Nie dano mi spać, bo Kanato wszedł do mojego pokoju i położył się koło mnie.

- Kanoto?? Co ty tu robisz?! - spytałam

- Nie mogę zasnąć - powiedział

- Nie moja wina, a teraz z łaski swojej weź ten swój tyłek w kroki i wyjdź z mojego pokoju! - powiedziałam

- Nie lubisz mnie? - spytał

- Nienawidzę żadnego z was! - powiedziałam

- Ależ jesteś! - powiedział

Wyszedł i trzasnął drzwiami, a ja się z nów położyłam.

- Yuki?! - ktoś otworzył drzwi

- Co znowu? - wstałam

- Nic ci nie jest? Słyszałem trzask drzwi?! - powiedział Ayato

- Nie, nic mi nie jest! - powiedziałam

- Uff... Dobra, ja już lepiej pójdę - powiedział

- Ayato? - powiedziałam

- Co? - spytał

- Chodź tu... - powiedziałam

Podszedł do mnie, a ja go walnęłam młotkiem w głowę ( nie pytać z kąd go wytrzasnęła, po prostu ona jest zawsze przygotowana XD )

- Au! A to za co?! - spytał

- Mówiłam, żebyś mnie nie nazywał Yuki! - powiedziałam

- A chuj z tym! - powiedział

- Wynocha! - powiedziałam

- Ubieraj się... Idziemy do szkoły - powiedział

- Co? Naprawdę? - spytałam

- Tak! Chyba, że nie umiesz się sama ubrać to ci z miłą chęcią pomogę - uśmiechnął się

Wyciągnęłam swój młotek z zamiarem walnięcia nim Ayato, ale on w szybkim tempie znalazł się za mną i mnie ugryzł.

- Ayato... Bboli! - powiedziałam

- Ileż można na was czekać?! - zobaczyłam w drzwiach Subaru

- To ty Subaru? - zapytał Ayato

- Ayato co ty jej robisz?! - spytał Subaru

- Piję nie widać?! - powiedział Ayato

- Idźcie z tąd! - powiedziałam

Obaj wyszli, a ja poszłam się ubrać w mundurek.

Byliśmy już w limuzynie, oczywiście musiałam siedzieć koło Ayato!

- A właśnie zapomniałem ci Yuki powiedzieć, taką jedną małą rzecz... - zaczął Reiji

- Jaką? - spytałam

- Bo musisz wybrać jednego z nas na męża - powiedział

- Co?! - spytałam

- Tak... - powiedział

- To którego z nas chcesz Desko? - spytał Ayato

- Napewno nie ciebie! - powiedziałam

- Nie musisz teraz mówić, jak nie chcesz - powiedział Reiji

- Wiem, ja w ogóle was nie znam - powiedziałam

- To akurat wiem - powiedział

- A mówiłaś, że nie będziesz z żadnym wampirem - powiedział Ayato

- Mogę zmienić zdanie! - popatrzyłam na niego z pogardą

Dojechaliśmy do szkoły, gdy ktoś mnie zawołał.

- Hej Neko-Chan! - spojrzałam na tego blondyna którego kiedyś spotkałam

- Kim jesteś? - spytałam

- Nazywam się Kou Mukami - uśmiechnął się

- Aha, a ja jestem.... - nie dokończyłam, bo ktoś mi przeszkodził

- Nieznajoma, idziemy Desko! - powiedział Ayato

Złapał mnie za rękę i prowadził mnie w nieznanym kierunku. W końcu się mu wyrwałam.

- Co robisz?! - spytałam

- Nie będziesz się z nim zadawać! - krzyknął

- Bo co? - spytałam

- Bo ci nie pozwalam! - darł się na mnie

Każda dziewczyna ma takie chwile, że jak się na nią ktoś wydrze to się jej zrobi smutno... Właśnie mi w tym momencie się zrobiło tak smutno, że się popłakałam.

- Ale o co ci chodzi? - wycierałam łzy

- Przepraszam... Ja nie chciałem - powiedział

- Tylko się na mnie wydzierasz, a ja nie mam chwili wytchnienia, to tak jakbym była twoją dziewczyną! - powiedziałam

Pobiegłam w przeciwnym kierunku i natknęłam się na Shu.

Przytuliłam się do niego.

- Yuki co się stało? - spytał

- Nic, tylko Ayato się na mnie wydarł, a ja już nie wytrzymałam - powiedziałam

- Nie płacz - powiedział i wytarł mi policzki

- Ohayo Neko-Chan! - znów uslyszałam ten głos

- Hej Kou - przywitałam się

- W końcu powiesz mi jak masz na imię, czy trzymasz to w sekrecie? - zapytał

- Nazywam się Yuki - powiedziałam

- Ładnie... - mrugnął do mnie

- Ratunku! Ten jakiś dziwny koleś w kapeluszu mnie maca!!! - w naszą stronę biegła jakaś dziewczyna

- Nie to niemożliwe... - powiedziałam

Ta dziewczyna stała ze mną w twarzą w twarz.

- Akira? Czy to ty? - spytałam

- Yuki? Kuzynko nareszcie cię znalazłam! - przytuliłyśmy się

- Laleczko wracaj do mnie! - słyszałam mi bardzo znajomy głos

- Yuki ratuj mnie! - powiedziała

- O hej Bitch-Chan, możesz mi oddać Laleczkę? - zapytał Laito

- To wy się znacie? - spytała

- Tak, ale nie teraz - powiedziałam - Nie oddam ci jej - powiedziałam

- Czego moja kochana Bitch-Chan nie chcę jej oddać? - zapytał

- Bo jej nie oddam! - powiedziałam

- Co tu się dzieje? - spojrzałam na Ayato

- Nie no znów ty?! - spytałam

- Już ci przeszło? - spytał

- Tak! Tylko dzięki Shu - powiedziałam

- Ciekawe... - powiedział

- Yuki kim oni są? - spytała

- Mówię ci, że nie teraz - powiedziałam

- Tu jesteś Akira - usłyszałam nieznajomy głos

- Ruki! Hej - przytuliła go

- Kim jesteś? - spytałam

- Jestem Ruki Mukami - powiedział

- Aha - powiedziałam

- Choć Desko - powiedział Ayato

Ayato przytulił mnie od tyłu i pocałował w policzek, ja go walnęłam pięścią.

- Myślisz, że jak będziesz mi słodzić to o wszystkim zapomnę?! O nie mój drogi to tak nie działa! - powiedziałam

- No Yuki - powiedział

- Spierdalaj! - krzyknęłam

- Choć Akira my już idziemy - powiedział Ruki

- Ja idę pa! Widzimy się jutro! - powiedziała

- Pa! - pomachałam jej

- Hmmm... Ty to masz niezłe przyjaciółki Bitch-Chan - powiedział Laito

- To nie moja przyjaciółka tylko kuzynka - powiedziałam

- Jeszcze lepiej - uśmiechnął się

- No nie! - też się uśmiechnęłam

- Mam wrażenie, że tylko mnie z nas wszystkich nie lubisz - powiedział Ayato

- I masz rację, ja cię wręcz nienawidzę! - powiedziałam

- To jak chcesz to idź sobie do tych Mukami! - powiedział

- Ja z chcecią przyjmę Neko-Chan - uslyszałam głos Kou

- Dzięki Kou, ale ja zostaję u nich - powiedziałam

Z ukradkiem zetknęłam na Ayato. Zauważyłam, że się cieszył, że zostaję. Co za Idiota, najpierw mówi żebym się wyprowadziła, a teraz się cieszy, sze zostaję.

Tu macie zdjęcie Akiry:

WikusiaChan 💗💗
(834 słów)