'Wat gaan we nou doen?' Nieuwsgierig keek Lacey Carel aan. Ze liepen door de straten van Amsterdam hand in hand. 'Jij bent echt niet nieuwsgierig he?' Lachte Carel. 'Ik wil het gewoon graag weten. Ik ben niet zo van de verassingen.' Bekende Lacey. 'Nee echt joh.' Grinnikte Carel.

'Geef anders een hint.' Drong Lacey aan. 'Maar dan is het geen verassing meer.' Lachte Carel. 'Ah toe.' Lacey trok een pruillip en zette puppy oogjes op. 'Jij bent echt onmogelijk he, maar goed je krijgt een hint. Het heeft te maken met ijs.' 

'Met ijs?' Lacey dacht diep na, maar ze kon echt niks verzinnen. 'Deze hint is te moeilijk. Ik wil een makkelijkere.' Zei ze. 'Dat is pech. Kom, we moeten hier naar binnen.' Carel stopte met lopen en hield een deur open.

'Waar zijn we ooit?' Lacey keek verbaasd om haar heen. 'De artiesten ingang.' Grapte Carel. 'Een goede vriend van mij werkt hier, dus we hoeven niet in de rij te staan bij de ingang.' Vertelde hij. 'Kom mee, dan gaan we Jimmy maar eens zoeken.' Carel trok Lacey zachtjes mee en ze liepen naar een deur. 

Carel maakte hem open en ze kwamen uit in een grote ruimte met wat balies. Bij een balie stond een jongen die naar hun begon te zwaaien toen hij ze in het vizier kreeg. 'Ah daar is Jimmy.' Carel en Lacey liepen naar Jimmy toe.

'Ha Carel. Hier zijn jullie pasjes.' Jimmy pakte een uit een laatje twee pasjes en hij legde ze op de balie. 'Dankjewel Jim.' Bedankte Carel de jongen. 'Graag gedaan. Fijne avond nog.' Wenste hij het tweetal toe.

Carel pakte de twee pasjes van tafel en ze liepen naar de volgende ruimte. 'Waar zijn die twee pasjes voor?' Vroeg Lacey. 'Vip pasjes. Ik heb die expres aangevraagd, omdat ik niet wil dat er allemaal foto's van onze eerste date op internet staan.' Legde Carel uit. 'Wat lief.' Antwoordde Lacey.

Het meisje voelde zichzelf warm worden van binnen. Carel was zo lief voor haar en hij bevestigde nu zelf ook dat het een date was. Dat hij al die moeite had genomen om vip tickets te regelen voor hun vond ze zo speciaal.

'Waar gaan we nu eigenlijk heen?' Vroeg Lacey. 'Geduld Lace. We zijn er bijna.' Ze liepen naar een grotere ruimte en Lacey haar mond viel open toen ze zag wat er stond. Het was een gigantische ijsbaan.

'Gaan we schaatsen?' Vroeg Lacey enthousiast. 'Ik hoop dat je het leuk vind.' Onzeker keek Carel haar aan. 'Ja, ik ben dol op schaatsen!' Zei Lacey blij.

Vroeger als klein meisje schaatste ze al graag. Op de basisschool was er in de winter altijd een groepje die in de winter vaak gingen schaatsen. Lacey ging altijd mee en was er dol op. Ze deden altijd wedstrijdjes en spelletjes zoals tikkertje, estafette en dat soort dingen. 

'Hoe wist je eigenlijk dat ik dit zo leuk vind?' Vroeg Lacey hem. 'Het was een gokje en ik was een Instagram foto tegen gekomen van jou op schaatsen.' Bekende Carel. Carel werd rood en Lacey grinnikte. 'Gekke stalker dat je bent.'

'Kom, laten we wat schaatsen gaan huren.' Carel pakte Lacey haar hand beet en ze liepen naar het schaatsen verhuur en ze kregen beide een paar schaatsen. Snel trok Lacey haar schaatsen aan en ook Carel had er haast bij, want ze wouden beide zo snel mogelijk op het ijs staan. 

Onhandig stonden Lacey en Carel op en probeerde ze naar de ijsbaan te lopen. Toen ze eenmaal op het ijs stonden kwam Lacey erachter dat Carel nog best goed was in de sport op het ijs. Heel gemakkelijk maakte hij pasjes voorruit en hield hij Lacey bij. 

'Vaker gedaan?' Vroeg Lacey hem. 'Ja, als kind heel veel. Vroeger ging ik ook regelmatig met de jongens van Ajax onder 19, maar nu hebben we er eigenlijk nooit meer tijd voor.' Zei Carel. 'Dat is zonde.' Vond Lacey. 'Klopt, maar aan de andere kant is het ook wel beter. Met schaatsen kun je best gemakkelijk blessures oplopen en daar zijn coaches best snel bang voor.' 

'Mag jij dan nu wel schaatsen van je trainer?' Vroeg Lacey. 'Ik heb het hem niet gevraagd, maar ik denk het wel. En anders is het nu toch al te laat.' Carel grinnikte en trok Lacey zachtjes mee achter hem aan. 

'Wat dacht je ervan? Wedstrijdje doen wie als eerste aan de overkant is?' Carel keek haar ondeugend aan. 'Pff ik hou jou nooit bij.' Zuchtte Lacey. 'Kom op Lacey. Beetje vertrouwen in jezelf. Ik geef je een voorsprong van drie seconden.' Zei Carel. 'Deal.' Lacey schaatste naar de rand van de ijsbaan en ging klaar staan. Zulke wedstrijden was ze in de afgelopen jaren zeker niet verleerd..