ostatnia wyprawa
Wbrew pozorom była szczęśliwa.
Jezioro zniknęło
Zostawiając mnie na brzegu
Żebym zapomniała
A ja nie chciałam
Patrzyłam w odbicie
W kałuży
Bo nie zostało mi nic innego
Ale byłam szczęśliwa
Jak nigdy
Bo to już przeszłość
I warto było czekać
Warto było cierpieć
Żeby stać tutaj
W blasku gwiazd
Wyjść z ciemności
I
Zacząć żyć naprawdę
To będzie ostatnia gwiazda
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro