~ ~ Miesiąc później ~ ~

Od konfrontacji z Doru minął miesiąc, a po moroju ani śladu.

Jednak od tamtego czasu wiele sie zmieniło.

Beatrise zmarła przez strzał od ojca, zaś do kilku tygodni po bardzo długim czasie w naszym domu zawitały dzieci Belli. Córka Belli została nazwana Hope przez Roxanę, zaś synek Aslan przez Aiden'a. Szczeniaki są urocze i bardzo mądre, co widać już na pierwszy rzut oka.

Zaś ja i Dymitr w końcu po wielu latach, dwa dni temu staliśmy się małżeństwem. Co a to było bardzo spontaniczne no, ale bądźmy szczerzy by normalni nie jesteśmy.

Roxana I Aiden (oraz ja sama xD) przejęły nazwisko Dymitr'a od razu potem jak doszło do naszego "idealnego" ślubu.

Na obecną chwilę wraz z Dymitr'em oraz moimi rodzicami siedzimy w salonie patrząc na bawiące się z dziećmi szczenięta.

Mimowolnie uśmiech się wkrada na moją twarz kiedy widzę radosną Roxanę, w której oczach dopiero teraz można ujrzeć radość i niewinnośc w czystej postaci.

- Co macie zamiar teraz robić?- zapytał Abe biorąc łyk kawy.

- Lissa ma przywrócić Rose do służby, a dzieci zostaną zapisane do Akademii. - powiedział zgodnie z prawdą Belikow trzymając mnie delikatnie za rękę.

- To dobrze.- powiedziała moja matka, a w jej głosie łatwo było mi wyczuć iz kobieta chce coś jeszcze dodać.

- A co z Doru? - zapytał Mazur, po chwili dodając.

- Co prawda moi ludzie go szukają, ale jak widać bez skutku.

- Zostanie skazany na karę śmierci za swoje czyny.- powiedział z spokojem Belikow.

Ja zaś spojrzałam na Roxanę, która nie bawiła się już z pieskami oraz rodzeństwem tylko patrzyła w podłogę jak zaczarowana. Niepokój znów pojawił się na mojej twarzy widząc w oczach córki mrok.

Co się dzieje?

- Roxi? Kochanie?- powiedziałam zmartwiona do dziecka, na co dwunastolatka spojrzała na mnie z spokojem.

- Ona tu idzie.- powiedziała córka, na co zmarszczylam brwi z zdziwieniem.

- Kto tu idzie, kochanie?- zapytał Abe, a ja dopiero teraz ujrzalam w dłoni mojego ojca srebrny pistolet.

- Natasza Ozera idzie do mamusi...z nożem.- powiedziała dziewczynka z łzami na ostatnie słowo.

Niepokój ogarnął moje ciało.  Tasza idzie mnie zabić...zabić, a potem zapewne zaprowadzić Roxi do Doru.

Natychmiast wraz z Dymitr'em oraz moja matką chwycilismy broń każąc Mazurowi zostać z blizniakami. Sama zaś zadzwoniłam do Lissy informując ją o tym co powiedziała nasza córka.

- I co powiedziała?- zapytał Dymitr patrząc wraz z moją matką na mnie.

- Wysyła tu strażników, którzy mają ją złapać. - powiedziałam zgodnie z prawdą.

Kiedy Belikow chciał już cos powiedzieć usłyszałam pukanie do drzwi.