Hoofdstuk 25
Harm p.o.v.
Samen met Joost liep ik naar ons hotel. Joost keek op zijn telefoon. 'Shit!' Schreeuwde hij opeens. 'Zeven gemiste oproepen van Link.' Maakte Joost zijn zin af. Ik keek op mijn telefoon. 'Half vier... Mompelde ik.' Joost pakte mijn hand en we renden samen snel naar ons hotel.
Ik deed voorzichtig de deur open en Jeremy rende gelijk op me af. 'Ik was bezorgd...' Zei hij zachtjes en hij sloeg zijn armen om me heen. 'Joost, laat me nooit meer zo bezorgd zijn...' Hoorde ik Link zachtjes zeggen. Jeremy verborg zijn gezicht in mijn nek en ik hoorde zijn ademhaling verlangzamen. Ik glimlachte. Ik tilde Jeremy op en liep naar onze kamer. 'Welterusten.' Hoorde ik Joost en Link nog zeggen. Ik legde Jeremy in bed. Hij had zijn ogen dicht en hij kwijlde een beetje. Het was schattig. Ik ging naast hem liggen en viel al snel inslaap.
'Wakker worden!' Schreeuwde Joost lachend. Ik opende langzaam mijn ogen en zag Joost in de deuropening staan. 'Jezus!' Schreeuwde Jeremy en hij verborg zijn hoofd in het kussen. Link kwam ook de kamer binnen. 'Goed geslapen?' Vroeg Link aan ons. Ik knikte. Jeremy vroeg:' Hoe laat is het?' En hij ging rechtop zitten. 'Half twee.' Zei Joost. 'Zijn jullie al lang wakker?' Vroeg ik. Joost keek Link aan. 'Rond half elf, elf uur.' Link knikte. Ik stapte uit bed en Joost deed de deur weer dicht. Jeremy ging weer liggen. Ik zuchtte en lachte. Ik pakte een kussen en sloeg ermee tegen Jeremy's hoofd. 'Yo Jer! Kom!' Zei ik enthousiast. Jer rolde van het bed af en ging tegen de rand van het bed liggen. Ik gooide een setje kleding naar hem. 'Dankje.' Zei hij sarcastisch. Ik rolde met mijn ogen en begon me om te kleden.
Jeremy p.o.v.
'Wat gaan we vandaag doen?' Vroeg ik. 'Niet veel. Wat wil je doen?' Vroeg Joost. 'Weinig.' Zei ik en ik pakte een appel. Ik maakte de appel schoon en begon ervan te eten.
Langzaam werd het tijd. 'Harm, weet je nog dat ik het had over een verrassing.' Harm knikte. 'Het is tijd.' Zei ik. Harm fronste zijn wenkbrauwen en trok zijn jas en schoenen aan. 'Mogen wij mee?' Vroeg Link. Ik knikte. Joost pakte zijn jas en deed hem aan. Link deed hetzelfde. Ikzelf was al klaar. 'Laten we maar snel gaan.' Zei ik. Harm knikte.
'We zijn er...' Mompelde ik. We waren op de plek van het oude huis van Harm... Waar nu dus een nieuw park komt. 'Wat doen we hier?' Vroeg Harm. 'Dat zie je vanzelf. Het is bijna zes uur.' Zei ik terwijl ik op mijn mobiel keek. Harm, Joost en Link keken elkaar even aan. Ze knikten en gingen zitten. Ik bleef staan. Ik tikte zenuwachtig met mijn voet op de grond. Wat als hij het niet leuk vind? Wat als dit niet de echte zijn. Ik ging naar bij hoek staan waar we hadden afgesproken. De rest kon ons hier niet zijn. Een man en een vrouw kwam naar me toe. 'Jeremy?' Vroeg de vrouw. Ik knikte zachtjes. De vrouw omhelsde me en zei:' Ik ben zo blij dat we door jou Harm weer hebben gevonden.' Ik glimlachte en pakte de vrouws hand vast. 'Harm...' Zei ik en ik leidde de man en de vrouw naar de groep toe. 'Mam...? Pap...?' Zei Harm zachtjes. Ze knikten. Harm rende op ze af en knuffelde ze. Hij huilde. 'Ik heb jullie gemist...' Zei Harm zacht. Link en Harm kwamen naast me staan en sloegen allebei een arm om me heen. Tranen kwamen ook in mijn ogen. 'Hoe? Ik dacht dat jullie dood waren?' Zegt Harm nog steeds huilend. 'We waren altijd aan het wachtten Harm...' Zei zijn moeder zachtjes. Tranen liepen over mijn wangen. 'Het is goed.' Hoorde ik Joost zachtjes zeggen. Ik glimlachte. Ze hadden gelijk... Alles is goed... Perfect zelfs...
Volgende 2 hoofdstukken worden de eindes...
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro