Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

❤️Tujhe Kitna Chahne Lage❤️


Subha ki roshni charo taraf fail gaya hai... Visitors ki bhid bhi tha... Lekin sunrise ke time sablog uss taraf hi dekh raha tha.... Karan monami ke baaju mein khada hua tha... Then said...

" Achhe se dekho monami... Suraj ki roshni mein charo taraf kitna sundar dikhta hai na!!"

Monu smiled and firse looked at that direction... Karan tab photo khichme mein busy tha.... Sunlight mein monami ki face aur bhi attractive lag rahi thi... Karan bina bataye clicked her picture... Photo click karne ki awaz se she looked at karan... But karan got irritated...

" Uff... Tum hile kyun?!! Firse uss taraf dekho... "

Monami bhi karan ki baat manke did the same... Karan smiled aur ek ke baad ek uski picture lene laga... Thodi der baad sunrise dekh ke dono niche aane laga... Monami looked at karan then said...

" Sirf nature aur doosro ki picture lene se thodi na chalega?? Khud ka bhi toh 1,2 picture khich sakte ho!!"

" Mera picture kaun khichega?!! Main jahaan jata hu akele hi jata hu.. phone se kuch selfies ke ilawa kuch nehi mjlta.."

" Issbar toh akele nehi aye ho na?!! Agar tumhari biwi tumhari photo khich de toh problem hai kya?!!"

Monami ki iss baaton se karan surprisingly looked at her... He cleared his throat then said...

" Tumhe photo khichna aata hai?!! I mean DSLR use karna aata hai?!!"

" Haan... Bohot pahele se hi pata hai.. Veer apne haathon se sikhaya tha!"

Achanak veer ki baat uthte hi karan ki face ki glow hi khatam ho gaya... Thodi der pahele monami ki baatein usse jo khushi diya tha woh kuch second mein khatam ho gaya...  He said slowly...

" Yaha Veer ki baat karna zaroori tha kya?!!

Monami became shocked by his words... She asked shockingly...

" Yaha matlab?!!"

He took a deep breath then said.. " Hum dono kuch din ke liye yaha ghumne aaye hai... Agar yaha bhi Veer.." 

He didn't complete her words monu interrupt with a serious voice...

" Ek baat clearly bata rahi hu karan... Haan veer ke saath mera koi social marriage nehi hua hai... Hum eksaath kabhi rahe nehi hai.. lekin woh mera mang bhara tha... Isiliye usse bhool jana mere liye possible nehi hai!! Woh mera husband hai... main..!!"

Karan ko bohot hurt hua monami ki iss baat se... woh monami ko apni baat complete karne hi nehi diya...He looked at other side then said...

" Sorry... mujhe pata nehi tha ki humari relation sirf friendship ka hai.. aaj ke baad kabhi iss bare mein baat nehi karungi.." 

Yeh bolke he didn't stand there for a second... Immediately left from there.... Monami baas shocked hoke karan ko jaate huye dekhti rahi... Yeh ladka itna na samajh kyun hai?! Yeh apne students ko concept samjhata hai aur khud apne baju mein khada hua insaan ki emotion uski feeling usse samajh hi nehi aaraha... Uski baat poora sune bina hi khud apne tarikhe se samajh liya...

Monami batana chahti thi ki Veer uski pahela pyaar tha... Aur pahela pyaar bhuna uske liye impossible hai... Lekin iske liye undono ki relation mein koi effect nehi hoga... Insaan ke dil mein haar ek insaan ke liye alag emotion alag feelings raheta hai... Waise hi Karan aur Veer dono ke liye bhi uske dil mein alag jagah hai... 

Karan uski present hai... Jiske saath woh poori zindegi bitana chahti hai... Aur iss bitayi huyi mahino mein usse samajh mein aaya hai ki Pyaar doosri baar bhi ho sakta hai... Apne husband se bhi pyaar ho sakta hai... Lekin Karan?!! Woh aisa kyun hai?!! Achha monami widow hai isiliye ki itna problem ho raha hai?!! Aisa hi hoga... Verna aabhi tak usse monami se pyaar ho jata... Bohot achha insaan hai karan... Isiliye shayad muh se kuch kahe nehi paaraha...

Aise hi sochte sochte woh karan ko pichhe se follow kar rahi thi...

Usse aaj Ooty explore karna tha... Sunrise dekhne ke baad se hi karan bohot chup chap ho gaya hai.. hotel room mein baith ke hi dono saath mein breakfast kar liya... Abhi dono hi room mein chup chap baitha hua hai...

Achanak monu's phone rings... Usne dekha Koel ki call hai...Phone receive karte hi doosri side se Koel excitement ke saath kahene lagi...

" Honeymoon kaisa chal raha hai bhabi?!!"

" Kaise ho tum koel?!! Ghar pe sab kaise hai?!!"

" Hum sab bilkul mast hai... Abhi kahaan ho tumlog?!!"

" Room mein.." she said and looked down...

" Room mein?!! Room mein kya karrhe ho?! Aaj toh Pykara lake ghumna tha na tum dono ko?!!"

" Um....haan... Matlab!!"

" Kya haan matlab karrahe ho bhabi?!! Kab nikal rahe ho?!!"

" Umm.. woh sab chhodo na... Ghar pe sab kar kya rahe haj woh batao.."

" Kya hua hai bhabi?!! Mera kanjoos bhai tumse jhagda kiya hai... Hai na?!!"

Monu smiled lightly then said... " Nehi koel sab kuch thik hai.."

" Achha thik hai... Agar tum kahe rahe ho toh... Aab main rakhti hu... Jaldi se niklo lake ghumne... Mujhe photo chahiye jaldi..."

Monami koel baatein karke phone cut kar diya... Karan couch pe baithe baithe apne phone mein scroll kar raha tha...Suddenly hotel ki land line starts ringing...  karan ekbar monami ke taraf dekh ke picked up the call... Other side se kuch baat sunne ke baad karan said..

" Achha?!! Kitne logo ki team?!!"

...........

" Wah... Bohot achhi baat hai..."

...........

" Main kaise jau?!! Tumne toh dekha na wife ke saath aaya hu!!"

...........

" Okey.. aab main rakh raha hu.."

Karan phone rakhte hi Monu asked...

" Kiska call tha?!!"

" Woh receptionist boy.. kaal jisse baat kar raha tha"

" Kya kahe raha tha?!! Matlab kahi jaane ki baat kar raha tha?!!"

" Aare hotel se 4 logo ka ek team trekking ke liye jaa raha hai... Isiliye mujhe bata raha tha!!"

" Tumhe yeh sab pasand hai?!"

" Bohot..."

" Toh phir gaye kyun nehi?!!"

Karan became sad... He looked at other side then said.. " Nehi...rahene do.."

" Nehi kyun?? Mere liye tum kyun nehi jaoge?!! Waise bhi aaj mera bahar jaane ka maan nehi tha...Tum jaao.. "

" Aise kaise jaaun?!!.. Tum aakele room mein?!!"

" Sham tak aajaoge na?!! Abhi thoda aakele rahene ka maan kar raha hai!!"

"Ohh?? Toh phir main jaa raha hu... Agar kuch problem huyi toh hotel number pe call karna... Mujhe shayad call nehi lagega..."

Thodi der ke andar hi karan ready hoke nikal gaya... Monami aur ek bhi baat nehi kiya...Bohot naraz ho gayi thi woh... Iska matlab uski soch hi saahi hai... Agar saach mein karan monami se pyar karta toh aise nehi jaa pata...

Monami bed pe muh chhupake so gayi...

Do paher 12 pm... Haar taraf dhoop chamak raha hai... Bohot upar utha hai karan... Jab jab trekking pe aaya hai pahad humesha usse happy kiya hai... Lekin aaj pahad bhi uska sadness mita nehi paa raha.. Monami ka yeh ignorance woh aur sahe nehi paa raha... Thoda sa bhi pyaar nehi kar paya usse... Yeh sochte hi his heart was paining...

Pahado mein sunset thoda jaldi hota hai.. waise hi sham huye 1,2 ghanta paar ho chuka hai.. monami apne room mein idhar se udhar aur udhar se idhar kar rahi hai... Thodi der pahele hi Jo team gaya tha trekking pe vapis aaya hai.. lekin karan abhi bhi nehi aaya... Karan woh team se alag hoke ghum raha tha itna hi bataya team member....

Monami ko bohot tension ho rahi thi.. khud pe gussa aaraha tha... Phone bhi switched off aaraha hai... Aaj uske liye karan ka yeh haal hai... Naa uske jaisi ek ladki se karan ki shaadi hota aur naa karan ko itna problem face karna padta...

Night 9:30pm.. Monami was literally crying... Hotel se kuch der baad hi police station mein inform karne ka decision liya hai... Monami kisiko kuch bata bhi nehi payi... Different types of bad thoughts uske dimag pe chal raha tha... Bed pe baithe baithe apne knees pe sar jhukake roh rahi thi woh...

Firse dobara kisise pyaar hone laga tha... Lekin uske jaisi ek ladki ko pyaar karna gunah hai yehi shayad woh bhul gayi thi... Shayad gussa hoke karan kahi chala gaya hai... Achanak calling bell ki awaz se monu thoda dar gayi...

Karan ke baare mein shayad koi news aaya hai... Yeh sochke she immediately opened the door.... Darwaza khol ke tired body leke Karan ko khade hote dekh she became surprised...

Udhar karan bohot tired tha... Woh monami ko side karke enters inside the room... Monami ke aankho mein aansu dekh ke shocked hua tha lekin socha shayad Veer ke liye roh rahi thi... Uske shoulder pe ek bag tha he placed that on the couch then said...

" Hotel walo kya kahe raha tha?!! Tumne kya kahaan unlogo ko?!! Police mein inform karne wali thi tum?!!

Monami rohte rohte hiccups le rahi thi... Dhire dhire she closed the door and came near karan..

" Kahaan the tum?!! Pata hai kitni...."

" Akele hi ghum raha tha... Tumhe disturb nehi karna chahta tha..."

Monami bohot gussa ho gayi... Achanak she came in front of karan and hold him by his coller... Then shout with sad crying voice...

" Aisa kyun ho tum?!!! Manti hu ki main baki ladkiyo ki tarha nehi hu... Past mein maine ek insaan se pyaar ki thi... Isi..isiliye kya mhjhe apnaya nehi jaa sakta?!! Mu..mujhe kisise p..py..pyaar milne ka koi haak nahi hai kya?!! Sirf dard?!! Si..sirf dard ka layak hu kya main??!!"

" Kya hua hai monami?!!"

" Aaj tum mujhe aakele chhodke chale gaye? Ekbaar bhi nehi socha ki main akele poora din kaise rahu?!! Tumhare liye rohte rohte pagal ho rahi thi main... Aur.. aur tum??!!! Itna?? Itna ignorance?? Kyun?? Bolo na kyun?? Main widow hu isiliye?!!!"

Monami ki yeh saari baat sunke karan bohot shocked ho gaya tha... Lekin monami ki last word uske kaano mein jaate hi woh gusse se laal ho gaya... Immediately he hold both of her hands very tightly then shouted....

" Widow matlab?!! Kya batane ki kosish karrahe ho tum?!! I know that Veer is no more.. but ek insaan ki memory jakad ke kitne din rahoge?!! Aag ko sakshi maan ke maine tumse shadi kiya hai... Mere naam ki sindoor hai tumhari maang mein..  iske baad bhi kaherahe ho ki tum ek widow ho?!! Kyun ???  Haan?? Mar gaya hu main?!!! Bolo?!!!"

Karan ki shout se monami poora chauk gayi... She immediately hide her face in his chest then said while crying...

" Aisi baatein please aur kabhi maat karna... Tumhare bina main jee nehi paungi.... Ekbaar maine apna pyaar khoya hai... Lekin doosri baar nehi kho sakti... Itni himmat nehi hai mujhmein... Itni strong nehi hu main... Bohot pyaar karti hu.... Bohot bohot pyaar karti hu tumse..." 

___________________________________________
Phewww.... 😮‍💨😮‍💨

Happy Navratri to All ❤️
Happy Durga Pujo to All ❤️

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro