'Henry wakker worden! Het is al bijna tien uur.' Regina kwam de slaapkamer van Henry ingelopen. Zachtjes ging ze op de rand van zijn bed zitten en ze streelde over zijn rug heen. 'Henry.' Fluisterde ze zachtjes. Langzaam opende Henry zijn ogen. 'Goedemorgen lieverd.' Glimlachte Regina lief. 'Goedemorgen, moet jij niet werken?' Vroeg Henry. 'Het is zaterdag lieverd. Ik moet alleen strakjes even langs het gemeentehuis om wat papieren op te halen.' Zei ze. 'Oké.'

'Heb jij nog plannen voor vandaag?' Vroeg Regina. 'Ik ga denk ik naar de speeltuin als het niet regent.' Antwoordde Henry. Regina fronste. 'Ga je niet naar Emma? Niet dat ik het erg vind.' Vulde Regina snel aan. 'Ze is een dagje weg voor haar werk.' Antwoordde Henry. 'Oh wat jammer.' Zei Regina met een pokerface. 'Ik denk niet dat jij er wakker van ligt.' Zei Henry. 'Nou Henry dat moet je niet zeggen. Ik vind het heel vervelend voor je dat Emma weg is. Komt ze wel weer terug?'

'Vandaag of morgen als het goed is.' Antwoordde Henry. 'Ah dat is al bijna.' Zei Regina. 'Jup.' Henry klom uit zijn bed en liep naar zijn kledingkast. 'Wat ga je doen?' Vroeg Regina. 'Omkleden en daarna ontbijten.' Antwoordde Henry. 'Zal ik een eitje bakken?' Vragend keek Regina haar zoon aan. 'Ja lekker!' Knikte Henry enthousiast.

Regina liep alvast naar beneden en Henry bleef alleen achter in zijn kamer. Snel kleedde hij zich om en hij poetste in de badkamer zijn tanden.

Toen Henry naar beneden liep stond Regina al druk in de keuken een eitje te bakken. 'Lekker mam.' Henry liep naar haar toe en gaf haar een knuffel. 'Ah henry toch.' Regina sloeg haar armen om hem heen en ze glimlachte. Ze voelde zich zo gelukkig met Henry dicht bij haar en ze was blij dat Emma Swan de stad verlaten had. Nu had ze Henry weer even voor zichzelf.

'Oh je eitje is klaar!' Regina liet Henry los en ze liep naar het gasfornuis om hem uit te zetten. 'Henry, kan jij even een bord uit de kast pakken?' Vragend keek ze hem aan. Henry liep naar de kast en hij pakte een bord. Hij gaf hem aan Regina die daar een broodje oplegde en daarna legde ze het gebakken eitje erop. 'Alsjeblieft jongen.' Ze gaf Henry het bord. 'Dankje mam.'

Henry liep naar de keukentafel en hij ging zitten. Rustig at hij zijn eten op terwijl Regina ondertussen de krant aan het lezen was. Eigenlijk verliepen alle zaterdagochtenden zo in huize Mills. Zaterdag was voor Regina en Henry echt een relax dag waar ze beide niet veel deden. Meestal deed Regina haar boodschappen op zaterdagmiddag en Henry ging dan naar de speeltuin.

Nadat Henry zijn eten op had zette hij netjes zijn bord terug in de keuken en daarna liep hij naar Regina toe. 'Mam, mag ik naar buiten?' Vroeg hij. Regina keek uit het raam. Het was lekker weer buiten. 'Ja tuurlijk lieverd. Doe je voorzichtig?'

'Jaha.' Beloofde Henry haar. 'Goed zo. Ik ga dan straks eventjes langs het gemeentehuis en daarna naar de supermarkt om boodschappen te doen.' Zei Regina. 'Is goed. Wil je alsjeblieft die lekkere koekjes meenemen?' Henry keek haar met puppy ogen aan. 'Natuurlijk lieverd. Ik zal eens kijken of ze er nog zijn.' Antwoordde Regina. 'Dankjewel!'

Henry liep naar de gang en hij trok zijn schoenen aan. Snel strikte hij zijn veters en daarna trok hij zijn jas aan. 'Doei mam!' Riep hij naar Regina. 'Dag lieverd! Veel plezier!' Riep Regina terug. Henry liep naar de voordeur en deed hem open. Hij keek nog een keer achterom en daarna verliet hij het huis.

Onderweg naar de speeltuin kwam Henry Mary-Margaret en David tegen. 'Hey David en Mary-Margaret.' Henry liep naar het stel toe. 'Hey Henry.' Begroette Mary-Margaret haar leerling. 'Is Emma alweer terug?' Hoopvol keek Henry het stel aan.

'Ze is onderweg. Ze kan er elk moment zijn.' Antwoordde David. 'Yes.' Blij keek Henry hun aan. 'Heb je der erg gemist?' Vroeg Mary-Margaret. Henry knikte. 'Ik was eigenlijk bang dat ze nooit meer terug zou komen en het als smoes gebruikte.' Bekende Henry. 'Ach knul, maak je geen zorgen. Ze komt echt wel terug.' Mary-Margaret gaf Henry een knuffel.

'Henry, kijk eens.' David tikte Henry aan en de jongen draaide zich om. Emma kwam in haar gele autootje de straat ingereden. 'Emma!' Riep Henry blij. 'Ik zei toch dat ze terug zou komen.' Glimlachend keek Mary-Margaret toe hoe Emma de auto parkeerde voor hun neus.

'Henry!' Emma stapte uit de auto en ze knuffelde haar zoon. Ondertussen stapte ook Killian uit en hij ging bij het gezelschap staan. 'Hebben jullie een goede reis gehad?' Vroeg Mary-Margaret. Emma knikte. 'We konden in één stuk doorrijden gelukkig.'

'Dat is goed om te horen. Zullen we wat gaan drinken bij Granny's. Ik trakteer.' Stelde David voor. 'Gezellig.' Knikte Emma. 'Kom je ook, Killian?' Vragend keek David hem aan. 'Nee sorry.' Antwoordde Killian. 'We kunnen ook gewoon wat bij jullie gaan drinken.' Emma keek naar David en Mary-Margaret. 'Want?' David keek naar Emma en Killian.

'Iets tussen Killian, Regina en mij. We kunnen nu niet in het openbaar daar gaan zitten.' Antwoordde Emma. David fronste maar hij besloot het te laten voor wat het was. 'Oké. Ons appartement is ook goed.' Knikte David. Ze liepen met ze alle naar David en Mary-Margaret hun appartementje.

'Wat willen jullie drinken?' Vroeg Mary-Margaret toen ze aankwamen in hun appartement. 'Koffie.' Antwoordde Emma terwijl ze haar tas weglegde. 'Sinas.' Riep Henry. 'Doe voor mij ook maar koffie.' Zei Killian. 'En jij David?' Mary-Margaret keek naar haar man. 'Doe maar wat.' Antwoordde David. Mary-Margaret liep naar de keuken om koffie te zetten en op dat moment werd er op de deur geklopt. David liep naar de deur en deed hem open.

'Regina?'