Kabanata 8

↭Irish Point Of View↭

"Oh, look who's here, the shameful arrogant bitch."

Napahinto ako sa paglalakad nang harangan ng Pink Dragona na sila Dianne, Daphne, Donna at Danity ang daanan ko.

I just stared at them emotionlessly and with my left eyebrow arched.

"Mag isa ka nalang ngayon. Namatay na nga si Hiro tapos iniwan ka lang sa ere ng mayabang mong kaibigan. Huh! Shame on you!" Nang aasar na saad ni Dianne.

"Dianne, alam mo ba ang dinig ko ay binuwag na daw ng bida bida nilang leader ang Phoenix. Talagang initchapwera na talaga siya ng kaibigan niya haha!" Tatawa tawang pang aasar pa ni Daphne.

Naikuyom ko nalang ang kamao ko dahil sa galit. Galit sa pagbanggit nila sa pangalan ni Hiro para sa walang katuturan na bagay at matinding galit sa pagpapaalala kung anong ginawa sa akin ni Sloa!

"No wonder if one of this days ay pulutin nalang siya sa kangkungan." Gatong pa ni Donna. Sinamaan ko siya ng tingin.

"Yeah, right! Kawawa ka naman, Irish. Pinaghirapan niyong dalawa ni Hiro na makarating sa kinalalagyan mo ngayon tapos sasayangin lang ng leader niyong hilaw?" Giit pa ni Danity.

"Oo nga. Kawawa ka naman. From rank 2 ay back from the start ka ulit. At ngayon, I'm pretty sure na mahihirapan ka na dahil ikaw nalang mag isa ngayon. Wala na ang mga kaibigan mo. Patay na si Hiro at iniwan ka na sa ere ng—ouch!" Daing ni Dianne.

Marahas ko lang naman siyang sinampal bago niya pa man matapos ang sasabihin niya.

"You bitch! Why did you do that?! How dare you?!" Nagngingitngit sa galit na singhal niya sa akin.

"I just slapped you hoping that all the shits inside of you will fade but I guess, one slap is not enough so, here's another one." Then I slapped her as hard as I could.

"Bitch!"

She started to attack me. Suntok dito, suntok doon. Sipa dito, sipa doon. Na naiilagan ko naman. She's too slow for me lalo na ngayong galit ako.

Hinuli ko ang kamay niya nang muli siyang umatake ng suntok saka siya bahagyang hinila palapit sa akin na hindi niya naman inasahan kaya bahagya pa siyang nawalan ng balanse bago ko siya malakas na sinuntok sa mukha kaya tuluyan na siyang natumba sa sahig.

Serves you right, ugly bitch.

"Ahh." Mahinang daing ko saka ako napaluhod.

May humampas kasi sa likod ko ng isang matigas na bagay kaya napaluhod nalang ako sa sahig. Kahit kailan ay hindi sila patas makipaglaban.

Akmang hahampasin pa ulit sana ako ni Danity ng tubong hawak niya nang saluhin ko ang tubo gamit ang isang kamay ko saka siya malakas na sinipa sa may sikmura dahilan para mabitawan niya ang tubo at mapaupo sa sahig.

Agad akong tumayo at pinaghahampas sa kanya ang tubong kanina lang ay hawak niya.

"Ahh! Damn you, bitch! Stop!" Daing niya habang pilit na sinasalag ang bawat paghataw ko nang tubo sa kanya.

"Tigilan mo siya!" Dinig kong sigaw mula sa likod ko bago ko maramdamang may susugod ulit sa akin mula sa likuran.

Hinarap ko ito kasabay ng pag atake ko sa kanya ng tubong hawak ko.

"Ahh!" Daing niya dahil sa mismong ulo niya tumama ang tubo.

Agad siya napahiga sa sahig na wala ng malay. Nakita ko pa ang paglandas ng dugo mula sa noo niya.

"Daphne!" Agad dinaluhan ni Donna ang kaibigan. "Daphne, wake up! Daphne!" Tawag niya dito habang mahinang tinatapik ang pisngi nito.

I smirked. "Kung nagkataon ay pareho na tayong mawawalan ng kaibigan. And if that's will happen—I will attend her funeral wearing my very colorful dress and I will bring clowns so everybody will be happy." Nang aasar na saad ko.

Nilingon niya naman agad ako. Nanlilisik ang mga mata niya at pulang pula na ang buong mukha at mga tenga niya. Sasabog na sa galit ang loka loka.

"I'll kill you!" Banta niya sabay sugod.

Hindi pa man siya tuluyang nakakalapit ay agad kong hinataw ng malakas ang binti niya kaya napaluhod siya sa sahig habang malakas na dumaraing.

"Threatening someone who is much stronger than you is such a wrong move, Donna." Mapang asar kong sabi.

"Damn you!"

Pinilit niyang tumayo habang hawak hawak pa rin ang binti niya. Nginisihan ko siya ng sobrang laki dahilan para mas mainis siya at sumugod. This time hinayaan ko na siyang makalapit sa akin at magpakawala ng mga atake ngunit hindi ko siya hinayaang matamaan o kahit madaplisan man lang ako.

Kasabay ng pag ilag ko sa isang atake niya ay pinatid ko ang kanang paa niya dahilan para mawalan ulit siya ng balanse. Mukhang napilay kasi ay kaliwa niyang paa kaya madali lamang siyang natumba.

"You're a bitch! I'll kill you, swear!" Banta niya at dinuro pa ako.

Sa inis ko ay hinablot ko ang kamay niya kaya napatayo siya. Hindi pa man siya nakakatayo ng maayos ay pinilipit ko na sa likod niya yung kamay niyang hawak ko saka muli siyang pinatid kaya muli siyang natumba. This time ay una na ang mukha niya. Pumatong pa ako sa likod niya at mas lalong pinilipit ang kamay niya dahilan para mas malakas pa siyang mapadaing.

Walang katapusang mura ang inabot ko hanggang sa marindi ako sa napakatinis niyang boses at dakutin ang buhok niya gamit ang isa ko pang kamay saka ito marahas na hinila at inumpog sa sahig.

"Tone down your voice, Donna. Naiirita na ako." Bulong ko sa kanya habang hila hila pa rin ang buhok niya kaya nakatingala siya ngayon.

"Fuck you! Bitch!"

Sinigaw niya iyon sa mismong tenga ko kaya tatlong beses ko pa ulit siyang inumpog sa sahig. Nakita kong may mga dugo na sa sahig but the hell I care?!

Mas hinigpitan ko pa ang pagkakadakot sa buhok niya saka siya muling itiningala para makita ang pangit niyang mukha. Puro na dugo ang mukha niya na galing sa pumutok niyang noo. Namamaga na din ang mukha niya sa lakas ng pagkakahataw ko sa mukha niya sa sahig.

"I-I'll kill yo-u..." Nang hihina niyang sambit.

"You can't do that, Donna. Put that into you're small brain. Bago mo pa ako mapatay ay baka naaagnas ka na. You can't beat me. I am definitely much stronger than you are." Mabagal ko iyong sinabi para mas malinaw niyang maintindihan ang sinasabi ko.

Napapikit ako ng dinuraan niya ako sa mukha. Walang pakundangan kong binitawan ang buhok niya at pinunasan ang mukha ko tuloy ay matunog na bumagsak ang mukha niya sa sahig.

Ayoko sa lahat ay duduraan ako sa mukha. Napakadami kayang germs ng laway. Sa pagkakatanda ko ay napatay ko ang huling taong naglakas loob na duraan ako eh. Ano kayang magagawa ko sa bruhang ito?

Sa isang iglap lang ay nakatiyaya na siya at nakapatong pa rin ako sa kanya. Tatlong sunod sunod na sampal ang dumapo sa pisngi niya na may kasama pang kalmot bago ko dinakma ang leeg niya at sinakal.

"L-et... me.. g-go.." Hirap na hirap niyang saad.

"Tell me, Donna.. How many times do I need to beat you? Ilang beses ba kita kailangang ilampaso ng ganito para maintindihan ng maliit mong kokote na hindi mo ako kayang talunin lalo na ang patayin? You're nothing compares to me. Do you hear that? Nothing." Bulong ko sa kanya.

Akmang magsasalita pa sana siya nang malakas ko siyang suntukin kaya tuluyan na itong nawalan ng malay.

Tumayo ako. Inayos ang sarili. Tingin sa apat na mahihinang pareparehong nakahiga sa sahig at walang malay bago nilibot ang tingin sa paligid.

Tss.

There's so many pathetic people who watched the live show, earlier. I glared at them so they terrifyingly turned their backs and run away.

I leave the four of them there, alone. Kung sakali mang may nag aagaw buhay na sa kanila ay ayokong maagapan pa at makasurvive. I want them to be dead or at least kahit isa man lang sa kanila ay mamatay para malaman nila kung anong pakiramdam ng mawalan. Kung anong pakiramdam na maiwan.

Now that I'm already alone, I'm way much stronger than I was before. I'm way much braver to face and overcome everything alone. I don't let anyone see my pain and sorrow. I won't let anyone hurt me.

Hiro is gone. Phoenix is gone too. And Sloanne left me, alone. I have no choice but to stand on my own. I have no choice but to continue my life without them. I can do this. I know I can.

↭↭↭

↭Riffle Point Of View↭

I reach for my phone in the bedside table when I heard it ringing, sign that someone's calling me.

I answer it without looking the caller's ID.

"Riffle."

Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ang malamig na tinig niya sa kabilang linya.

"Y-yes, Tita?" Nautal pa ako.

"I call for an update. How's my daughter?" Pormal na tanong niya.

"Daughter?" Takang tanong ko.

"Yes, Riffle. I'm referring to my daughter, Sloanne."

"Ah, yes, my cousin. She's doing fine, Tita. Don't need to worry."

"Good to hear that. Okay, I'll go ahead, now."

Sasagot pa sana ako nang babaan niya na ako ng telepono. Napaface palm nalang tuloy ako. Magnanay nga silang dalawa ni Sloa.