ALAZDAN

Korku tek bildiğim tek hissettiğim şey korku tek bildiğim şey korkuyorum deli gibi korkuyorum bu kokuyu bir daha içime çekememekten bu sarı saçları tekrar okşayamamaktan o kuyu gibi ela gözlerini bir daha görememekten çok korkuyordum çünkü yaşamıştım ben bu dünyada en çok sakındığım 4 kişiden 2 sini kaybetmiştim şimdide 1 tanesi tehlikedeydi ve en değer verdiğimdi...

Ilık nefesleri boynuma çarpıyordu bedeni bedenimin üstündeydi ellerim belinde elleri boynumdaydı kuş gibi bedeni üstümdeyken hayatımda hiç olmadığım kadar huzurluydum boynuma dudakları değdi be vücudumu titretecek bi öpücük bıraktı ne yani hep kadınlar mı düşecek

-Günaydın uyuyan güzel

-Günaydın sevgilim

Doktor çok fazla uykusu geleceğini söylemişti hastalığına teşhis konulduğunda beri sürekli 2 3 günde bi doktorunu ziyaret ediyordum ara sıra nefes darlığı oluyordu onun için astım ilacına benzer bi sprey vermişti ama çok kullanmaması gerekiyordu derken eli göğsüne gitti kesik kesik nefesler almaya başladı

-Sevgilim çekmecede ilacım var getirebilir misin

İlacı getirdim derin derin nefesler alırken ne kadar acı çeksede ben korktuğum için belli etmiyordu

-daha iyi misin bişey olduysa hastaneye gidelim

-hayır ama hastane kontrolü zaten bugün 1 saat sonra hadi gidelim

Dedi ve evden çıktık bu sıralar nefes darlığı çok sık oluyordu tek ümidim hastalığının 4. Seviyeye geçmemiş olmasıydı hastaneye vardığımızda doktorun odasına girdik her zamanki gibi kontroller yapıldı

-Vera hanım nefes darlığı şikayetleriniz arttı mı

Bana baktı ve kafa salladı

-eskiden 2-3 günde bir olurken şimdi hergün oluyor

-uyku probleminiz var mu

-evet öğlen uykusuna yatmazsam akşam 10 da uyuya kalıyorum

-Vera hanım hastalığınız 4. Seviye ye atladı bundan sonra çok daha dikkatli olmalısınız size heyecan verecek en ufak şeyden bile kaçınmalısınız cinsel hayatınız bir süre rafa kalkmalı artık 3 günde 1 kontrole gelin şikayetiniz artarsa ne yazık ki hastanede müşade altında kalmanız gerekir benim diyeceklerim bu kadar iyi günler

Dedi ve çıktı
Vera ifadesiz suratına korurken ben göz yaşlarımı tutamadım biliyordum çok canı yanıyordu ama belli etmiyordu canı tatlıydı onun nasıl çekiyordu bu acıyı yanıma geldi bana sıkı sıkı sarıldı

-iyiyim ben Alaz

-Değilsin her gece uykunda canın yandığında ağlıyorsun çok canın yanıyor senide kaybetmek istemiyorum

Derken boynunda ağlıyordum ben sevdiğim kadını kaybetme korkusuyla hıçkıra hıçkıra ağlamaya devam ederken içeriye abisi girdi onunda gözleri kan çanağına dönmüştü abisi en yakın arkadaşım Emir KARALI yıllardır onu hiç böyle görmemiştim

-Abicim

Dedi Emir Vera kollarımın arasından çıkıp abisine gitti

-iyi olacaksın güzelim merak etme iyi olacaksın o kalbi bulacaklar ve sen çok daha iyi olacaksın tamam mı sakın kendini üzme

-Abi kalp bulunamazsa en iyi ihtimalle 6 ayım varmış ben ölmek istemiyorum ben yaşamak istiyorum anne olmak istiyorum evlenmek istiyorum kendi evimi dizayn etmek istiyorum dünyayı gezmek istiyorum çocuklarımı parka götürmek istiyorum ben onunla bi hayat kurmak istiyorum ama yapamıyorum yapamayacağım ben ne yapacağım

hıçkıra hıçkıra ağlıyordu onunla derken beni gösteriyordu ağlaması beni harap ederken elimden hiçbirşey gelmiyordu tek bi seçenek vardı ama oda bir ihtimal umarım olur lütfen olsun

-Emir sen Verayı eve bırakır mısın benim önemli Bi işim var

Dedim ve doktorun yanına gittim Vera nın yaşaması için her ne olursa olsun yapacaktım

***

Hiç yorum yok böyle giderse kitabı Yarım bırakmak zorunda kalacağım çünkü yazma hevesim yok neyse öptüm baaayss