Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Capítulo 17

Kai observava Brie chamando Billie para irem embora. O irmão bombado levantou-se de trás de um arbusto, limpou as mãos na calça jeans, olhou ao redor e a acompanhou.

    Não demorou muito para que o telefone celular secreto tocasse no bolso de seu moletom emprestado.

    Ele encarou o número sem nome por um instante. Sabia bem quem era, mas gostava de não parecer estar tão disposto a entendê-la.

    — Kai aqui — disse ao aceitar a ligação, finalmente.

    — Onde você está? — perguntou a voz embargada e minimamente atraente do outro lado. Kai a imaginava exatamente como ela estava: olhos com muita maquiagem, o cabelo balançando em cachos, roçando os ombros, cheio de elásticos coloridos pendendo umas tranças aqui, outras ali. 

    — Quedas Gringas — era assim que ela chamava a cidade. Tudo nela era diferente, e ao seu redor, tudo, uma hora ou outra, também ficava assim. Kai gostava disso. Da rebeldia, da liberdade, do tipo de ser que ela é.

    — Os idiotas fizeram merda outra vez, a polícia está atrás da gente. Talvez eu precise de uma mãozinha — Kai ouvia quando ela colocava e tirava o costumeiro pirulito na boca. O sotaque se agarrando em algumas palavras.

    — E o que eu posso fazer? — ela odiava como Kai parecia mais idiota que os outros, e ele gostava de parecer assim.

    — Cuide da polícia. Os idiotas são meus.

    — Só isso? 

    — Tente não deixar pistas dessa vez. 

    — Espera, Armia... 

    Ela já havia desligado.

    Quando Kai descobriu que era uma aberração assassina, outras aberrações apareceram. Algumas o ajudaram a ter um controle sobre o lado assassino, outras à esconder apenas a aberração. Infelizmente, os errados parecem mais próximos.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro