Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

96

N.A:


#QuedanCuatroCapítulos


#Lloro


#ÚltimoPOVdeGemma

#DeTodosModosNadieLaExtrañará


#MuchísisisisimasGraciasPorLos30KdeVotosYTodosLosLeídos,YComentarios♥

#SonLosMejores♥




___________________________


GEMMA'S POV


-¿QUE TÚ HICISTE QUÉ? -le grité a Haddye -. ¿CÓMO DIABLOS SE TE OCURRE TRAICIONARME DE ESA MANERA? ¡LUKE ERA MÍO, MALDITA! -tal vez, en esa última frase, haya una mentira gigantesca.

-¿Jamás te preguntaste quiénes, o quién tiene a Taz? -dijo Haddye lentamente, mirando sus uñas. Estaba evadiendo mi pregunta.

-¿Qué? -dije. Estaba confundida -. ¿Qué diablos dices?

-Taz, Gemma -dijo ella, parándose de la silla. Retrocedí de un salto -. ¿Aún no lo sabes?

-Sigo sin entender, Haddye -le dije bruscamente. Ella ladeó su cabeza.

-Taz -dijo Haddye, con una sonrisa en el rostro -. Yo tengo a Taz -pude sentir cómo mis ojos se abrían y mi corazón se aceleraba. Mi boca dejó escapar un grito, y la de Haddye, una risa.

-¿Tú lo tuviste todo este tiempo? -le dije, reemplazando mi sorpresa por un enojo racional. Ella asintió con la cabeza -, ¿y no me lo devolviste? ¿Tan mala amiga eres?

-Nunca fuimos amigas, Gemma -comenzó a decir ella -. ¿No recuerdas a Adrianna?

-Claro que la recuerdo, Haddye -le dije, casi dolida -. Pero, ¿qué diablos tiene que ver ella con esto?

-¿A mi hermano, Connor? -siguió preguntando, ignorando mi pregunta. Asentí con la cabeza -. ¿Y a mí?

-¿Por qué me preguntas estas tonterías? ¡Devuélveme a mi perro! -le grité.

-Nn, Gemma -ella sonrió. ¿Qué diablos? -. Somos Nn.

Y así se fue. ¿Acaso ella pensaba que me dejaría así, con la intriga y el odio?

Cómo se nota que no me conoce.


* * *


-Detente. Ya mismo -dije. Haddye paró en seco. Giró bruscamente -. ¿A dónde crees que vas?

-A mi casa, ¿tal vez? -dijo Haddye, levantando una ceja -. Necesito descanzar.

-Devuélveme a Taz -le dije seriamente.

-Él no era feliz contigo -dijo ella, con una sonrisa malvada en su rostro. Suspiré.

-¿Acaso jamás fui una amiga para ti? -pregunté, con un dolor en el pecho. Ella era mi mejor amiga. Lo era, ¿cierto?

-Primer grado -suspiró -. Tú me trataste mal el primer día de clases, ¿recuerdas?

-Primer grado -dije, contraatacando -. Fui tu más fiel amiga.

-Segundo grado -se acomodó su cabello -. Te reíste de mí cuando pasé a la pizarra, e hice el ejercicio mal.

-Segundo grado. Te hice todas tus tareas por un mes, cuando rompiste tu brazo.

-Tercer grado -se notaba cansada -. No me invitaste a tu primera pijamada.

-Tercer grado. Te regalé a Fluffy, tu hamster.

-Cuarto grado. Rayaste mi tarea de matemáticas. Aquella tarea que me costó horas terminar -dijo ella.

-Cuarto grado. Te consolé cuando Fluffy murió.

-Quinto grado -dijo Haddye, agachando su cabeza -. Fuiste una de las chicas que me acosaron.

-Quinto grado. Me di cuenta de que no estaba bien, y te salvé del bullying.

-Sexto grado. ¡No me contaste sobre tu primer novio! -dijo ella, sacudiendo su cabeza.

-Sexto grado. Organicé una fiesta sorpresa para tu cumpleaños -dije, sonríendo.

-Séptimo grado. ¡JAMÁS ME CONTASTE SOBRE TU PRIMER BESO! -gritó.

-Séptimo grado -dije, por fin -. Firmamos un pacto de amistad. ¿Lo recuerdas, amiga? -ella agachó su cabeza -. Decía cosas como que nunca nos íbamos a separar. ¿Qué nos sucedió?

-Esto -dijo Haddye, con lágrimas a punto de salir por sus ojos -. Las amigas no cuentan las cosas buenas y malas que han hecho por la otra -guardé silencio -. Perdóname, Gemma.

-Te perdono, Haddye -y nos abrazamos -. Ahora... ¡quiero a mi perro! -dije. Haddye rió, y me guió hasta su casa.


Y me entregó a Taz.

Y seguí llorando.

Pero esta vez, de felicidad.



Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro