Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

💔 Kyun Main Jagoon💔

Kisine message kiya tha ki maine character sketches nehi diya.... I'm really sorry yaar🙏...

Character sketch...

Karan Shergill...
Bohot hi shant swabhaw ka admi.... Physics ke professor...

Monami Mahajan....
Ek word mein Sundar pretty Kanya.... Job karti hai.. story ke saath saath aage sab kuch pata chalega...

Veer Singh....
Kaun hai... Kya hai sab kuchh story ke saath saath pata chalega...

Koel Shergill...
Karan's sister... College mein padhti hai.. baaki sab kuch story ke saath saath...

Karan's family, monu's family bhi hai... Lekin sab kuch aage aage pata chalega... Unhe apne man se imagine karlo....

Aab story pe chalte hain...
___________________________________________

Karan bohot chauk gaya... Apni newly married wife ke muh se aisi ek baat bilkul bhi expect nehi kiya tha usne... Karan ki family bohot achhe se monami ke baare mein pata karne ke baad hi shaadi ka decision liya tha... Toh phir Karan ke saath dhoka ho gaya kya??

" Aap bohot shocked ho gaye hai... hai na?! Aap soch rahe honge mere parents apke saath dhoka kiya hai... Lekin aisa nehi hai.."

" Toh phir?"

" Main apko batane ki bohot kosish ki thi.. lekin unfortunately apne sunne se inkaar kar diye the"

" Aap jo kahena chahti hai please clearly bataiye.. mujhe saach mein kuch samajh nehi aaraha.."

" Pata hai main khud abhi bhi yeh accept nehi kar payi... Ki.... jisse leke meri puri duniya thi... Jiske bina main apni zindegi ki ek pal bhi imagine nehi kar pati thi.. woh insan meri zindagi se humesha humesha ke liye chala gaya.. yeh main accept nehi kar payi..."

Karan looked at her face.. uski shakal pe koi dhoke ka nishan bhi nehi tha... upar se uski aankhon mein bohot ankahi si baatein chhupi huyi thi... karan clear his throat for once and said...

" Aaj mujhe sab kuch sunna hai.."

Monami looked at him with wide eyes kyun ki woh socha bhi nehi thi ki karan sunna chahega... She said...

" Aap sunenge?!"

" Aur toh koi option nehi hai.. waise bhi hum baatein hi karte.. toh phir aaj aapki baatein hi sunte hai"

Monu smiled a little and said...

" Meri kahani?!... Meri kahani ke andar waisa kuch bhi nehi hai!! Mummy papa ki eklauti beti hu.. isiliye bachan se mujhe bohot pyar mila.. utna rich shayad hum nehi hai lekin pyaar bohot tha.."

Karan bohot concentration ke saath monami ki baatein sun raha tha.. aur monami ki nazar thi ekdam straight... She again continue..

" Jab main class 3 mein thi...Tab mere class mein ek naya boy join kiya tha... Veer.. (she stopped for some times then smiled lightly)...bohot badmash.. pahele pahele hum bohot jhagadte the... Iske bich kab humari friendship ho gaya Hume pata hi nehi chala.."

" Class 5 tab hum dono ko hi alag school join karna pada... Tab samajh aya ki hum sirf friends nehi the... Hum Best friends the... Aise hi din beet raha tha...School ek sath nehi toh kya.. tution hum dono sath mein hi jaate the... Mujhe kisi aur ladke ke saath baat karte dekh ke hi gussa ho jata tha Veer... Uss ladke ke saath fight karta tha.. jaise jaise din chalta gaya waise hi humari friendship aur bhi strong banta gaya.. "

" Class 11 se hum phir se same school join kiya... Humesha hum dono saath rahete the isiliye sab kahete the hum dono bf gf hai... But trust me Veer aur mere bich aisa kuch nehi tha.. sirf Veer mere upar hak jatata tha.. jab mujhe bukhar hota tha woh bhi school nehi jata tha.. khud mere liye notes leke ata tha... Yeh same cheezein main bhi karti thi uske liye.. hum dono bohot achhe result ke saath final boards complete kiya... "

" Hum dono ka hi sapna tha Engineer banenge... Hum dono ka college bhi same mila tha... Hum dono ke dil mein tab bohot sapna tha.. Hume leke kaun kya kaherahe hai insab cheezon mein Hume koi fark nehi padta tha... Veer ke ilawa mere aur koi dost nehi tha... Isiliye saare nakhre uske aage karti thi... Hum sath mein sunset bhi dekhe hai...kitna colourful tha woh sare din"

" Phir?? Phir kya hua??!"

Karan asked... Monami took a deep breath... Then again continue...

" God ko shayad humara yeh innocent rishta achha nehi laga... Achanak Veer mere saath ajeeb behave karne laga... Humesha chida hua raheta tha... Kaisi kaisi baate karta tha.. I noticed jaise andar hi andar Veer bohot weak ho raha tha.. uske andar paheli jaisi koi energetic behavior hi nehi tha.. Usse dekh ke lagta tha day by day woh aur bhi weak hota jaa raha tha.. "

" Bohot baar puchha hai usse lekin woh jawab nehi diya.. achanak ekdin Veer college ana bandh kar diya.. jo banda ek bhi din college miss nehi karna chahta tha woh maximum din hi college miss karta tha.. maine bohot kosish ki thi janne ka.. uske ghar bhi gayi thi.. lekin uski mummy kuch na kuch kaheke mujhe vapis bhej deti thi.. sabki aisi behavior se mujhe bohot ajeeb feel hota tha.. mujhe samajh hi nehi aaraha tha ki actually hua kya hai?!"

" Uske liye mere concentration bhi padhai se haat raha tha..Suddenly ek din ek friend se pata chala woh Veer ko uski parents ke saath hospital se bahar aate huye dekha hai.. yeh sunke mera dil ghabra gaya tha.. ussi waqt chali gayi thi veer ke ghar...uski mummy ki payer pakad ke puchhne lagi... Tab usne bhi rohne lagi... Unhone veer ki baat manke mere saath waise behave ki thi... Mujhe tab bhi pata nehi tha.. mere liye kaisa Sach wait karrah tha.."

Karan noticed her eyes filled with tears.. she closed her eyes and tears flows... After taking a deep breath monami again continue...

" Veer ke kamre mein pauch ke main ek doosri ladke ko dekhi thi.. jo ladka humesha smile karta tha.. inn 2 mahino mein woh bilkul change ho gaya tha... Uski aankhein andar chala gaya tha... Bohot skinny ho gaya tha.. jaise bohot salo se kuch khaya piya nehi hai... Issmein uska koi galti thodi na tha... Brain Tumor jaisi koi bimari agar sharir mein rahene lage uska kya haal hoga soch sakte hai aap??!" ( She said and looked at karan)

" Brain Tumor?!" Karan asked

"Haan... Mera sabse kareebi insaan.. mera dost..mera bestfriend ko ek bimar hua tha... Aur mujhe pata bhi nehi chalne diya.. usse laga tha Operation ke baad woh zinda nehi bachega.. Isiliye mujhse door jane ke liye aisa behave karta tha!"

Karan khud ek insaan hai.. woh Veer ko nehi janta!!... Phir bhi ek unknown reason ke liye his eyes filled with tears... Monami aab roh diya....

Aaj uski suhag raat hai.. lekin kamre mein aisa koi environment create hi nehi hua... Karan bohot himmat ke sath placed his hand on monu's shoulder and said...

" Shant ho jaiye!!!... Agar bolne se taqleef ho rahe hai toh batane ki zarorrat nehi hai... Bohot raat ho gayi hai.... so jaiye.."

" Nehi!!.. pata hai.... Kabhi bhi koi sunna nehi chaha.. upar se kahete the unhe pata hai kya ho sakta tha... Lekin sabko poori baat nehi pata... Main aapko sab kuch batana chahti hu Karan..."

___________________________________________

How was it?!! Bolo bolo ?!! Please comment mein apna riviews dete jaana...

Yaar tumlog itna kanjoos kyun ho???! Kuch inline comments aur votes kar doge toh kya ho jayega?? 160 se bhi zyada log read karte hai.. agar sabne ek ek karke comments aur votes nehi kar sakte???

Kya hi bolu aur😏

Chalo aaj ke liye itna hi.. byer❤️
Peace out✌️

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro