'Kijk eens aan je beloofde chocolade broodjes.' Emma liep het kantoor binnen en ze gaf de zak met chocoladebroodjes aan Graham. 'Thanks.' Graham pakte de zak aan en zette hem op tafel. 'Wat zijn de plannen voor vandaag?' Vroeg Emma. Ze ging op de bureaustoel tegenover Graham zitten.

'Ik ga straks mijn vaste rondje door het dorp rijden en jij blijft hier op kantoor om telefoontjes op te nemen.' Zei Graham. 'Oké.' Antwoordde Emma. 'En het zou fijn zijn als je wat administratie wilt doen. Ik heb hier wat papieren liggen die moeten overgetikt worden op de computer.' Graham pakte een klein stapeltje papieren en hij legde ze op het bureau neer. 'Komt goed! Hoelang blijf je ongeveer weg?' Vroeg Emma. 'Een paar uurtjes. Ik rij meestal meerdere rondjes.' Zei Graham.

'Oké, dan zie ik je wel weer verschijnen.' Knikte Emma. Ze pakte de laptop van Graham en ze logde in. Hoe eerder ze de administratie af had hoe eerder ze tijd had voor operatie cobra. Ondanks ze Henry niet kon zien bleef ze bezig met hun missie en ze wou eerder zijn dan Killian die dacht dat zijn manier het beste was.

'Dag Emma!' Graham had inmiddels zijn jas aangetrokken en stond op het punt om te vertrekken. 'Bye!' Zei Emma. Graham vertrok en Emma bleef alleen achter in de ruimte. Fanatiek opende Emma een word document en ze begon de teksten uit te werken die op de blaadjes stonden.

Na ruim een uur stevig door te hebben gewerkt had Emma eindelijk het laatste blaadje af. Tevreden bekeek ze haar resultaat en ze sloeg alles op. Graham zou vast heel tevreden zijn als hij het resultaat zag. Emma sloot het programma af en ze ging naar internet. Nu had ze nog eventjes tijd om informatie over Cora te vinden. Het enige wat ze zometeen niet moest vergeten was de zoekgeschiedenis wissen, want als Graham hier achter kwam had ze een probleem.

Emma tikte de naam 'Cora Mills' in en er kwamen allemaal zoek resultaten naar boven. Emma klikte de eerste site aan waar een heel artikel stond over de crimineel. Nauwkeurig las Emma het artikel maar er stond niet veel bijzonders in over de verblijfplaats van Cora. Emma wist sowieso niet of Cora nou opgepakt was of dat ze vrij rondliep. Dat was iets waar ze achter moest zien te komen.

Emma bezocht de volgende site en daar stond al wat meer informatie over Cora haar verleden. Emma pakte haar mobiel uit der zak en ze maakte foto's van de laptop zodat ze het thuis nog even rustig door kon lezen. Snel klikte ze de site weg en ze verwijderde de zoekgeschiedenis. Hopelijk kwam Graham er nu niet achter..

Precies op dat moment ging de deur open en Graham kwam naar binnengelopen. 'Alles rustig in het dorp?' Vroeg Emma. 'Yes!' Knikte Graham. Hij trok zijn jas uit en hij liep naar Emma toe die nog op de bureaustoel aan tafel zat. Hij ging achter Emma staan en keek over haar schouder mee naar de laptop. 'Is het gelukt?' Vroeg hij. Emma knikte. 'Ik heb alles overgeschreven en genoteerd.'

'Topper! Super fijn.' Glimlachte Graham. 'Kan ik nog iets doen?' Vroeg Emma. Graham keek bedenkelijk om zich heen. 'Je zou dit even naar het gemeentehuis kunnen brengen.' Graham pakte uit de la een envelop. 'Naar Regina bedoel je?' Emma fronste. 'Je hoeft niet met haar te praten. Het gaat erom dat ze die envelop heeft.' Zei Graham. Emma zuchtte. 'Voorruit dan maar.'

Emma pakte haar jas van de kapstok en ze vertrok richting het gemeentehuis. Regina was vast blij om haar weer te zien na hun botsing gisteren. Met tegenzin liep Emma naar het gemeentehuis. Ze mistte Henry. Ze vond het zo oneerlijk dat Regina hem bij haar weg hield. Ze hoefde de voogd over Henry helemaal niet op haar te nemen het enige wat ze wou was tijd met haar doorbrengen.

Henry was de enige die haar begreep en om haar gaf. Al waren David en Mary-Margaret nog zo lief het was anders dan bij Henry. Henry gaf haar zoveel liefde en ondanks ze operatie cobra best suf vond maakte ze Henry er blij mee en dat was het enige wat voor haar telde.

Emma was aangekomen bij het gemeentehuis en snel liep ze naar binnen. Ze liep in een keer door naar Regina haar kantoorkamer zonder zich aan te melden bij de receptie. Geïrriteerd klopte Emma op de deur en zonder een antwoord af te wachten liep ze naar binnen.

'Miss Swan.' Regina fronste toen ze Emma haar kantoor binnen zag lopen. 'Hier.' Emma gaf de envelop aan Regina. 'Wat is dat?' Vroeg Regina. 'Geen idee. Ik moest het van Graham geven.' Antwoordde Emma. 'Over Graham gesproken, je kan het goed met hem vinden.' Regina glimlachte. 'Het is gewoon een collega.' Mompelde Emma. 'O ja? Daar leek het gisterenavond anders niet op.' Regina lachte bespottelijk. 'Je hebt ons bespioneerd?' Emma haar mond viel open.

'Ik heb jullie niet gespioneerd. Ik heb zo mijn bronnen.' Antwoordde Regina. 'Oh ja? Jij en Killian hebben het anders ook wel heel gezellig.' Zei Emma. 'Dat zijn jouw zaken niet, miss Swan.' Siste Regina. 'O nee? Graham en ik zijn jouw zaken ook anders niet.' Kaatste Emma terug.

'Weet je Regina. Je zet jezelf echt heel erg voorschut. Killian vind jou niet eens leuk. Voordat je het weet is die alweer weg en ben je weer alleen.' Snauwde Emma. 'Wat heb ik jou aangedaan dat je zo tegen mij doet?' Regina keek Emma recht in de ogen aan. 'Kijk hoe je doet tegen mensen. Misschien moet je eens goed in de spiegel kijken en je afvragen waar je allemaal mee bezig bent. Waarom rent iedereen van je weg? Je bent gemeen, Regina.'

'Dit was allemaal niet gebeurd als jij niet kwam. Je verpest mijn hele leven.' Riep Regina uit. 'Is dat zo? Jij bent hier degene die levens verpest. Henry kwam naar mij omdat hij niet wist wat hij met jou aan moest.' Riep Emma boos terug. 'Maar jij had niet mee met hem hoeven te komen. Je had allang weer moeten weggaan.' Schreeuwde Regina. 'Het spijt mij maar ik denk dat ik hier niet het probleem ben. Jij bent degene hier die van alles een probleem maakt.'

Regina keek Emma woedend aan en zonder na te denken sloeg ze Emma vol in haar gezicht. 'What the hell.' Riep Emma. Emma maakte een vuist en ze haalde vol uit. Ze sloeg Regina in haar gezicht en Regina verloor haar evenwicht en viel achterover. Snel stond Regina weer op en ze viel Emma aan. Ze duwde Emma tegen de muur maar Emma gaf zich niet gewonnen. Ze duwde Regina om en ze probeerde Regina naar de grond te trekken.

'Regina'

'Emma.'

Killian kwam het kantoor binnengelopen en toen hij Regina en Emma vechtend aantrof rende hij er naar toe en probeerde ze uit elkaar te trekken. Met moeite kon hij Emma optillen en haar verplaatsen naar de andere kant van de kamer. Voorzichtig zette hij Emma neer op de grond en woedend keek Emma naar Regina.