İyi okumalar..

Poyrazdan..

Bende genetik olan bu sinir yanaklarımdan yavaşça beynime doğru sıçrayınca elimdeki içki bardağından büyük bir yudum alıp bitirdim ve ve direkt duvara sert bir şekilde fırlattım.Günlerdir ruh halimi yansıtan cam kırıklıkları yere büyük tozlar halinde dökülünce başımı eğip parmaklarımı saçlarıma daldırdım.Denizin yok olduğunu yanımda olmadığını bana sarılmadığını,beni öpmediğini,bana dokunmadığını...Sinirle ayağa kalktım.Bana gelmediğini,bir kez daha yok olduğunu,bir kez daha...

Derin bir iç geçirdim ve dayanamayıp sert yumruğumu duvara geçirdim.Bi tekme de salonun ortasında duran sehpaya geçirdim.

O yaşayacak.Diğerleri ölecek.Poyraz onlara ölümün en adi oyunlarını gösterecek.Poyraz'ın en içten doğan şeytan ruhunu görecekler.

''Ayy Poyraz ne bu gürültü Asyayı yeni uyuttum'' Esin yanıma gelince soğuk bakışlarımı ona gönderdim.Belimde sabitlenen ellerimi yanlarıma düşürüp ona uzunca bir süre baktıktan sonra koltuklardan birine oturdum.

******

''Bulamadınız dimi?'' dedim sarhoşluğun verdiği kafayla.Ayık durmaya çalıştığımda karşımdaki 5 adama baktım.''Abi arıyoruz hala.Sözümüz söz'' ilk baştakine doğru ilerleyip tam da önünde durduğumda boynu hala eğikti.Sinirden kanser olacağımın hayallerini kurarken karşımdakine sert bir yumruk geçirdim.''Boşuna mı Para veriyorum lan ben size!!'' bütün içimdekileri atmak istercesine bağırdım.Sendeleyeceğim sırada yanımda duran Semih'in kolunu tuttum.Semih direkt beni koltuğa oturturken ''Sadece iki gün'' dedim.''İki gün buldunuz buldunuz.Bulamadınız Sikip amını gidersiniz lan duydunuz mu!!!''

Adamlar evden çıkarken başımı geriye yasladım.Yüzlerimi  yine sinirle elimden geçirirken Semih'e ''Doldur şu bardağı!'' diye seslendim.Karımcalanıyordu her yerim.Poyraz Deniz  olmadan esemiyordu.Poyraz Deniz gibi karanlık bir esinti olmuştu artık.

''Abi içmesen.''

''Semih doldur dedim!!'' fazla üstelersem öldürür beni edasıyla bardağa içkiyi boşalttığı gibi bana uzattı.Yarı baygın gözlerle elinden alırken durmadan diktim kafama.

Semihte benim gibi aynı pozisyonu alınca tavana histerikçe bakıp sırıtttım.''Canım acıyor Semih.Belli etmesem de acıyor her tarafım.Daha dün bana demişti sen güçlü bir adamsın diye.O olmadan güçsüzüm Semih.O olmadan olmuyor.O olunca da hiç bir şeyin anlamı kalmıyor.Onu istiyorum Semih.İstiyorum!''

Sonradan ise acı dolu bir bakış atıp yüzümü buruşturdum.''Çok sıkıcı..'' bardağı sertçe sephaya bıraktım.''O olmadan her şey çok sıkıcı.!!'' hiç bu kadar kötü olmamıştım.Annemi kaybettiğim günün acısından daha da beterdi  bu.Bu...Bu anlatılmazdı.Hepsi kadınıma çektirdiği bütün acıları onlarda misliyle ödettirmezsem...Hepsi hepsi teker teker kendi bıçağımdan geçmezlerse..O Kuzey piçi,Rüzgarın abisi,Kendi cehennemlerini dünyadayken yaşatmazsam...

Derin bir nefes al Poyraz...

Telefonumun zil sesini duyduğumda,öfkeyle kapattığım gözlerimi açtım.Sehpaya uzanıp elime tutuştururken bilinmeyen bir numara olduğunu gördüğümde direkt hoparlöre verip elimde sıkıca tutmaya devam ettim.

''LAN PİÇ!!! LAN OROSPU ÇOCUĞU SÖYLE SÖYLE YAPTIĞIN REZİLLİĞİ HADİ!!''  diye bağırarak konuştum ilk.İçimde biriktirdiğim bütün küfüleri bağırarak söylemek rahatlatmıştı beni.

''Aaa olmuyor ama böyle.Ben iki kelam edelim diye aramıştım seni ama.İyi bir başlangıç olmadı Bulut'' 

''ALP!!! yemin ederim Denize bir zarar gelirse,çocuğumu annesiz bırakırsan,Babamın öldüremediği seni ben çok pis öldürürüm biliyorsun dimi!?''

''eee evet evet.Babanın attığı kurşun kalbimi sıyırıp geçti.Sadece doğru zamanı bekliyordum.O çok sevdiğin karıcığın sandalyede güvenliği için ipe bağlı oturuyor.Çok mutlu!''

''Emin ol sende benim yapacağım işkencelerimden mutlu olacaksın.''

''Ona ne şüphe Bulut.Kardeşimi öldürdüğünün intikamını karından almak benim için zevk olacak.'' dediğinde bir kahkaha atıp sustu.Sıktığım yumruğumu serbest bıraktığımda onunla aynı anda sıktığım dişlerimi bırakıp tek bir soru sordum."Ne istiyorsun?" boşta kalan elimle yüzümü örttüm."Denizin canını!"

"SAKIN!!!!" dedim bağırarak ayağa kalkıp."SAKIN ALP! BAK.HAYIR BUNU YAPMA!" onu öldürürse...Bende öldürdüm...Bende yaşayamazdım."Deniz Rüzgarı öldürmedi.Onu ben öldürdüm beni al! Onu bırak!"

"Senin aptal karın zamanında Ne fahişeliklerin yaptığını biliyoruz! Onu kendisine aşık etti!"

"Sakın tamam dur bak Alp.Adam gibi konuşalım.Deniz bi hata yaptı evet.Ama nerden bile bilirdi ki.Geçmiş geçmişte kaldı.Ona zarar verme.Beni al.!"

"Seni nerenden sikiyim ki ben? Burada taş gibi hatunun varken..."

"ALLAH BELANI VERSİN SENİN OROSPU ÇOCUĞU.IRZINA GEÇDE NAPIYORUM SENİ! "

"sonra görüşürüz Poyraz..."telefonu suratıma kapattığı gibi bende telefonu duvara fırlatırken sehpanın üzerinde ne varsa örtüsünü ittirip devirmiştim.Sinirimden öyle yerleri yıkmak delmek deşmek istiyordum ki,tarifi edilemezdi.O picin karıma dokunduğu halini canlandırmak bile istemiyordum kafamda.Olmazdı.Öyle bir şey olamazdı!

Asya Esinin kucağında ağlayarak geldiğinde sakinleşip derin derin nefes alıp verdim.Asyayı alıp ona sıkıca sarıldığımda ağlamaması için başını okşayıp mis gibi kokan ince saçlarını öpüp okşadım."Ağlama babacım ağlama.Bir şey yok..."  koltuğa yeniden oturduğumda onu kollarıma yatırıp gözlerinden akan taze yaşlarını sildim.Asya da Denizi görüyordum sanki.Mavi gözleri kaş yapısı bebeksi yüzü..Yumuşak teni..Özelliklede kokusu.Asyanın boynunu burnuma yaklaştırıp derin bir iç çektim.Ah evet cennet kokusu olmalıydı bu...Hic durmadan tenine bir öpücük bırakıp yeniden mavi gözlerine baktım..."Anneyi kurtaralım dimi kızım.Onsuz yapamayız biz.."

**********

Deniz...

Hiç bir zaman pes etmeyecektim dimi ben.Yine etmedim.Sevdiğim adam uğruna canımı kattığım kendi kanımdan olan çocuğum uğruna,pes etmedim.Başım çatlasa da,yer yerinden oynasada hic bir zaman yılmadım.

Savunmasız bir şekilde sandalyede oturunca bile kapatmadım gözlerimi.Ve karşımda iki izbanduta baktım (sanırım böyle yazılıyordu 😂)

Kara bulutlarımdan yağan yağmur gittikçe fırtınaya dönüşürken,içimdeki denizim şaha kalkmıştı.Şu an içimde barındırmam gereken üzüntü değilde sinir olunca bulunduğum iş değiştiriyordu beni.Kuzey hocaya kanmıştım.Yine büyük bir hata yaparak.Kendimi kınama işlemimi sonraya bırakıp ilk önce Kuzey hocaya baktım.Üzgündü.Ama sahte bir üzgünlük mü yoksa içten mi orasını bilemeyeceğim.Ama bir şey varki ondan sonsuza kadar uzak durmam ve nefret etmem gerekecek.

''Uyuyan güzelimiz uyanmış demek!'' hala daha adını bilmediğim kas yığını Kuzey'in yanından ayrılarak bana doğru yaklaştı.Yaklaştıkça korkusunu belli edemeyen bedenim tir tir titremeye başlayınca geriye gidebilme olasılığım olmayınca gözlerimi sakince kapatıp açtım.Elini çeneme yerleştirdiğinde başımı sola çevirdim elini çekmesi için.Tahmin ettiğim üzere eli havada kalırken burnundan soluduğunu hissetmemle konuşmamaya yemin etmiş bir şekilde sustum.Birden saçımı elleriyle kavradığında saç diplerimdeki sızı dayanılmayacak bir hale gelmişti.''AHH!!!'' diye gözlerim sıkıca kapalı bir şekilde inlediğim de buradan daha doğrusu bu iki dev adamdan kurtulamayacağımın ve hatta buradan anca cesedimin çıkacağını falan düşündüm.''Seni acı çektirerek öldüreceğim sürtük! kardeşimi öldürdüğünüzün hesabını senden soracağım..!'' kulağıma sinirle tıslayan dudakları yine titrememe yol açtığında ilk baş ne yapacağımı bilemedim.

Her zaman böyle olmak zorunda mıydı bu yaşantı.Hani olur ya,gözlerin doludur ama ağlamaya çalışırsın.Ağlamayayım derken bir damla akıverir yanağından.Ölmek istiyordum su an.Herşeyden çok ölmeyi.Gözlerimi daha sıkı yumdum.O an gözümün önüne Asya ve Poyraz geldiğinde yine titredim.Ağlamak istemediğim tuzlu göz yaşlarım yanaklarımdan sayısızca aktı.

Sanki...Sanki birisi ciğerimi söküp aldı o an.Nefes alamadım.Ya da nefes almayı unuttum.

Onlar sustu ben hıçkıra hıçkıra ağladım.Ne varsa ne olduysa,içimden ne geçtiyse hepsini ağlayarak döktüm hislerimi.

Yeniden bittim....

Yeniden kayboldum.

Bu saçma kaçırılmaca sinirimi bozmaya başlamıştı. Su an kendimden o kadar çok tiksiniyordum ki..Oysaki iğrenç bir halde olduğumu da biliyordum.. Ben kendi ailemin kendi eşimin küçücük Çocuğumun bile yüzüne nasıl bakabilirdim..

Mutsuz tohumlarım haykırarak başlamıştı yine yeşermeye..Pes ettim bende.İçimdeki siyahlaşan bulut yine bütün fırtınalarını başlatmıştı bana.Beynimde kopan elektirikleri vücudumda hissedince bütün organlarımın birbirinden bağımsız bir şekilde söküldüğüni hissettim.

''Sustur şunu!!'' dedi adam Kuzeye.''Susturamam Alp! nasıl susturabilirim? ''

''Gerekirse tokat at ne bileyim!''

''Yapamam!!'' 

Alp...Alp..Tabi ya.Poyraz çiftlikte bahsetmişti isminin Alp olduğunu.Aradan o kadar zaman geçmesine rağmen unutmam bir hayli normaldi tabi.Daha o zamanlar Poyrazla düzgün bir ilişkimiz bile yoktu.

Peki neden Kuzey?

Onun ne alakası var!

Beynime saplanan bir ağrı yine düşüncelerimi karman çorman etmişti.

(herkes Kuzeyi Rüzgarın abisi zannetti aq ssqhwdgsksk)

başımı yorgun  bir şekilde geriye atınca bana doğru gelen ayak seslerini dinledim ilk.Bakmaya bile mecailim yoktu artık.Gelse şurda karnıma bir bıçak darbesi yesem hiç şaşırmam aslında.

''Yatır Onu,!'' deyip geçip gitti Alp yanımdan.Soğuk depoda yankılanıyordu sesi.''Alp hayır buna izin vermem.Bu..çok fazla!''

''Ne diyorsam onu Yap Kuzey!'' bir kez daha dehşete düştüm gözlerinin içine bakarken.Çoktan kafamdaki korkunç senaryoları filme dönüştürmüştüm bile.Bir kez daha acı mı çektirecekti bana? olduğum yerde kendimi zaten sıcak bir mühürle hapsedildiğimi sanarken şimdi sırada yapacağı şey neydi?''7

***

''YETER!!!'' diye haykırdım gözlerimden ateş fışkırması an meselesiyken.Kemeriyle sırtıma attığı sert darbe gözlerimin  hayata veda edermiş gibi kapanması bir olmuştu her seferinde.Bu kadar sadistçe bir işkence nasıl görebilirdim.Neyin bedelini bu kadar çok ağır ödüyordum?Sırf Rüzgarı kendime aşık etmem miydi yani bütün suç.Sırf bunun yüzünden miydi her şey? 

Bir kez daha hıçkırıklarımın arasından bağırırken sırtıma ince bir kezzap dökülmüş gibi hissettim.Çünkü bu ilk değildi.Debinden beridir kemerini silahıymış gibi görüp sırtıma en ağırından darbeler indirmeye başlamıştı.Ben ise zaten bitik,savunmasız bir şekilde yatıyordum eski demirleri bile paslanmış yatakta.Kollarım havada yatağın başlıklarına sabitlenmiş...

Biri beni kurtarsın diye bağırmak istedim ama ses tellerimin artık kötü durumda olduklarını artık kullanılamaz halde olduğunu bildiğim için bütün söyleceklerimi geri teptim.

Acı en kötü şeydi bu hayatta.Hele ki yanarsa.Sırtımdaki acıya aleve bir tane daha odun atmıştı Alp.Bende daha da harlayıp bağırdım.Sanki tuz basmışsın da yanıyordu iyice.

Yoruldum!

Bu defa gerçekten yorgun düştüm.Direniyorum.O kadar ağır geliyor ki her şey..Sadece 'HAKEDEMEDİM' diyebiliyorum.Bu kadar darbeyi haketmiyorum..Kafamdaki canlanmalar daha da acıtıyor canımı..Ve ben sadece susabiliyorum..

Sonra kafamı kaldırdığımda dolan gözlerle karşılaşıyorum...Kuzey.Artık o benim için sadece Kuzeydi.Hoca kelimesini atlatmış sadece gözümde herhangi bir insan olan.Zorladı kendini çok.Ama bir damla yaşı akıtmadan edemedi gözlerinden.

Başımı bir kez daha yeni bir darbeyle kaldırınca haykırışım Kuzeyi daha çok ağlattı.Dayanamadım.Titredi bacaklarım.Titredi yüreğim.Buruştu bedenim.Ben hiç bu kadar yanmamıştım..

Kapattım gecelerimi...Gecelerim ağladı ben sustum..

********************

Sözde uzun yazacaktım dimi jhdkawehraw 

Siz kesit bölümüne yeni bölüm!! diye şey yapınca e bide ben boş olunca şey oldu işte.Yazdım bi şeyler..

1372 kelime falan oldu işte.

Yorumlarınızı bekliyorum..Öptüm hepinizi