'Goedemorgen sunshine. Klaar voor vandaag?' Slaperig opende Lacey haar ogen en keek in het vrolijke gezicht van Carel. 'Wat ben je vrolijk op de vroege morgen.' Mompelde Lacey slaperig. Ze wreef in haar ogen. 

'Het is eerste kerstdag. Vandaag word echt een hele gezellige dag.' Zei Carel. 'Oh ja. Hoelaat gaan we eten bij jouw ouders?' Vragend keek Lacey naar Carel. 'Ik dacht dat we rond vijf uur hadden afgesproken.' Antwoordde Carel. 'Oh maar dat duurt nog even.' Zei Lacey. 'Maar dat betekend niet dat wij niks leuks gaan doen vanmiddag.' Carel gaf haar een knipoog. 'Maak je mij daarom zo vroeg wakker?' Lacey keek naar haar wekker. Het was pas acht uur s'ochtends. Carel knikte.

'Kom dan gaan we zo eerst even ontbijten.' Carel stapte uit bed. 'Hmm maar ik lig nog zo lekker.' Mompelde Lacey. 'Je kan vanavond weer je bed in maar je moet er nu wel echt uitkomen. Waarschijnlijk word het druk in de Efteling.' Carel sloeg een hand voor zijn mond. 'Haha sukkel. Daar gaat je verassing.' Lachend stapte Lacey uit bed. 'Ach ja anders had je heel de weg naar de Efteling gezeurd waar we nou heen gingen.' Zei Carel. 'Daar heb je een punt.' Knikte Lacey.

'Ik ga mij even snel omkleden en douchen en dan kom ik.' Zei Lacey. 'Is goed schat.' Lacey liep naar de badkamer en deed haar vaste ochtendritueel. Carel dekte intussen de tafel voor het ontbijt. 

Nadat ze allebei waren omgekleed en hadden gegeten vertrokken ze snel richting Kaatsheuvel. Het was nog een stukje rijden en Carel wou graag op tijd komen.

Carel pakte zijn winterjas van de kapstok en Lacey deed intussen haar muts op. 'Moet je nog handschoenen mee?' Carel hield een paar handschoenen voor haar neus. 'Ja is goed.' Lacey pakte de handschoenen aan en deed ze in haar jaszak. Het was best koud buiten en aangezien Lacey al een echte koukleum was kwam het goed van pas.

*

'Waar wil je als eerste heen?' Vroeg Carel. 'Vliegende Hollander.' Zei Lacey resoluut. Carel en Lacey liepen door de Efteling en waren aan het overleggen waar ze als eerste heen gingen. Toen Lacey klein was was de vliegende Hollander al haar favoriet. 

'Dan doen we dat.' Carel en Lacey wandelde naar het ruigrijk waar alle achtbanen stonden. Het was nog vrij rustig in de Efteling dus ze hoefden gelukkig niet heel lang te wachten in de rij.

Carel en Lacey stapte in het bootje en de welbekende router door het water omhoog volgde. Toen ze boven waren gingen de deuren open en gingen ze met een vaart naar beneden. Toen ze bijna beneden waren flitste er een foto en vervolgens kwam de boot met een plof in het water.

'Volgensmij kijk ik echt heel dom op die foto.' Giechelde Lacey toen ze uit het bootje stapte. 'Ik sta er denk ook niet al te best op. Ik wist niet eens dat ze een foto maakten.' Lachte Carel. Snel liepen Carel en Lacey richting de uitgang en ze liepen langs de desk waar je foto's kon bestellen.

'Omg nee mijn hoofd.' Riep Lacey uit. Carel bekeek de foto en grijnsde. 'Heel mooi.' Lacey stond met haar mond open op de foto. 'Jij staat er ook echt super mooi op.' Merkte Lacey op. Carel keek naar zichzelf en schoot in de lach. Hij trok ook een heel gek gezicht.

Lachend liepen Carel en Lacey verder naar de volgende attractie tot ze wat geflits naar zich hoorde. Geschrokken keek Lacey op. 'Shit.' Mompelde Carel toen hij een man met een camera weg zag rennen. 'Wat was dat?' Verbaasd keek Lacey Carel aan. 'Een fotograaf die zo nodig foto's van ons moet hebben.' Zuchtte Carel. 'Van ons?' 

'Voor in de roddelbladen. Sorry Lace.' Verontschuldigde Carel zich. 'Daar kan jij toch niks aan doen gek! Die mensen hebben gewoon niks te doen in hun leven en daarom plaatsen ze maar dingen over andere mensen.' Zei Lacey. 'Ja je hebt gelijk maar ik vind het gewoon vervelend dat jij er in komt te staan terwijl je dat zelf niet eens wil.' 

'Ach joh. Wat maakt het uit. Het was te verwachten dat de paparazzi ooit achter ons aan zou komen.' Zei Lacey. 'Ja daar heb je gelijk in.' Knikte Carel. 'Kom laten we nou maar snel verder gaan, want ik laat deze dag echt niet verpesten door die fotograaf.' Lacey pakte Carel zijn hand beet en gaf er een klein kneepje in.