'Heel erg bedankt voor je hulp, Lacey.' Zei Joris. 'Geen probleem. Ik ga nu wel echt naar huis.' Antwoordde Lacey. 'Is goed meis. We spreken elkaar nog wel.' Knikte Joris. Lacey pakte haar tas van tafel en liep het kantoortje uit.

Ze had vandaag heel de dag gewerkt en Lacey wou op tijd bij de parkeerplaats zijn van sportpark de Toekomst om Carel mee op date te vragen. Lacey keek op haar horloge en zag dat het tien voor vier was. Ze had nog tien minuten om aan de overkant van de drukke weg te komen.

Lacey haastte zich naar haar auto en reed snel richting het sportpark. Toen ze daar aankwam zag ze dat alle auto's er nog stonden en opgelucht parkeerde ze haar auto. Lacey stapte uit haar auto en ging op de stoep staan. 

De auto's van de spelers stonden achter het hek, dus zometeen zou ze Carel moeten tegenhouden als hij naar buiten rijd.

Het duurde dan ook niet lang totdat de eerste auto's naar buiten kwamen gereden. Vrolijk zwaaide Matthijs naar haar en Lacey zwaaide vrolijk terug. 

Na heel wat auto's zag Lacey eindelijk Carel komen aangereden. 'Hey! Wat doe jij nou hier?' Verbaasd stapte Carel uit zijn auto en hij gaf het meisje een knuffel. 'Ik vraag je mee uit.' Zei Lacey direct. 'Huh.' Carel keek haar verbaasd aan. 'Vanavond.' Zei Lacey. 'Hoor ik jou niet mee uit te vragen?' Vroeg Carel. 'Misschien wel, maar nu heb ik het al gedaan.' 

'Jij hebt mij mee uitgevraagd, maar dan wil ik bepalen wat we gaan doen op deze date.' Zei Carel. 'Maar ik vroeg jou op een date.' Riep Lacey uit. 'En daarom wil ik de avond bepalen. Ik haal je om 19.00 vanavond op.' Zei Carel. Lacey glimlachte naar hem. 'Oke, tot vanavond.' Lacey draaide zich om en ze liep naar haar auto die ze had geparkeerd.

*

'Ik ben zo zenuwachtig.' Onrustig liep Lacey heen en weer door haar slaapkamer. 'Waarom? Je hebt toch al vaker met Carel afgesproken?' Emma zat op Lacey haar bed en keek geamuseerd toe hoe Lacey zich zorgen maakte over de avond. 

'Ja dat wel, maar niet op deze manier. Kijk wat hij stuurde net.' Lacey gaf haar mobiel aan Emma en Emma las de tekst hardop voor.

Trek maar een warme trui aan en een lange broek, want we gaan vanavond wat heel leuks doen! :))

'Hmm je gaat in ieder geval niet dineren dat is wel fijn.' Zei Emma. 'Ja, ik haat dineren echt. Maar ik heb niet eens echt een leuke trui.' Lacey opende haar kast en gooide wat truien naast Emma op het bed. 

'Deze is toch leuk?' Emma pakte een grijze trui op en bekeek hem goed. 'Hmm.' Lacey pakte de trui aan van Emma en ze bekeek hem is goed. 'Oke, ik trek deze wel aan.' Besloot Lacey. Lacey trok de trui die ze nu aanhad uit en ze deed de grijze trui aan. 

'En?' Lacey keek in de spiegel. 'Staat je gewoon leuk zoals altijd.' Antwoordde Emma. 'Het is gewoon een afspraakje zoals altijd, Lace. Maak je niet zo'n zorgen.' Zei Emma. 'Ja, maar dit is dus precies waar ik het de vorige keer over had. Het was prima hoe het was en nu is het gelijk zo officieel.' Legde Lacey uit.

'Doe dan niet alsof het een officieel afspraakje is. Geniet er gewoon van. Killian appte naar mij dat Carel er heel veel zin in had en niet kon wachten om je te zien.' Zei Emma. 'Stuurt hij dat niet gewoon naar Killian om aardig te doen?' 

'Waarom zou hij het anders naar Killian sturen? Maak je niet druk, Lace. Ik moet nu gaan. Carel is er over een half uur.' Deelde Emma mee. Lacey keek naar de klok en langzaam aan werd ze steeds zenuwachtiger.

'Dankjewel Em! Ik app je nog wel hoe het was.' Zei Lacey. 'Ja doen! Anders spam ik je vol.' Lachte Emma. 'Haha komt goed.' Lacey liep mee met Emma naar de deur en ze namen afscheid van elkaar.

Toen Emma weg was liep Lacey weer naar haar kamer en snel maakte ze een vlecht in der haren en deed ze wat make-up op. Lacey droeg nooit zo heel veel make-up, maar kleine dingetjes als mascara vond ze altijd wel leuk. 

'Trrrrriiiingggg.' 

'Ik ga wel!' Riep Lacey naar haar vader die in de woonkamer tv zat te kijken. Lacey liep de trap af naar beneden en deed de deur open. In de deuropening stond Carel. 

'Wow wat zie je er mooi uit.' Zei Carel toen hij Lacey zag. Lacey glimlachte. 'Jij ziet er ook leuk uit.' Zei ze. 'Dankjewel. Zullen we maar gaan?' Stelde Carel voor. 'Ja, is goed. Ik zal nog even tegen mijn vader zeggen dat ik wegga.' Zei Lacey.  

'Pap, ik ga!' Riep Lacey naar boven. 'Veel plezier lieverd!' Hoorde Lacey de stem van haar vader. 'Dankjewel!' Lacey liep naar Carel en ze liepen naar buiten. Snel deed Lacey de deur achter haar dicht en ze liepen naar Carels auto. 

'Dus... Wat had je in gedachten?' Nieuwsgierig keek ze Carel aan. Carel glimlachte mysterieus. 'Stap maar in mijn auto dan kom je er zo vanzelf achter.' Lacey deed de autodeur open en stapte in.