'Heb je het niet koud?' Bezorgd keek Lacey Carel aan. 'Beetje.' Antwoordde Carel eerlijk. 'Hier. trek mijn vest aan.' Zei Lacey. Ze trok haar vest uit en gaf hem aan Carel. 'Ik ga niet in een meiden vest lopen.' Antwoordde Carel snel. 'Dan niet.' Lacey trok haar vest weer aan. 'Lacey, sorry zo bedoel ik het niet maar ik ga geen meisjesvest aantrekken.' Zei Carel. 'Het maakt ook niet uit. We zijn bijna bij het hotel dan je gelijk even douchen.' Stelde Lacey hem gerust.

Ze waren bij het hotel aangekomen en het tweetal liep direct door naar hun hotelkamer. 'Ga maar snel douchen dan wacht ik hier wel.' Zei Lacey. 'Je hoeft niet te wachten.' Carel kreeg een grijns op zijn gezicht. 'Serieus?' Lacey gniffelde zachtjes. 'Kom.' Carel trok haar mee de badkamer in en ze douchede samen. 

Nadat ze hadden gedouchte trokken ze beide een badjas aan en besloten ze om een film te gaan kijken. Carel had expres zijn iPad meegenomen zodat ze een netflix film konden kijken. Lacey ging op het bed zitten en Carel kwam met de iPad naast haar zitten. 

'Dus wat voor film gaan we kijken?' Vroeg Carel. 'Een romantische.' Antwoordde Lacey meteen. 'Bleh. Kunnen we niet iets van comedy doen ofzo?' Vragend keek hij haar aan. 'Ja, ook leuk!' Carel ging naar het genre en kwam op de pagina terecht met allemaal comedy films. 

'Omg mr. Bean dat keek ik vroeger altijd!' Lacey wees naar de mr. Bean afleveringen. 'Same. Zullen we dat kijken?' Vroeg Carel. 'Yes. Wij zijn soms echt twee kleine kinderen.' Lachte Lacey terwijl ze de eerste aflevering aan klikte. 'Maar wel twee leuke, kleine kinderen.' Vulde Carel aan. 'Zeker waar en we zijn ook nog eens allebei klein.' Giechelde Lacey. 

De aflevering begon en de twee hielden snel allebei hun mond. Ook al hadden ze de afleveringen vroeger al eens gekeken het bleef leuk om te zien. 

'Wil je wat drinken?' Vroeg Lacey nadat de eerste aflevering afgelopen was. 'Ik pak zelf wel. Blijf jij maar lekker zitten.' Carel klom uit bed en liep naar de mini koelkast. 'Wat wil je drinken?' Hij keek Lacey vragend aan. 'Doe maar appelsap.' Antwoordde Lacey.

'Jij hebt echt een gekke appelsap verslaving.' Carel pakte een pakje appelsap en voor zichzelf pakte hij een flesje water. 'Vangen.' Carel gooide het pakje en onhandig ving Lacey het pakje. 

'Het is maar goed dat jij geen keeper bent.' Grinnikte Carel die weer naast haar op bed kwam zitten. 'Laat mij inderdaad maar niet keepen of iets met een bal doen. Ik ben daar veelte onhandig voor.' Gaf Lacey toe.

'Ik heb trouwens nog een verassing voor je.' Begon Carel. 'Echt? Wat?' Nieuwsgierig keek Lacey hem aan. 'Dat ga je morgen zien. Morgen gaan we de verassing ophalen.' Zei Carel. 'Pff waarom vertel je nu dan al dat je een verassing hebt? Nu moet ik super lang wachten tot morgen.' Lacey trok een zielig gezichtje waardoor Carel in de lach schoot. 'Je gaat het morgen wel zien.' Zei hij.

'Nu.'

'Morgen.'

'Nu.'

'Morgen.'

'Nu.'

'Morgen.'

'Nu.'

'Morgen.'

Lacey zuchtte. 'Kan je het niet gewoon nu vertellen? Ik haat verassingen.' Ze keek Carel met puppy ogen aan. 'Daarom vind ik het zo leuk om verassingen voor jou te hebben.' Carel tikte met zijn vinger op haar neus en keek haar ondeugend aan. 'Waar heeft het mee te maken?' Vroeg Lacey. 'Dat ga je morgen zien.' Antwoordde Carel. 'Je gaat het echt niet vertellen he?' 

'Nope. Morgen ga je het zien. Morgen om elf uur precies.' Vulde Carel aan. 'Dus we moeten er morgen vroeg uit.' Concludeerde Lacey. 'Rond negen uur.' 

'Ik hoop dan maar dat het een leuke verassing is, want negen uur is echt heel vroeg.' Vond Lacey. 'Geloof mij maar. Je gaat het echt heel leuk vinden.' Zei Carel. 'Wat krijg ik als ik het niet leuk vind?' Vragend keek Lacey hem aan. 'Een kus.' Zei Carel. 'Hmm oké.' Stemde Lacey toe. 'Eigenlijk wel zonde want ik weet zeker dat je het wel leuk vind.' 

'Dat is dan jammer voor jou. Had je maar moeten zeggen wat de verassing is.' Knipoogde Lacey. 'Jij snapt ook niet wat de bedoeling van een verassing is.' Carel schudde lachend zijn hoofd. 'Ik snap het best maar ik ben gewoon ongeduldig.' Grinnikte Lacey. 'Je gaat het zien. Morgen om elf uur.'