Płacze, krzyczy,

Woła za mną.

Kroczy samo,

Z tą swoją posturą -

- taką nieporadną.

Biegnie,

Ile sił ma w nogach.

Coraz bliżej,

Coraz dalej,

Myśli, że tym sieje postrach.

Myśli przelatują,

Przez głowę.

Wspomnienia dawnego życia,

Jak i wielkie, tak skromne.

Oczy ogromne,

Pełne strachu, grozy,

Uśmiech niewinny,

Ale o to w złych snach chodzi.

Kruczoczarne włosy,

Papierowe dłonie,

Nie tak pełne usta,

Niepodobne do niej.

Znowu chodzi za mną,

Taka zjawa nieczysta,

Ale sny to nic innego,

Jak przysięga wieczysta.