Paris? Naligaw pa tayo at hindi natin alam ang gagawin at pinagtripan pa natin yung lenguahe nila. Remember when we celebrate your birthday? Natatandaan mo nung nahubaran si Kit at tawa tayo ng tawa? Remember also the time we go in Korea? All we know is saranghae and an nyong haseyo.”

“Anong pinagsasabi niya? Anong ginagawa mo Craise?” Tanong ni Seth pero hindi siya sinagot ni Craise at nagpatuloy lang. Kahit ako nalilito. Bigla namang dumating sina Lester at Kats na may dalang sangkaterbang tissue.

Nakatingin na samin kahit mga kaklase namin ngayon. Lahat kami nagtataka.

“Dali, punasan niyo yung kamay niya. Tanggalin niyo lahat ng dugo.” Spare said while still covering her eyes.

“Ako na.” Kinuha ko yung tissue sa kanila at kinuha ko yung kamay ni Venisse na may dugo at pinunasan yon. Patuloy lang si Craise na nagsasalita at nagsasabi ng kung ano-anong hindi ko maintindihan.

“Alcohol, do you have alcohol?”

“Here…” Mitch then held me an alcohol. Binuhusan ko yung kamay niya at pinunasan.

“Remember when we go at Disneyland? We hug Mickey and Minnie right? And Cinderella gave as rose as well… We keep that di ba? Vens…” Craise said and as I finished wiping her hand, Spare removes his hands from her eyes.

We all eyed at her and she just furrowed her brows.

“Oh? Anong tinitingin-tingin niyo?” Tanong niya samin ng nagtataka. Umiling naman yung iba pa naming mga kaklase at umiwas nalang ng tingin.

“Anong nangyari?” Tanong naming pare-pareho

“Anong nangyari?” Tanong ni Venisse samin.

“Seriously? E di ba ma---” Tinakpan ni Craise yung bunganga ni Dix.

“Uhh… wala Vens, kinwento ko lang sayo lahat ng nakakatawa nating experience. Natatandaan mo ba lahat?”

“HAHAHAHA… Oo kaya… pinakanakakatawa yung nasa Korea tayo. Lahat ng makasalubong natin sinasabihan natin ng ‘an nyeong’, ‘an nyeong haseyo’ at ang pinakamasaklap, yung lalaking isa, sinabihan natin ng ‘saranghae’ wahahahaha.” Kwento niya habang tawa ng tawa. Na pa huh? Nalang kami at nakitawa sa kwento niya.

“Uhh… Vens, samahan ka muna namin sa clinic.” Sabi ni Spare sabay tayo nila ni James at Neil.

“O-kay?” Tumayo nalang din si Venisse at naglakad sila papuntang clinic.

“Craise, anong nangyari kanina?” Sabay-sabay naming tanong. Tiningnan niya lang kami at bumuntong hininga.

“What we did is a first aid for her trauma. When she’s seeing blood in her hands, naaalala niya lang yung nangyari. Di ba naikwento niya na? The doctor teach us that when she’s experiencing trauma, one way to do is to keep her eyes close to not let her see the blood. The second is, reminiscing. Tell her the past funny events she’d done before para yung utak niya, mapunta doon at hindi sa dugong nasa kamay niya.”

Napatango nalang kami… So that how it was… kaya pala…

Spare’s POV

“Nurse, okay na po ba yung sugat niya?”

“Oo… wag niyo lang hahayaang magbuhat siya ng mabigat para hindi mapwersa yung sugat niya.”

“Salamat.”

“Uhmm… Spare, pwede na ba akong bumalik sa classroom?”

“Sige, Neil, hatid mo nalang siya.”

“Huh? Wag na. Ako nalang. Kaya ko na mag-isa.”

“Hindi pwede. Sige na Neil.”

“Tch… bakit siya pa? Pwede namang si Kuya James nalang di ba? Aish!”

“Grabe naman Vens, ayaw mo ba akong makasama?”

“Seriously? Yes… I never want to be with you. As in never ever in my life. I hate you so much.”

“And I love you so much din bunso.” Sabay yakap ni Neil sa kanya.

“Aray! Yung sugat ko!”

“Ay, ay, sorry…”

“Sige na, may pag-uusapan lang kami ni James.”

“Ano namang pag-uusapan niyo? Hindi ko ba pwedeng marinig?” Vens

“Hindi.” Sabay-sabay naming sabi nila Neil at James.

“Edi wag. Che! Makaalis na nga.”

“Sige mga tol, balitaan niyo nalang ako. BUNSO!!! WAIT LANG!!! HINTAYIN MO SI KUYA!!!” Umiling nalang kami ni James.

Lagi nalang ganyan si Neil kay Vens. Mas overprotective pa nga sa akin yan pag dating kay Venisse eh. Wala kasing kapatid na babae yan kaya ganyan nalang yan.

“Anong pag-uusapan natin?” Tanong ni James.

“Wag dito. Tara, dun tayo sa labas.” I said and we both got out of the clinic. Lumingon-lingon muna ako sa paligid dahil baka may makarinig.

“This is about Xander and his troupe.” I said and James furrowed his brows.

“What about them?”

“You won’t believe what I’ve known James.” I said and he’s listening to what I’m going to say more.

“Xander… he is...”

Kat’s POV

“Hoy, Drache, ibili niyo nga ako ng pagkain.” Utos samin ni Venisse habang siya, nakaupo at nakapatong ang paa sa desk niya. Boss talaga ang dating ng babaeng ‘to.

“Ano pong pagkain ang gusto niyo mahal na Prinsesa?” Sabi namin atsaka nagbow sa harap niya. Natawa naman sa ginawa namin yung iba.

“I’m not a Princess you idiots. I’m the Empress remember?” Oh! We forgot.

“What would be the Empress wants to eat?” Drache ask her while smiling. Tsk... May tama na ang kaibigan ko. Dati rati pag inuutusan nakasimangot, ngayon nakangiti pa ang loko.

“I want food. All kinds of food. I’ll give the six of you just 10 minutes. If you didn’t come here after 10 minutes, sorry to say pero, matitikman niyo ang parusa niyo.” Nanlaki pa ang mata ko sa narinig ko. Seriously?! 10 minutes?!

Ang layo kaya ng canteen dito. Nak ng tinapay ka naman oh.

“What are you still doing here? The clock is ticking; you only have 9 minutes and 20 seconds left.” She said holding her phone. Without any words, we all rushed out of the room and run for our life.

“Sh*t! This is the worst scenario ever! I never expect that she’s giving time to us now!” I said while we’re running.

“And the heck! She didn’t even give us money to pay! The heck! We’re going to spend for her again?!” Dix said as we are running faster.

“HAHAHAHA… We only have 8 minutes left. Haha.” Drache said while laughing.

“Idiot! Why are you laughing?!” We all yelled at him. Sa lahat ng nasa gipit na sitwasyon, siya pa ang natatawa. Baliw na nga yata ‘to. Hindi kaya naapektuhan yung utak niya dahil sa saksak at tama sa balikat niya? Pero ang layo ng balikat sa ulo ah?

“HAHAHAHA… This is really fun!!! WOOOOOHHH!!!! HAHAHAHA” He laughed hard at napafacepalm nalang kaming lima.

Pero di kalaunan ay natawa nalang din kaming lahat. The truth is… I’m enjoying this time… We only have 4 days left of being their slaves. And for that time… naenjoy ko ang lahat. Mamimiss ko yatang utus-utusan ni Venisse at ang parusang natatanggap namin.

Yung mga lugar na napupuntahan namin at yung mga pagkaing inililibre niya sa amin. Pati narin kapag nagshohopping sila. Kahit pagod, nililibre niya kami. Mamimiss ko lahat ng bagay na yon pati yung bonding namin… If only we could extend more…