The sad end
Harm Frieser
Jeremy Frieser
Niels (18)
Tyler (14)
Sabrina (11)
Joost Bouhof (43)
Link Bouhof (42)
Jade/Jason (15)
Emma (8)
Jeremy p.o.v.
Langzaam werd ik wakker. Harm lag nog te slapen... Zijn mond lag open en hij kwijlde op zijn kussen. Ik grinnikte en kuste hem voorzichtig op zijn haar. Sabrina was bij oma aan het logeren, dus we hadden een rustige ochtend. Ik hoorde iemand de trap afgaan... Vast Niels, die zoals altijd de eerste is. Ik zag zuchtte en ik hoorde Harm mompelen. Heel even was ik bang dat ik hem wakker had gemaakt, alleen hij draaide zich om en ik hoorde hem zachtjes snurken. Ik stond op en trok een lang shirt aan.
Beneden hoorde ik Niels praatten. Ik keek om het hoekje om te kijken wat hij aan het doen was. Hij lag op de bank met zijn laptop op zijn schoot. Ik zag een meisje op het beeldscherm. Ik lachte zachtjes en ik liep voorzichtig naar Niels toe. Ik legde een hand op mijn schouder en Niels schrok daardoor zo erg dat hij bijna zijn laptop liet vallen. 'Jezus Pap!' Ik lachte en ik hoorde het meisje ook lachen. 'En wie ben jij?' vroeg ik aan het meisje. 'Ik ben Nora,' zei het meisje. Ze was iets getinter en had zwart kroes haar. Ik zwaaide en zei:' Niels, ik ga weer naar boven. Veel plezier met je meisje.' 'Pap, ze is niet míjn meisje,' zei Niels geïrriteerd. Ik liep weer naar boven en zag Harm op het bed zitten. 'Goedemorgen schoonheid,' zei ik en ik ging naast hem zitten. Harm was aan het prutsen met de ring die om zijn vinger zat. De ring was van goud. 'Gaat alles goed?' vroeg ik. Harm knikte en ging tegen me aan liggen. Ik sloeg een arm om hem heen, en zo bleven we zitten.
Het was half tien en ik zat samen met Niels en Harm aan de ontbijt tafel. 'Goedemorgen Ty,' zei Niels wanneer Tyler vroeger dan normaal uit bed kwam. 'Goedemorgen,' zei Tyler opgewekt. Er klopte iets niet... Het was maandag en normaal was Tyler nooit zo blij. 'Blij dat je vandaag vrij bent?' vroeg Tyler aan Niels. Niels knikte -wat begrijpelijk is- Tyler pakte zijn tas in en pakte een appel waar hij een hap uitnam. Vaak nam Tyler altijd een appel of een banaan. Hij is niet echt een ochtendtype... Na een paar minuten ging de bel. Verbaasd vroeg Niels:' Wie is dat?' 'Jason. We lopen samen naar school,' zei Tyler en keek nog één keer of zijn haar goed zat. De bel ging nog een keer. Tyler liep naar de voordeur en liep samen met Jason naar school. 'Jason is echt verandert...' zei Harm zacht. Ik knikte en zei:' Hopelijk is hij nu wel blij...' Niels grijnsde toen hij via jet raam Jason en Tyler zag lopen. 'Wat is er zo grappig?' vroeg Harm. Niels rolde met zijn ogen en zei:' Tyler is verliefd! Zie je dat niet?' Ik glimlachte en zei:' Laat die jongen toch Niels... Vertel jij Harm maar over jou vriendinnetje!' Beschaamt keek Niels weg en hij trapte me onder de tafel. 'Ik haat je,' siste hij. 'Niels, vertel het maar,' zei Harm en hij leunde met zijn hoofd op zijn hand. 'Ze heet Nora en ze is mijn vriendinnetje niet?' schreeuwde Niels. Hij stapte boos van tafel en zei:' Jullie zijn zo vermoeiend!' Hij liep naar boven en ik voelde me ook wel schuldig. 'Hij is sowieso verliefd,' zei Harm lachend. Ik lachte ook en ging weer verder eten.
Sabrina sprong in mijn armen en ik tilde haar op. 'Hoe was het?' vroeg ik terwijl ik naar binnen liep. 'Leuk, we gingen naar het park en ik zag allemaal verliefde stelletjes!' Ik lachte en zei:' In huis is ook iedereen verliefd.' Sabrina keek me aan met grote ogen en vroeg:' Echt? Op wie is Tyler?' 'Je kent Jason wel? De zoon van Link en Joost?' vroeg ik. 'Jade? De dochter? Ik vind haar eng... Ze doet raar,' zei Sabrina. Ik zette haar neer en zei:' Zeg dat maar niet tegen Tyler.' 'Wat niet tegen me zeggen?' vroeg Tyler. Hij stond samen met Jason achter ons zijn jas uit te doen. 'Dat dat eng is!' zei Sabrina en ze wees naar Jason. Ik stond er ongemakkelijk bij. 'Waarom ben ik eng?' vroeg Jason. Sabrina verschuilde zichzelf achter mij. 'Jason is niet eng! Hij is lief,' zei Tyler en hij kuste Jason op zijn wang. 'Hij is vies! Je mag hem niet kussen Tyler! Jade is een rot kind!' Sabrina trok aan Tylers arm. 'Ik ga maar weer... Ik ben hier niet echt welkom. Ik kom wel nooit meer... Doei Tyler,' zei Jason en hij trok zijn jas weer aan. Ik zag de tranen in zijn ogen staan. Tyler wou Jason een kus geven, alleen hij draaide zich om. 'Het is beter zo... Ik wil geen ruzies tussen jullie veroorzaken,' zei Jason en hij liep huilend weg. Boos keek Tyler ons aan. 'Jij kreng! Jij klote kind dat altijd alles moet verpesten! Ik haat je!' schreeuwde hij. Hij rende naar boven en sloeg de deur van zijn kamer zo hard achter zich dicht dat je het beneden nog kon horen. Sabrina begon zachtjes te huilen en ik troostte haar, daarna liep ik naar boven.
Ik sloeg de deur open en zag Tyler huilend tegen Niels aanzitten. Een storm van woede ging door mijn hoofd. 'Jij klote kind! Dat doe je toch niet met je zusje!' Niels stond op en ging beschermend voor Tyler staan. 'Ik dacht dat jij een betere kant zou kiezen,' siste ik. Tyler ging achter Niels staan. Ik duwde Niels weg, waardoor hij met zijn rug tegen het bureau klapte. Ik sloeg Tyler in zijn gezicht en ik zag dat ik hem een bloedneus had geslagen. 'Jeremy!' Schreeuwde Harm. Ik draaide me om. Hij trok me weg en duwde me op bed. 'Met jou spreek ik zo!' siste hij en hij liep snel weg.
Tyler p.o.v.
Harm kwam de kamer binnen. Ik was bezig met Niels helpen opstaan. Harm hielp me ook. Toen Niels op mijn bed zat zei Harm:' Tyler, ga alsjeblieft even je neus schoonmaken. Daarna mag je vertellen wat er gebeurd is.' Ik knikte en liep naar de badkamer. Ik pakte een washandje en hield hem tegen mijn neus aan. Ik keek in de spiegel en ik zag hoe gebroken ik was... Door een kind van 11. Tranen begonnen weer te stromen. Mijn neus was ondertussen gestopt met bloeden en ik liep weer terug naar de kamer. Ik ging op bed zitten en nu pas voelde ik hoe moe ik was. Harm was in de kamer met Jeremy en Sabrina. 'Wat Jeremy ook zegt, ik snap wat je deed,' zei Niels zachtjes. Ik glimlachte zachtjes en zei:' Bedankt dat tenminste iemand me nog steunt... Naast Jason...' 'Steunt hij je nog? Ik dacht dat hij je niet meer wou zien.' Ik liet de berichten van mij en Jason zien.
---
Jason❤️: Tyler, het spijt me zo erg
Jason❤️: Ik wou geen ruzie veroorzaken omdat ik zoveel om je geef...
Jason❤️: Ik verdien je niet hé?
Jason❤️: Maar Ty, als er iets is... Kan je dat altijd bij me kwijt. Onze deur staat altijd open
---
Niels glimlachte en zei:' Hij houdt van je en hij doet niks anders.' Ik glimlachte ook, alleen toen kwamen Harm, Jeremy en Sabrina eraan.
Met ons vijven zaten we in de woonkamer. 'Het spijt me... Ik moest niet zo boos worden. Mijn ouders deden hetzelfde, dus ik lijk op hen. Ik weet dat ik ander had moeten reageren,' zei Jeremy. Ik knikte en zei:' Ik snap het. Ik heb de verhalen gehoord en ze leken me niet echt aardig.' Jeremy glimlachte en omarmde mij en Niels. 'Ik houd van jullie,' zei hij zachtjes. 'Wij ook van jou,' zei Niels. We lieten elkaar los en we keken naar Sabrina. 'Ik zeg geen sorry voor een ander kind,' zei ze. Ze is echt een kreng... Ik zag ook aan Harm dat hij geïrriteerd was. 'Sabrina, waarom vind jij hem eng?' Vroeg Harm. 'Omdat jij haar een hem noemt! Zijn jullie nou zo dom dat jullie niet het verschil tussen een hem en een haar zien?' 'Hij is gewoon een jongen en niks meer en niks minder!' schreeuwde ik. Ik voelde mijn ogen weer nat worden. 'Tyler, rustig...' zei Harm en hij pakte mijn hand vast. 'Het is een vrouw, ze is als vrouw geboren en ze gaat als vrouw sterven,' zei Sabrina en ze sloeg haar armen over haar heen. 'Sabrina, soms willen mensen van geslacht verwisselen,' zei Niels op een kalme toon. Sabrina sloeg haar hand voor haar mond en zei:' Gadver! En dat leeft op deze planeet? Hoe goor kun je wezen?' Ik begon te huilen. 'Tyler, je hoeft niet te huilen van blijheid. Ik snap dat je blij bent dat ik je gered heb, alleen je hoeft niet te huilen,' ik stond op en rende huilend naar buiten. Het regende en ik rende in een t-shirt naar het huis aan de overkant. Ik was doorweekt toen ik aanbelde omdat het mega druk is en ik moest de straat oversteken. Link deed open en trok me gelijk naar binnen.
Jason kwam beneden in een veel ste grote sweater. 'T-Tyler, wat doe jij hier?' Hij keek beschaamd weg. Ik zat op de bank en had een deken om me geslagen. 'Je zei dat ik altijd mocht komen als ik je nodig had... Hier ben ik,' zei ik. Jason ging naast me zitten en sloeg een arm om me heen. Joost kwam aanlopen met twee mokken thee en vroeg:' Waarom ben je hier eigenlijk?' Ik zuchtte en vertelde het verhaal. Joost en Jason schrokken beide van het verhaal. Jason sloeg een arm om me heen. Ik legde mijn hoofd op zijn arm en een gaapte.
'Ga maar naar hier slapen Tyler. Je mag wel bij Jason in zijn tweepersoonsbed, of je mag in de logeerkamer,' zei Joost toen we onze thee ophadden. Ik keek even naar Jason die druk bezig was met zijn ketting. 'Uhm... Als Jason het goed vind, wil ik liever bij hem slapen,' zei ik met een rood hoofd. Jason keek op en zei:' Huh? Ja hoor.' Hij glimlachte naar me. Ik stond op en liep naar Jasons kamer.
'Hier, doe dit maar aan,' zei Jason en hij gaf een te groot t-shirt. Ik pakte het dankbaar aan en liep naar de badkamer en kleedde me om.
Ik lag bij Jason in bed. Ik had mijn armen om hem heen geslagen, omdat hij zachtjes aan het huilen was in zijn slaap. Zijn armen waren zichtbaar. Ze zaten onder de sneeën. Ik hoorde buiten sirenes. Ik stapte uit bed en zag dat politie auto's bij ons huis stopte... Het huis van Jeremy en Harm. Ze snelden naar binnen en kwamen eruit met Jeremy. Ze bleven buiten staan en ik zag Harm half huilend op de stoep praten met een man van de politie. Ik wist niet wat me bezielde, alleen ik ging naar de kamer van Joost en Link. Ik klopte op de deur, alleen geen antwoord. Ik was te verlegen om naar binnen te gaan, dus ik ging weer naar de kamer van Jason. Ik ging huilend op bed zitten en Jason troostte me
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro