Slaperig opende Lacey haar ogen en verdwaasd keek ze om haar heen waar ze was. Ze lag in een hotelkamer in Jamaica ver weg van Nederland naast - volgens haar de allerleukste jongen van de wereld.

Lacey keek naast haar en glimlachte toen ze zag dat Carel nog sliep. Van haar nachtkastje pakte ze haar mobiel en ze maakte een snap van de jongen die ze naar Emma, Killian, Mikky, Frenkie, Matthijs en Annekee stuurde als good-morning snap.

Net voordat ze haar mobiel weglegde keek ze nog even hoelaat het was en ze schrok toen ze tijd zag. 'Ca, wakker worden. Het is al kwart voor tien.' Ze schudde de jongen heen en weer. 'Hmm Lace, wat is er?' Slaperig opende Carel zijn ogen. 'Het is al kwart voor tien. We moesten toch ergens heen?' Zei Lacey. 

'Shit.' Carel sprong uit zijn bed en pakte de eerste korte broek die hij zag liggen. 'Kleed je snel om.' Zei hij tegen Lacey. Lacey knikte en trok snel een jurkje aan die ze gisteren hier had gekocht en daarna sprintte ze naar de badkamer om der haar te doen en haar tanden te poetsen. 'We ontbijten wel straks' Zei Carel. Lacey knikte en ze verlieten het hotel. 

Voor het hotel stond gelukkig een taxi dus ze konden zo weg. Carel en Lacey stapten in en Carel gaf het adres door. 'Waar gaan we nou heen?' Vroeg Lacey nieuwsgierig. 'Geduld. Je gaat het zo zien.' Glimlachte Carel. 'Is het wel leuk?' Vroeg Lacey. 'Tuurlijk. Waarom zou het niet leuk zijn?' 

'Nou gewoon. Misschien is het wel wat engs of spannends.' Antwoordde Lacey. 'Nee joh maak je geen zorgen. Je gaat dit echt heel leuk vinden.' Carel pakte Lacey haar hand beet en hij kneep er zachtjes in.

'Geef me eens een hint.' Zei Lacey. 'Zometeen als we op de locatie zijn word alles duidelijk.' Antwoordde Carel. 'Pfff hoelang is het rijden?' Vroeg Lacey. 'Ongeveer twintig minuten.' Zei Carel. 

'Word je niet gek van al mijn vragen?'

'Jawel.' 

'Waarom antwoord je dan?' 

'Omdat je toch doorgaat. Ook als ik geen antwoord geef.'

Lacey grinnikte. 'Je bent lief.' Ze leunde met haar hoofd tegen Carels schouder aan. 'Weet ik toch. Ik ben altijd lief.' Zei Carel. 'Daar zijn de meningen over verdeeld.' Plaagde Lacey hem. 'Gaan we nu praatjes krijgen?' Carel begon Lacey te kietelen en Lacey gierde het uit. 

'Carel stop.' Lachte Lacey. 'Wat is het toverwoord?' Carel begon nog harder te kietelen. De taxichauffeur vond het iets minder leuk en wierp hun een boze blik. 'Ca, stop. Straks zet die taxichauffeur ons er nog uit.' Lachte Lacey. Carel keek naar de taxichauffeur en snel stopte hij. 'Vanavond neem ik revenge.' Fluisterde hij in Lacey haar oor. 'Kom maar op.' Antwoordde ze stoer.

Na een rit van ongeveer twintig minuten kwamen ze aan bij het vliegveld en verbaasd stapte Lacey uit de taxi. 'Huh gaan we nu al terug? We hebben ons baggage niet eens mee.' Verbaasd keek ze Carel aan. 'Voor een boekenwurm had ik je wel iets slimmer verwacht.' Grinnikte Carel die er veel lol in had dat Lacey de hint niet snapte. 

Lacey dacht na. 'Gaan we iemand ophalen?' Vroeg ze. Carel knikte. 'Wie?' Nieuwsgierig keek ze hem aan. 'Dat ga je zo zien. Kom, laten we maar naar binnen gaan.' Carel betaalde de taxichauffeur en daarna liepen ze het grote vliegveld  van Jamaica op.

'Wat wil je eten? We moeten nog wel even snel iets eten voordat ze aankomen.' Zei Carel. 'Ze? Meerdere mensen dus?' Lacey keek hem ondeugend aan en Carel kleurde rood. 'Ja het zijn meerdere mensen.' Gaf hij toen toe. 'Je maakt het wel spannend hoor.' Vond Lacey. 'Ik weet het, maar wat wil je eten?' Vroeg hij. 'Doe maar een broodje.' Antwoordde Lacey. 

Ze liepen naar een winkeltje en kocht twee chocolade broodjes voor hun die ze op aten terwijl ze naar de goede wachtruimte liepen. 'Als het goed is zijn ze net geland dus ze zullen nu wel uit het vliegtuig zijn en op weg naar hun koffers.' Zei Carel. Lacey knikte en liep achter de jongen aan. Ze vond het heel leuk dat Carel mensen had uitgenodigd maar ze vond het stiekem wel een beetje spannend omdat ze niet wist wie het waren..