Minęło kilka dni od mojego nocowania u Crowley'a. Cały czas dziwnie się czułem. Albo wymiotowałem albo bywało tak, że chciałem jeść ogórki z lodami. Dziś wstałem wcześniej niż zwykle. Powodem były wymioty. Podszedłem do okna w swoim pokoju z zamiarem otworzenia go. Za oknem zauważyłem, że zaczyna się robić jasno. Kiedy już łapałem za klamkę by otworzyć okno ale spojrzałem na parapet widząc gniazdo jakiegoś ptaka. W środku było kilka jaj. Drgnąłem kiedy te zaczęły drgać i po chwili pękać. To działo się tak szybko. Do tych malutkich ptaszków przyleciał ich rodziciel. Okazało się, że te maleństwa są dziećmi słowików. Rozczuliłem się bo rzadko widziałem na własne oczy jak wykluwają się jakieś ptaki. Jednak po kilkunastu minutach otworzyłem swoją księgarnie. Przyjmowałem klientów spokojnie. Kiedy nikogo nie było zaglądałem do moich małych lokatorów. Jednak kiedy jakiś klient był gadatliwy rozmawiałem z nim bez problemu. Wspominanie o tym, że byłem światkiem narodzin słowików sprawiało  różne teorie klientów. Niektórzy mówili, że rodzina mi się powiększy. Zaś inni wspominali o innych kwestiach.

-Hej aniele zrobiłem ci zakupy jak wczoraj poprosiłeś.- Powiedział Crowley. Uśmiechnąłem się patrząc na demona który udał się na zaplecze mojej księgarni. Złapałem się szafki kiedy zakręciło mi się w głowie. Jednak nim ktoś zdążył zareagować straciłem przytomność upadając przy tym na ziemie.

(Perspektywa Crowley'a)

Kiedy usłyszałem harmider pobiegłem na hol księgarni. Ujrzałem jak dwóch klientów Aziraphale'a klęczy koło niego. Mój anioł jednak na nic nie reagował. Podbiegłem szybko do Aziraphale'a i z krzykiem kazałem im dzwonić po karetkę. Pilnowałem cały czas aby Aziraphale oddychał. Strasznie się martwiłem o jego stan. Liczyłem, że Aziraphale się obudzi i jak najszybciej dowiem się dlaczego wymiotuje oraz mdleje.