32.
'Heb je zonnebrand in de tas gedaan?' Vroeg Lacey. Ze waren inmiddels weer op de hotelkamer en ze vertrokken zometeen naar het strand.
'Ja die heb ik in jou tas gedaan.' Knikte Carel. 'Top. Ik heb niet echt zin om levend te verbranden.' Antwoordde Lacey. 'Nee, ik ook niet.' Schudde Carel zijn hoofd. 'Strandhanddoeken? Heb je die al?' Vroeg Lacey aan Carel. 'Nee die ga ik nu pakken.' Zei Carel.
Carel liep naar de koffers en haalde er twee strand handdoeken uit. Ze bleven maar een weekje in Jamaica maar ze hadden bagage mee alsof ze minstens een maand bleven. 'Alsjeblieft prinses.' Carel gooide de twee strand handdoeken naar Lacey toe die ze onhandig ving.
'Hebben we nu alles?' Lacey keek de kamer rond. 'Ik denk het wel en anders kan ik altijd nog wat gaan halen.' Zei Carel. Lacey knikte goedkeurend. Ze had zojuist al haar bikini aangetrokken dus dat hoefde ze in ieder geval niet meer te doen.
Lacey en Carel liepen richting het strand die aan het hotel lag. Het was een mooi, wit strand met een prachtige, blauwe zee. Lacey kon niet wachten dat zij en Carel in de zee dobberde.
'Zullen we hier onze spullen neerzetten?' Ze waren het strand opgelopen en Carel wees naar een plekje midden op het strand. 'Ja prima.' Ze legde hun handdoeken neer en Carel zette de parasol omhoog die ze hadden meegenomen.
'Wil je mijn rug insmeren?' Lacey pakte de zonnebrand uit de tas en gooide hem naar Carel. 'Natuurlijk. Kom maar zitten.' Carel klopte op zijn handdoek en Lacey ging voor hem zitten. Carel smeerde haar rug in. 'Au koud.' Bibberde Lacey. 'Aansteller.' Grinnikte Carel. 'Nee, die zonnebrand is echt koud.' Riep Lacey. 'Ah kom op Lace. Zo koud is het niet.' Gniffelde Carel. 'Jawel!' Riep Lacey.
'Oke, ik weet iets leuks. Moet jij is raden wat ik teken.' Carel deed wat zonnebrand op zijn vinger en ging met zijn vinger over Lacey haar rug. 'Ik heb echt geen idee.' Zei Lacey. 'Oke, nog een keer.' Carel ging nog een keer met zijn vinger over haar rug. 'Een hartje?' Zei Lacey twijfelend. 'Jup. Goed geraden.' Prees Carel haar.
'Zullen we nu gaan zwemmen?' Vroeg Lacey. 'He en ik dan? Moet ik levend verbranden?' Carel keek haar verontwaardigd aan en Lacey schoot in de lach. 'Kom hier.' Carel stopte de fles zonnebrand in Lacey haar handen en snel smeerde Lacey zijn rug in.
'Dankjewel.' Bedankte Carel haar toen Lacey zijn rug had ingesmeerd. 'Geen dank meneer.' Grijnsde Lacey. 'Zullen we maar het water ingaan?' Stelde Carel voor. 'Eh ja is goed.' Knikte Lacey.
'Wie als laatste in het water is is een gebakken ei!' Snel rende Carel weg. Lacey rende achter Carel aan maar ze kon hem nauwelijks bijhouden. Je kon wel zien dat Carel dagelijks piepjestesten rende want hij ging als een speer en na tien seconden plofte hij al in de zee.
Lachend rende Lacey hem achterna maar net voordat ze bij de zee was stopte ze. 'Wat is er? Het water is heerlijk warm.' Riep Carel naar haar. Voorzichtig ging Lacey met haar voeten in het water staan.
'Het is hartstikke koud!' Riep ze terug. 'Aansteller.' Grijnsde Carel. Carel zwom terug naar de kant en kwam naar Lacey toegelopen. 'Nee.. Carel...' Voordat Lacey weg kon rennen had Carel haar al beetgepakt en voorzichtig tilde hij haar op.
'Carel!' Lacey gilde het uit en trapte wild om haar heen. Carel gaf niet op en liep verder de zee in en op een wat dieper punt liet hij Lacey in het water vallen. Lacey ging kopje onder en grijnzend keek Carel toe.
Proestend kwam Lacey boven. 'Je had mij ook gewoon rustig kunnen laten zakken.' Mompelde ze. 'Dat is toch niet leuk? Dit was veel grappiger.' Lachte Carel. 'Heel grappig.' Antwoordde Lacey. Ze ging met der handen door haar bruine haren die helemaal nat waren geworden. 'Je bent nu wel gelijk door.' Zei Carel. 'Ja gelukkig wel.' Lacey liet zich in het water zakken en zwom een stukje verder. Direct volgde Carel haar en ze zwommen samen wat heen en weer door het water.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro