Dotarcie do centrum handlowego nie zajęło jej dużo czasu. Kiedy tam dotarła były tam już Mira i Lisanna. Wszyscy postanowili się spotkać na parkingu koło sklepu spożywczego.

-Cześć dziewczyny.- przywitała się blondynka i usiadła naprzeciwko nich.

-O, hej Lucy.- Lisanna i Mira siedziały tam patrząc na Lucy. Mira odwróciła nieco głowę i Lucy zdała sobie sprawę, że patrzy na jej szyję. Heartfilia szybko przykryła ją szalikiem.

-Kto to zrobił?- zapytała Mira, nie było sensu ukrywać tego przed nią. Lisanna spojrzała na blondynkę i się zaśmiała.

-Tak, Lucy, powiedz jej, kto to zrobił?- Lisanna powiedziała lekko się z nią drażniąc. Lucy spojrzała na nią ostrzegawczo. Potem spojrzała na Mirę i westchnęła.

-Natsu.- Mira wypluła napój, który właśnie piła i westchnęła.

-Wiedziałam!! Levy jest mi winna 50 dolców!!- krzyknęła białowłosa skacząc. Lucy nią wstrząsnęła.

-Mira, przestań! Zbyt bardzo przyciągasz uwagę!!- blondynka usiadła. - A poza tym, zrobiłaś zakład z Levy??!- zapytała, na co Mirajane zaśmiała się lekko.

-Czy ja to powiedziałam na głos?- zapytała nieśmiało, na co Lucy strzeliła sobie face palme'a.

-Czy to oznacza, że jesteście oficjalnie razem? Czy to tylko romans?- zapytała Lisanna, na co Lucy wzruszyła ramionami.

-Nie jestem pewna. Wiem, że nie nie jesteśmy razem oficjalnie, ale też mam nadzieję, że to nie romans. To znaczy, muszę przyznać, że go naprawdę lubię.- powiedziała zarumieniona.

-Ile to trwa?- zapytała starsza Strauss. Lucy chwilę pomyślała.

-Mmmh, chyba od pierwszego dnia, kiedy się spotkaliśmy. To znaczy, wiedziałam, że to złe, ponieważ jeszcze chodził z tobą, Lisanna. Ale on tego nie czuł. Powiedziałam mu, że nie powinniśmy tego robić, ale Natsu, jak to Nastu, nie mógł się powstrzymać.- Mira zapiszczała na odpowiedz Lucy.

-O rany! Wiedziałam, że to miłość od pierwszego wejrzenia!- cieszyła się Mira, a Lisanna wyglądała na nieco zakłopotaną. Lucy zwróciła uwagę na Lisannę.

-Lisanna, przepraszam. Nie chciałam zranić twoich uczuć, jeśli to zrobiłam. To znaczy, on technicznie cię oszukiwał ze mną. Nawet jeśli wkrótce potem zerwaliście. - Lisanna spojrzała na nią i uśmiechnęła się lekko.

- Nie jestem zła Lucy, to dla mnie takie dziwne. To znaczy, nie czuję się zraniona, że to zrobił. Myślę, że to dlatego, że go już nie kocham i mam go już za sobą. Odkąd się pojawiłaś, sprawiałaś, że wszyscy byli szczęśliwi, przynajmniej ja i Nastu. Sprawiłaś, że nie czuł już do mnie nic i postanowił ze mną zerwać, uświadamiając mi tym samym, że zmuszałam się tylko do kochania go, kiedy do niego nic nie czułam. - młodsza Strauss wstała i przytuliła blondynkę.- Dziękuję ci za to.

Lucy również ją przytuliła. Po chwili wszystkie usłyszały znajome głosy.

-Czy wy robicie grupowe przytulanie?! Ja też chcę dołączyć!- krzyknęła Levy i do nich podbiegła. Lisanna i Lucy zaśmiały się, a potem odsunęły od siebie.- Cóż, to był krótki uścisk. Spodziewałam się, że będzie dłużej ?!- niska niebieskowłosa zajęła swoje miejsce.

-Przepraszam, Levy. Mogłaś przyjść wcześniej, jeśli chciałaś się dłużej przytulać.- powiedziała Mira i wypia swoje picie.

-Cóż, skoro już wszystkie tu jesteśmy, to co powiecie, żeby zacząć zakupy? - zapytała Erza. Wszystkie dziewczyny skinęły głowami i opuściły sklep spożywczy. Mira pociągnęła Levy na bok i wyszeptała jej coś do ucha. Niebieskowłosa przeklęła pod nosem i wyciągnęła z kieszeni pieniądze, po czym dała je białowsłosej.

Lucy nie musiała kupować sukienki, więc pomagała dziewczyną wybrać jakieś. Wszystkie dziewczyny znajdowały się w przebieralniach, a Lucy stała obok nich i czekała, aż wyjdą.

-Lucy?- ktoś powiedział, a ona odwróciła głowę i natychmiast spojrzała na przebieralnie, aby upewnić się, że dziewczyny, jeszcze nie wyszły .

-Bora? Miło cię znowu widzieć.- podeszła do niego. Bora uśmiechnął się do niej.

-Więc nadal jesteśmy umówieni, to znaczy nie jest jeszcze zbyt późno, żeby zaplanować coś innego.- powiedział z lekkim uśmiechem . Objął ją ramieniem , a Lucy się odsunęła.

-Oczywiście, że jesteśmy nadal umówieni na kolację. Naprawdę nie mam czasu na zrobienie czegoś innego później, ale to mogę zrobić.- odpowiedziała szybko. Chciała jak najszybciej uciec od niego.

-Jesteś tu sama?- zapytał. Nagle jakaś ręka znalazła się na ramieniu Lucy.

-Jest z nami. Przepraszamy. ale Lucy jest nam potrzebna przy pakowaniu sukienek. Nie ma teraz czasu na rozmowę z chłopakami. - powiedziała Erza. Mira stała obok niej. Juvia, Levy i Lisanna stały z tyłu z rękami na biodrach.

-Oj, mój błąd. Przepraszam, że musiałaś poświęcić mi tyle czasu, Lucy. Więc do zobaczenia później. - pocałował ją w rękę i odszedł. Po jego odejściu Lucy wyjęła środek do dezynfekcji rąk i położyła go na dłoniach.

-Boże.- wymamrotała do siebie, a dziewczyny spojrzały na nią z dezorientacją.

-Kto to był? I co miał na myśli, mówiąc do zobaczenia później?- zapytała starsza Strauss. Luce nie widziała powodu do ukrywania tego.

-To był Bora. Zaproponował małżeństwo ze mną mojemu ojcu, ale odrzuciłam tę propozycją. I żeby być miłą, powiedziałam, że może mnie dziś w nocy zabrać na kolację. Chodzi mi o to, że przyszedł tylko po to, żeby poprosić o moją rękę, a potem zostać odrzuconym. Nie czułybyście się źle?- zapytała, na co dziewczyny kiwnęły głowami w zgodzie.

-Mmh, cóż w takim razie bądź ostrożna, on mnie trochę przeraża. Jeśli coś się stanie natychmiast zadzwoń do nas. Zamierzasz powiedzieć o tym Natsu?- Lucy pokręciła głową. Na jej twarzy widać było wielkie zmartwienie.

-Nie ma mowy! Nawet za milion lat!! Jeśli się dowie!!Zwariuje!! Zwłaszcza jeśli się dowie, co mi zaproponował!! Może pójść i go pobić na śmierć!! O Boże, jego nadopiekuńczość jest pokręcona!!- powiedziała z dłonią na czole. Nagle poczuła ból w klatce piersiowej, ale próbowała to ukryć. Levy zamierzała coś powiedzieć, ale Lucy ją powstrzymała.- Wybaczcie, zaraz wrócę.- powiedziała i wybiegła ze sklepu do toalety. Zamknęła drzwi, żeby nikt nie mógł wejść.

Lucy upadła na kolana i zaczęła grzebać w torebce, szukając tabletek. W końcu je znalazła i włożyła jedną do buzi. Wzięła do ręki butelkę z wodą i się jej napiła.

-Cholera.- powiedziała między głębokimi oddechami.- Było blisko.- oparła się o ścianę i próbowała się uspokoić.

Kiedy skończyła, wstała i wyszła z toalety i wróciła do miejsca, w którym zostawiła dziewczyny. Kiedy znów weszła do sklepu, wszyscy podeszli do niej.

-Lucy, do cholery, co się stało?!- zapytała Levy, widząc jej czerwoną od biegu twarz. Juvia przyłożyła rękę do jej czoła.

-Nic się nie stało, wszystko w porządku. Przypomniałam sobie, że zostawiłam coś w sklepie spożywczym i po to pobiegłam.- wzruszyła ramionami. Potem Lucy wyszła ze sklepu, bo nic w nim ciekawego nie było.

Reszta dziewczyn poszła za nią i wszystkie weszły do innego sklepu. Podczas gdy szukały sukienek Lucy rozpoczęła rozmowę.

-Więc Mira, robimy tą imprezę?- zapytała, na co białowłosa pokiwała głową.

-Oczywiście! Prawie zapomniałam wam o tym powiedzieć! Dzięki Lucy! Ok, więc plan brzmi tak! Wszyscy przyjdziecie do mnie około 7:30 i będziemy mogły rozpocząć naszą imprezę!- podekscytowała się starsza Strauss.

-Brzmi nieźle. Chcesz, żebyśmy coś ze sobą zabrały? Mogę zabrać trochę przekąsek!- zapytała Erza.

-Nie mam nic przeciwko, żebyście zabrały co chcecie. Ale tak, powinnyście zabrać jakieś przekąski ze sobą, bo nie chce mi się iść do sklepu spożywczego.- wymamrotała Mira.

-Oh, przyniosę przybory do makijażu!- powiedziała Juvia. Do rozmowy również dołączyła się Levy.

-Ohhh! A ja wezmę filmy!! Właśnie kupiłam kilka nowych! Jeszcze ich nie oglądałam, więc byłoby wspaniale jeśli wszystkie razem byśmy je oglądnęły!- dziewczyny skinęły głowami. Lucy podrapała się w tył głowy.

-Ja zamówię pizzę, to znaczy nie będziemy przecież jeść samych przekąsek! Ale mogę się spóźnić, bo idę o 7 na kolację z Borą.- zmrużyła oczy na ostatnie słowo.

-W porządku, Lucy, ale kiedy wybija 8 masz już być!- rozkazała Levy. Blondynka zaśmiała się na słowa swojej małej przyjaciółki.

-W porządku, Levy. Ale pamiętajcie, nie wspominajcie o tym Natsu.- ostrzegła ich. Wszystkie dziewczyny skinęły głowami.

-Hai!- powiedziały wszystkie. Blondynka zaśmiała się z nich.

Zostawcie po sobie ślad kochani⭐📝, bo to naprawdę motywuje do dalszej pracy😘