Mama mówiła, że zbyt wrażliwa,

Że romantyczna zawsze byłam.

Prawie uwierzyłam w jej podłe słowa,

Kiedy zobaczyłam ciebie - mojego anioła.

Może to przez to, że dorosłam,

Może to przez problemy, którym nie umiałam sprostać.

Ja jednak wolę inną wersję zdarzeń,

Ty i ja, razem - spełnienie marzeń.

Nie wyszeptałam nawet słowa,

Kiedy z cienia wyłoniła się twoja osoba,

Oddech zapierająca w piersiach, ale w wyobraźni,

Kradnąca wspomnienia najskrytsze, tylko nazbyt wyraźnie.

Pojawiła się z burzą, ale chciała pomóc,

Na tym zimnie, na chłodzie, pomoc jak zakazany owoc...

Płomień za płomieniem, ta śmierć pochłania,

Ale z tak wielkim pragnieniem przegranych przegania.

Tutaj i teraz - jesteśmy zwycięzcami,

Będziemy walczyć, choćby jedyni i sami...

Oni mówią, że odeszliśmy od zmysłów,

Że brakuje nam tych dziecięcych pomysłów.

Nie pozwól im zniszczyć twojej harmonii,

Kiedy powiesz "Kocham" bez miłości woni.

Spójrz mi prosto w oczy, uwierz w niemożliwe,

Tylko ich oczy zazdrosne mogą patrzeć podejrzliwie,

Kiedy ty jesteś dziełem, perfekcją w każdym calu,

Nie jesteś jak oni - nie masz serca z metalu,

Zawsze wskazujesz drogę -

- nawet wtedy, kiedy uwierzyć w tę drogę nie mogę.

Płomień za płomieniem...

Bo wszystko fikcją, dziecięcym pragnieniem...

Kiedy walczymy, to o wszystko,

Nie ma naszej dumy wysoko czy nisko,

Ale potem darzymy się miłością,

takiej niby prawdy osobliwością.

Tracimy morale w mieście świateł i róż,

Na zasadach kamiennych osiadł ciężki kurz...

I tak jest płomień za płomieniem,

Dusza za duszą, marzenie za marzeniem,

Ale czy ty i ja... Nie jesteśmy tylko pustym pragnieniem?