Ku niebu pną się gałązki liche,
Szeleszczą nade mną liście brzóz ciche,
Mulistych wód litry przeleją się obok...
Wdycham poranek za krokiem krok.

Ja znam te słomkowe polanki wśród lasu;
Nie ma tam świata, nie czuć też czasu.
Młode sarenki czmychają za drzewem,
Sójki zanucą liryk choć jeden.

Niosą się słońca młode promyki,
Rzucając blask dzienny na złote kamyki,
A gdy ścieżynką do domu wracam,
Pochwycą mnie nitki babiego lata.