Przez kolejną minutę wierzyłam, że się przesłyszałam, ale jego spojrzenie jasno dawało mi do zrozumienia, że to nie był żart. Oblizałam nerowow usta, szukając gorączkowo w głowie rozwiązania. Do tego byłam pewna, że zaraz zjawi się Jason szukając mnie.

- Daj mi trochę czasu. To duża suma. - zmusiłam się do wyprostowanej pozycji. Miałam ochotę skulić się, by uniknąć dalszych ciosów.

- Masz trzy dni. - charknął, wypluwając na bok flegmę. - Spotkamy się w tym samym miejscu wieczorem. Nie próbuj mnie oszukać.

- Daj mi więcej czasu. Nie potrafię...

- Dość. - mocniej przyszpilił mnie do ściany. - Obydwoje wiemy, że z łatwością to załatwisz. Przecież wiesz jak to się robi.

Puścił mnie i zniknął za rogiem w mroku. Pozwoliłam, by tylko jedna łza spłynęła po policzku. Starłam rękawem resztkę krwi. Nie miałam wyboru musiałam zadzwonić do Gabriela i przekonać go, by pożyczył mi taką sumę. Dla mnie i Jasona była to niewyobrażalna kwota, ale dla Mrocznego...

Nie chciałam, by kolejny sekret wiązał nas razem. Cały czas, gdy próbuję się uwolnić od przeszłości i naszej relacji dzieje się coś co jeszcze mocniej wiąże nas ze sobą. Jakby złośliwy los nie chciał nas rozdzielić. Drżącą ręką napisałam Jasonowi, że zaniedługo wrócę ze spaceru i zadzwoniłam do Gabriela. Odebrał po pierwszym sygnale.

- Co się stało?

- Mam pytanie, mógłbyś pożyczyć mi pół miliona dolarów?

Po drugiej stronie nastąpiła cisza. Czekałam z zaciśniętym gardłem na potok pytań. Bałam się, że nawet zaraz tu przyjedzie.

- Zadam ci jedno pytanie, czy te pieniądze całkowicie załatwią sprawę czy tylko wzmocnią apetyt drugiej strony na więcej?

Odpowiedź na to pytanie znaliśmy oboje i właśnie dlatego je zadał, ale te pieniądze kupią mi trochę czasu. Gabriel nie wie, jak wiele znaczą kilka chwil, gdy nie musisz się martwić o swoje życie. Gdy nie czuje się ostrza noża na swojej szyi gotowego do ataku.

***

Jego dotyk był łagodny i uspokajał. Tego właśnie w tej chwili potrzebowałam. Leżeliśmy na kanapie, ja wtulona w niego on obejmujący mnie ramieniem. Gdy wróciłam, starałam się ukryć opuchniętą wargę. Jason nie pytał co zepsuło mój nastrój tylko zaproponował randkę w salonie. Film z telewizora przyjemnie zagłuszał ciszę w mieszkaniu. Zerknęłam w górę, a nasze spojrzenia się spotkały. Posłał mi mały uśmiech mówił wiele. Dziękuję, powiedziałam do niego w myślach i odwróciłam głowę do telewizora. Teraz jak nigdy nie wyczekiwałam naszego wspólnego wyjazdu. Wiem, że bardzo zależało mu na tym, a ja zrobię wszystko, by go chronić. Nawet nie wiem, kiedy zasnęłam. W momencie, gdy otworzyłam oczy słońce za oknem wschodziło, a ja leżałam w łóżku przykryta szczelnie kołdrą. Odwróciłam się w stronę Jasona, ale jego tam nie było. Usiadłam, gdy właśnie wychodził z łazienki ubrany w policyjny mundur. Zlustrowałam go od stóp do głów.

- Dzień dobry, coś nie tak?

- Może. - wzruszyłam ramionami, próbując zachować spokojny wyraz twarzy. Wyglądał zbyt seksownie.

Podszedł do łóżka, a leśny zapach jego dezodorantu łagodnie drażnił mój nos.

- Powiedz albo będę musiał wziąć cię na przesłuchanie. - na jego ustach pojawił się figlarny uśmiech. Okej, możemy się trochę zabawić.

- Czy to znaczy, że będzie musiał mnie pan skuć?

- A będzie pani współpracować?

Kto czekał?
Jak wrażenia po rozdziale?
Wróciłam po dłuższej przerwie, więc rozdziały powinny pojawiać się regularnie. Planuję również napisać rozdział od strony Jasona