22. Chmury
24.07.2023, chmury:
~***~
Widzę wszystkich maluczkich, gorączkowo pnących do przodu,
Widzę jak każdy z nich, choć na chwilę nie zwalnia kroku,
Każdy tak bardzo pragnie być kimś wielkim,
By móc się pnąć, aż po same chmury,
By to o nich buczały wszystkie newsy.
Ludzie powinni spróbować naprawdę być jednymi z nas,
Tymi którym nie przeszkadza być daleko od gwiazd,
Swoim własnym tempem, leniwie we własnym oceanie płyniemy,
Wiedząc, że w końcu kiedyś jednak przeminiemy,
Bo do tego właśnie zostaliśmy przeznaczeni.
Wolno płynąć, czasem popłakać życiem,
Czasem wymienić wzrok, gdy to na nas patrzycie,
Lubimy was, tych co na moment przystają i nam się przyglądają,
Znacie prawdziwą wartość życia, wiecie jak z niego korzystać,
Dlatego czasem jako mgła się zniżam, by móc was uściskać.
~***~
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro