VICTIM 03 : Celine

Yes. Lady Sy was a victim herself.
This happened a long time ago, bago pa sya magkaroon ng eksklusibong negosyo.

Noong gabing umalis sya sa poder ng kanyang pangalawang magulang ay humanap muna si Celine ng matutuluyan, doon nahanap nya ang isang lugawan kung saan naghahanap sila ng katulong sa kusina.

Lugawan Ala Barbara

She applied for that job of course.
She was able to cook different types of dishes, kapalit ay ang patuluyin sya sa maliit na apartment ng lugawan.

Why did she left her second home anyways?

Natakot syang matunton sya sa poder ng mag-asawang tinuring syang anak.
Natakot syang mapahamak ang tumayong magulang nya.
She can't lose another family..
Alam ni Lady Sy na malalaman at malalaman ni Alexandre Sinclair na buhay ito at nakaligtas sa pamamaril at pagsabog. She won't take the risk on endangering someone this time. She hates that Sinclair so much.

He's a total psycho.

Nakalikom na ng pera si Lady Sy nang mamasukan sya bilang kusinera. Pero kailangan nyang magtago sa malalaking industriya habang hindi pa nabubura lahat-lahat ng marka nito sa mundo.
She needs to be anonymous.
She needs to be unknown.
She needs to be unidentified.
In order to bring Sinclair down.. She needs to be a shadow.

Sa lugawang pinasukan nya ay hindi sila nanghingi ng kahit anong impormasyon mula kay Lady Sy, which is good. Oh, maliban pala sa..

"Anong pangngalan mo hija?"
Tanong ni Manong Ernesto, ang may-ari ng Lugawan Ala Barbara.

"Tawagin nyo nalang ho ako sa gusto nyong pangngalan. "
Napatango ang Manong sa sagot ni Lady Sy.
Parang ganito rin ang ginawa nya sa mag-asawang kumup-kop sa kanya..

Walang dapat makaalam sa tunay nyang pangngalan.

"Sige, tatawagin kitang Ernes. "
Hindi na nagtanong si Lady Sy kung bakit iyon ang ipinangalan sa kanya ng Manong.
She's fine with any name, basta hindi nakababastos o ano.

Presko pa rin sa isipan nya kung ano ang nasaksihan nya dati.. Isa-isang pinatay ang angkan nya mismo sa harap nya.
Hindi pa rin naaalis sa isipan nya na babalikan nya ang Sinclair na 'yon para maningil. I promised.

Sigurado ang dalaga na nanakaw na ni Sinclair lahat ng yaman ng mga Sy.
That's why she's doing this.
Hiding and plotting her revenge.
Aatake sya nang palihim, hindi mamamalayan ng Sinclair na iyon na unti-unting mauubos ang yaman nya.

LINGGO ang lumipas ay may nadatnan ang dalaga na lalaking mukhang dismayado. Walang pakialam si Lady Sy dito kaya't hindi nya ito pinansin.
She hates male species. Lalo na ang mga lalaking nakasuot ng itim na may ginto.
Naaalala nya kasi si Sinclair.
Baka kung ano pa ang gawin nya kung sakali mang bumalik ang alaala na syang dahilan kung bakit hindi sya nakakatulog agad tuwing gabi.

"Ate, Super Lugaw nga po. "
Mataray na tumingin ang dalaga sa kustomer na binata.

"May paa ka, hindi ako counter. "
Matabang nitong sinabi at umalis.
Do I look like a waitress? What is this? A luxurious restaurant?

Maliit lang ang lugawan na pinapasukan ni Lady Sy and obviously, kailangan mong umorder sa counter mismo.
"Ang ganda mo sana, masungit ka lang. "
Hindi nya na pinansin ang binata at bumalik sya sa kusina upang maghugas ng mga mangkok at baso.

Nasa kalagitnaan sya ng pagbabanlaw ng mga hugasan nang bigla nalang pumasok si Mang Ernesto sa kusina. He's not supposed to be in here since he should be on the counter..

"Ernes, anong numero mo?"
Tinutukoy nito ang cellphone number ng dalaga.

"Wala ho akong cellphone.."
At nilisan ni Mang Ernesto ang kusina bigla.
Someone's probably asking for her.
Hindi naman nagtatanong si Mang Ernesto ng mga bagay-bagay.

Iba ang kutob ni Lady Sy kaya't kumuha sya ng kutsilyo at inipit iyon sa likod ng kanyang apron. Marahan syang sumilip sa labas at wala namang syang nakitang kahina-hinalang tao..

And then she saw him.
Nakita nya ang kustomer nilang binata na nakatitig ngayon sa kanya.
He's weird.
He looks harmless yet I smell danger.

Napairap nalang ang dalaga at bumalik sa kusina.

Calm yourself. Ilang oras lang naman sya dito right? Hindi naman sya regular customer kaya kumalma ka.

MAGSASARA na ang lugawan kaya't tutulong na rin si Lady Sy sa pag-aasikaso ng mga lamesa't upuan.
Surprisingly, the guy is still there.
Nandoon pa rin ang binata na nakaupo at parang may hinihintay.

"Magsasara na ho kami.."
It's 11:31pm already. Bakit nandito pa rin sya?

"Let me walk you home, delikado maglakad ang babae mag-isa sa gabi"
Tugon ng lalaki na may halong sinseridad.
Parang binuhusan naman ng malamig na tubig si Lady Sy sa narinig. No one's ever asked me that before..
That's it! She'll confront him.

"Anong kailangan mo sa akin?"
Walang ekspresyon nitong tanong.
Ayaw ng dalaga na may nanghihimasok sa buhay nya. What's the point?
Aalis rin naman ito hindi ba?
Lahat ng dumarating ay umaalis.
Iyon ang paniniwala nya.

"Wala naman, nagaalala lang ako baka mapaano ka"
Nagaalala? Big word for her.
Bilang lang sa daliri ang taong nagaalala sa kanya. And all of them were gone. Killed, one by one.

"Umalis ka na." pagtataboy ng dalaga sa binata.
Ayaw nya nang makipag-usap pa rito marahil alam nyang walang patutunguhan ang bibitawan nyang mga salita. She's avoiding to hurt innocent people as far as she can.

"Pero papaano ka—"

"Leave." malamig na tugon ng dalaga at wala nang nagawa ang binata kung hindi lisanin ang lugar.
Good.

"Type ka siguro nun, nako Ernes, pambihira! Tyak na babalik at babalik 'yon dito.."
Bungad ni Mang Ernesto sa dalaga.

"Mang Ernesto, Wala ho akong oras sa mga ganyan"
Tumawa nalang si Mang Ernesto.
What's so funny? I don't get it.

"Nagkakilala kami ng asawa ko dahil rin sa lugawan, kaya noong pumanaw sya ay naisipan kong magtayo ng negosyo na makakapagpaalala sa kanya—
Kaya ang pangalan ng lugawan na ito ay Lugawan Ala Barbara.
Natutuwa ako kasi ang mga inisyal ng letra ay ang tawagan namin ni Barbara"

At muling tumawa si Mang Ernesto nang may halong pait at lungkot.
Lugawan Ala Barbara.. L.A.B?
Napailing nalang ang dalaga.

"Akyat na ho ako Mang Ernesto.."
Tumango ang matanda at nagsimula na ngang lisanin ni Lady Sy ang lugawan, at umakyat sa kanyang munting apartment.

Malamig ang gabi, nagbabadya ang ulan. Isasara nya na sana ang bintana nang mahagip nya ang binatang kausap nya kanina na nasa labas, nakasandal sa kanyang motorsiklo.

"Anong ginagawa nya dyan?" bulong ng dalaga sa sarili.

At nagsimula na ngang magsipatakan ang tubig ulan. He's still there, waiting for someone.
Napairap nalang si Lady Sy at muling bumaba at nanghiram ng payong kay Mang Ernesto na nagkukumpuni ng nasirang upuan.

Lumabas sya ng lugawan at dali-daling naglakad papunta sa kanya ang binata.

"Hatid na kita?" kumulo ang dugo ng dalaga sa narinig. Pasaway na nilalang ang lalaking nasa harapan nya ngayon. Gusto itong sapakin ng dalaga.

"Umuwi ka na."

"Bakit ba ayaw mong magpahatid? Gusto mo bang mapahamak ka, tingnan mo umuulan pa—"

"Because I f*cking live here, isn't that obvious?! Nakapantulog na ako hindi mo ba nakikita?!"
This is what she hates. Kapag nagagalit sya ay hindi nya napipigilan ang sariling mag mura.

Great. Ang isang kusinera ay nag mura sa wikang ingles.
Malamang ay magtataka ang binata sa narinig.
Nababasa na si Lady Sy ng ulan pero wala syang pakialam. She encountered worser than this.
Hindi sya mamamatay sa ulan.

"Pumasok ka sa loob, manghihiram ako ng damit kay Mang Ernesto! Tigas rin kasi ng kokote mo e! Kanina ka pa pinapauwi ni hindi ka man lang nakinig!" Angil ng dalaga sa binata habang binibigay nito ang payong sa kanya.
Nilalamig ang binata at mukha syang basang sisiw kung tutuusin. Lady Sy isn't heartless, she has a heart.
A cold heart.

" A-anong tunay mong pangngalan, Ernes? "
Napahinto ang dalaga sa narinig. Pero di sya nagpatinag, hindi nya pinansin ang tanong ng binata at nauna na syang pumasok sa lugawan upang manghiram ng damit kay Mang Ernesto.

Walang anak si Mang Ernesto, Maagang namatay ang asawa nya pero kailanman ay hindi nito inisip na magmahal pa ulit ng iba. Kahit na patay na si Barbara ay mahal pa rin ito ni Mang Ernesto. Hindi sila nagkaanak..

"Nako hijo, para kang basang sisiw!" laking gulat ng matanda nang papasukin ng dalaga ang binata sa loob ng lugawan.

"Bakit naman po hindi nyo binanggit na dito pala sya nakatira Mang Ernesto ?"
Tanong ng binata.

"Hindi mo naman tinanong, hijo."

Nakahiram na ng kasuotan ang dalaga kay Mang Ernesto at binigay na ito sa nilalang na may matigas na kokote.
Ayoko nang makita ang pagmumukha nya.

Umalis na si Lady Sy sa lugawan at muling umakyat sa kanyang apartment upang mag-bihis.
She doesn't want to see him anymore. He's such an eyesore, and he's making her feel something unusual for some reason.
Hindi pa naiinis nang ganito kalala ang dalaga sa tanang ng buhay nya.

Naalala nya tuloy ang kalarong lalaki dati na nagbigay sa kanya ng mamahaling porselas..
I hope you're okay whenever you are..

MONTHS had passed. Araw-araw pa ring dumadalaw ang binata sa lugawan.
At wala pa ring pakialam ang dalaga sa kanya, ni pangalan nga ng binata ay hindi nya pa rin balak banggitin.
She wants to settle things in stranger ways.

Alam nya kung ano ang pangngalan ng binata.
Nakapagtataka lang kasi mayaman naman ang lalaking 'yon pero napapadpad sya sa ganitong lugar.

Kaya mas lalong umiwas si Lady Sy.
He's a threat.. A dangerous human. I'm sure.

That boy just bought her a freakin' phone!
She refused of course.
Gusto kasi ng binata ay matatawagan o makakatext nya man lang si Lady Sy.
Kahit anong gawin nya ay hindi nya magigiba ang makakapal na pader sa puso ng babae. Wala syang mapapala sa akin.

Labing isang buwan na syang nagtatrabaho sa lugawan. Sa totoo lang ay lahat ng bakas nya sa mundo ay nabura na, hindi lang umaalis ang dalaga sa lugawan marahil napamahal na sya rito.
Parang lolo nya na rin si Mang Ernesto.

"Number 23 C1 B5!"
Sigaw ni Lady Sy.
At lumapit na nga ang batang babae upang kunin ang inorder nyang lugaw.

Araw-araw dumadalaw ang binata sa lugawan MALIBAN ngayon. Ni anino nito ay hindi namataan sa lugawan.

Ano kayang nangyari sa kumag na 'yon?

Not that I care. Mas maganda ngang hindi 'yon magpakita para buo ang araw ko.

Umaga palang ay nandito na dapat ang lalaki, pero hapon na ngayon, hindi pa rin sya nagpapakita..
It's very unusual for her and for Mang Ernesto.

"Mang Ernesto.."
Bungad nya sa matandang nagluluto sa kusina.

"Bakit, Ernes?"

"Patay na po ba yung suki natin? Bakit ho wala sya ngayon?"
Tanong ng dalaga kay Mang Ernesto.

"Himala ata at hinahanap mo sya... Oo, Patay na sya.."

Nagbibiro lang naman si Lady Sy pero napahinto sya sa narinig.. Parang hinampas sya ng mainit na kawali sa mukha sa narinig..

"Oo patay na sya" pag-ulit ng salita ng matanda sa kanyang utak.

patay na sya..

Hindi ma-proseso ng dalaga ang sagot sa kanyang tanong. Patay na sya?

"Patay na patay sayo" Dugtong ni Mang Ernesto. At tumawa ang matanda sa sariling biro.
It's not funny.

"Hija naman, tumawa ka.. Ni kahit isang beses ay hindi kita nakitang ngumiti. Magkuwento ka naman ng masasayang ala-alang mayroon ka.."
Pahabol ni Mang Ernesto nang may halong sinseridad na ikinahinto naman ng dalaga.

"Wala po akong.. masayang alaala." tugon ng dalaga.
Mula noong pinanganak sya ay hindi sya nakaranas ng kasiyahan.. Puro nalang takot, poot, at galit.
Palipat-lipat sila ng lugar at walang permanenteng tinutuluyan.
Lady Sy is a woman of many names.
She is called Cassandra, Carla, Vanity, Maria, Fei, Faith, Mella, Aisha, Terri, Celine, and of course Ernes.

"Ganito nalang, Kailan ang birthday mo? Ipagluluto kita.. Patapos na ang taon pero di ka pa rin nagbibirthday.."
Hindi sanay si Lady Sy sa ipanapakitang kabaitan ni Mang Ernesto. Kahit kailan ay hindi nya ipinagdiwang ang kaarawan nya..

"Huwag na po.. Ayos lang ho"
Ngumiti nang matamis ang dalaga at nagtungo sa likod ng lugawan upang magtapon ng basura.

BUONG maghapong naghintay ang babae sa presensya ng binata, hanggang sa magsara na ang lugawan, hindi pa rin dumadating ang kumag na iyon..

Gabi na at tahimik na ang paligid nang mapagpasyahan ni Lady Sy na magpahinga na.
Nasa kalagitnaan sya ng pagtulog nang bigla syang nakaramdam ng kakaibang init.
I'm sweating a lot what on earth.. ——

Iminulat nya ang mata at napagtantong nasusunog ang kanyang paligid.
You can't smell anything while you're asleep, your sense of smell isn't working while you're sleeping.

She didn't panicked. She remained calm and focused, she made her way to the window without hurting herself.
Madali syang nakatalon sa bintana dahil sanay na ito.
But one thing is bothering her. It's Mang Ernesto..

"Nasa loob pa rin sya.. F*ck!"

Hindi na nagdalawang isip ang dalaga, bumalik sya sa loob ng lugawan upang sagipin ang matanda..
Naglalaglagan ang mga kahoy at tila mas lumalaki ang apoy sa kanyang paligid pero hindi sya nagpatinag. Ipinagpatuloy nyang makapasok habang naglalagablab ang kapaligiran.

"Mang Ernesto!" Sigaw nya sa gitna ng lugawan.
She's inhaling too much smoke causing her to cough dryly.

"Mang Ernesto--!!"

"-F*cksh*t" Pagmumura ng dalaga nang malaglag ang isang kahoy sa harapan nya.

Walang nang madaanan si Lady Sy, Wala nang ibang paraan kung hindi ang lumusot sa isang lagusang napapaligiran ng apoy..

Pero walang nakapagpigil sa kanya.. Parang lolo nya na rin si Mang Ernesto..
I can't lose him too..

Lumusot sya sa isang lagusan na syang dahilan kung bakit nadaplisan ng sunog ang kanyang kaliwang balikat.
She didn't screamed in pain. She endured it.

Naalala nya ang binatang palaging nakamasid sa kanya.. Ngayong araw sya hindi nagpakita.. At ngayong araw din nasunog ang lugawan..

"F*ck that creature!" bulong ng dalaga sa sarili.

Sinasabi na nga ba ay hindi mapagkakatiwalaan ang lalaking iyon!
He's a danger!

Nang makarating ang dalaga sa kabilang panig ng lugawan ay agad syang nagpunta sa kuwarto kung saan nanunuluyan si Mang Ernesto.

Its locked.. D*mn it.

Gamit ang natitirang lakas ay marahas nitong sinipa ang pintuan..
Wala syang nakitang kahit anong bakas ni Mang Ernesto, ang nakita nya lang ay isang envelope na tiyak nyang nanggaling sa isang halimaw ..

She knew that logo too well.

"Ernesto Dimaapi,

Isang bilyon kapalit ang buhay ng isang babaeng nagtatrabaho sa lungga mo. "
The letter has a date.. It's 11 months ago..
Pagkadating palang ng dalaga sa lugawan ay may taning na kaagad ang buhay nito.

Ito ang plano ni Mang Ernesto
Paamuhin ang dalaga at patayin na parang wala lang.

She loses all of her strength. Hindi nya na kaya pang tumayo at lumabas pa upang mabuhay.
What's the point?
Lalaban sya para mabuhay at mabigyan ng hustisya ang mga magulang nya pero kahit saan sya magpunta ay tiyak na mamamatay sya..

Hanggang kailan ba sya lalaban
Ilang beses ba sya dapat matumba?
Hindi nya alam.

She wants to give up.

Sinclair wants her dead but someone wants her to live.

Someone saved her.

"T-Thorn.." Ito ang unang beses na binanggit ni Lady Sy ang pangngalan ng binatang araw-araw na dumadalaw sa lugawan..

Thorn Amadeus Ellis saved her.

"I'm sorry...I'm late.." Thorn said.

"Don't worry, Nandito na ako.. Ilalabas kita rito.. Stay with me.. Promise me.."
She coughed dryly.
A lone tear escaped her eyes for the first time.
And she said..

"I—promise"

(A/N : Name suggestions for our next victim is now open! Letter D naman, lalaki Hahaha!)

Pakinggan nyo ito mga labs, fit sya sa situation ni Celine sa part na ito : )