Het was de volgende morgen en om precies half elf stond Carel voor de deur bij Lacey. Zenuwachtig belde de jongen aan. De vorige keer dat hij Lacey ophaalde stond ze al buiten te wachten, maar dit keer moest hij er toch aan geloven en aanbellen. 

Na een paar minuten hoorde Carel wat gestommel en vloog de deur open. 'Sorry, dat ik zo laat ben.' Hijgend stond Lacey in de deuropening. 'Verslapen?' Grijnsde Carel. 'Ja, bijna wel. Ik schrok een half uurtje geleden wakker.' Bekende ze. 

'Laten we dan maar snel gaan, want het is nog twintig minuutjes rijden naar Artis.' Zei Carel. 'Ja, doen we.' Lacey trok de deur achter haar dicht en stapte in de bijrijdersstoel van Carel zijn auto. 'Hoe gaat het eigenlijk met je vader?' Vroeg Carel bezorgd. 'Gaat de goede kant op, maar hij is nog niet helemaal beter.' Antwoordde Lacey. 'Wel fijn dat het in ieder geval al iets beter gaat.' Vond Carel. 'Ja inderdaad. Hij is er behoorlijk ziek van geweest.' Knikte Lacey. 'Dat geloof ik best, ja.' 

'Mag de radio aan?' Vroeg Lacey. 'Ja, natuurlijk.' Carel drukte op het knopje van de radio en de radio ging aan. 'Ik luister altijd naar 538, maar als je wilt mag je hem ook op iets anders zetten hoor.' Zei Carel. 

'Nee, hoeft niet. Ik vind dat radio 538 altijd wel leuke muziek heeft.' Glimlachte Lacey. 'Same. Nu is het niet dat ik super vaak naar de radio luister, maar als die aan staat is het altijd 538.' Vertelde Carel. 'Luister je alleen in de auto muziek?' Vroeg Lacey nieuwsgierig. 'Nee, thuis en bij de voetbal ook hoor. Maar thuis zet ik meestal spotify aan en bij Ajax is Matthijs de DJ.' 

'Matthijs de Ligt?' Onzeker keek Lacey hem aan. 'Ja, hij.' Knikte Carel. 'Ik heb maar eens wat research gedaan op internet, voordat ik weer tegen een voetballer aanbots.' Grinnikte Lacey. 'Haha. Slim van je! Als je wilt zal ik je nog wel een keertje voorstellen aan de jongens.' 
'Is goed. Lijkt me leuk.' Knikte Lacey.

Ze waren inmiddels aangekomen op de parkeerplaats van Artis en Carel parkeerde zijn auto. 'Emma en Killian zijn nog onderweg.' Deelde Lacey mee. Emma had haar zojuist een appje gestuurd. 'Pff. Zal wel weer aan Killian liggen. Die komt altijd te laat.' Zuchtte Carel. 

Lacey en Carel stapten uit de auto en liepen alvast naar de ingang. Het was erg rustig bij de ingang. De meeste mensen waren er al rond tien uur en liepen al door het park. Lacey ging op een bankje zitten en Carel nam plaats naast haar. 

'Oh ik word gebeld.' Carel haalde zijn mobiel uit z'n zak. 'Killian.' Zei die tegen Lacey. Snel nam Carel de telefoon op en luisterde aandacht naar wat er gezegd werd.

'En? Wat zeiden ze?' Vragend keek Lacey Carel aan. 'Ze staan in de file en het gaat nog wel eventjes duren voordat ze er zijn. Wij gaan alvast het park in en dan bellen ze ons als hun er zijn.' Zei Carel. 'Oh jeetje. En dat terwijl het helemaal niet zo heel ver rijden hoort te zijn.' Mompelde Lacey. 'Er was een ongeluk gebeurd, waardoor er een heel groot stuk is afgesloten.' Wist Carel te vertellen. 

'Naja dan gaan we maar. Jij hebt de tickets toch?' Vragend keek ze naar Carel. 'Ja, gelukkig wel.' Knikte Carel. 'Ik zal trouwens wel even Killian mailen voor hun tickets dan hoeven we straks niet naar de ingang te komen.' Carel pakte zijn mobiel erbij en stuurde Killian een mailtje met twee tickets. 

'Zo, wij kunnen gaan.' Carel en Lacey liepen naar de ingang en Carel liet de twee tickets scannen en ze mochten zo doorlopen. 'Dus, waar wil je heen?' Carel keek vragend naar Lacey. 'Ik weet het niet. Ik vind alles wel leuk.' Zei Lacey. 'Laten we maar eerst naar het vogelverblijf gaan. Dat is hier om de hoek.' Carel had er een kaart bij gepakt en bekeek de plattegrond van het park. 

'Uhm ja behalve de vogels dus.' Viel Lacey hem in de reden. 'Ah ben je bang voor vogels?' Carel begon te grijnzen. 'Niet zo grijnzen. Weet je niet hoe eng die beesten zijn?' Rilde Lacey. 'Ze doen je niks.' Zei Carel schouderophalend. 'Ze doen je niks? Vogels zijn knettergek. Ben jij weleens langs een zwaan gefietst?'

'Zwanen zitten hier niet.' Zei Carel. 'Gelukkig niet nee. Maar ik ga echt niet mee naar het vogelverblijf.' Zei Lacey vastbesloten. 'Als jij niet wil doen we het niet.' Antwoordde Carel. 'Wat vind je wel leuk om te zien?' Carel liet haar de kaart zien. 'Laten we maar naar de apen gaan.' Besloot Lacey. 'Precies waar jij thuis hoort.' Plaagde Carel haar. 'He dat is flauw.' Lacey gaf hem een speels duwtje in zijn zij en Carel grijnsde. Hij vond het helemaal niet zo erg dat Killian en Emma in de file stonden. Hij vond tijd met alleen Lacey maar al te leuk.