Jak najmniej osób w swoim życiu chcę,
Bo boję się, że w końcu któraś z nich zastąpi mnie.
Skradzione żarty z obcych ust uroku już nie mają,
A jednak w twoich wąskich ustach na nerwach mi tak pięknie grają.
Płyną mi przez uszy, aż po czubek nosa.
Chciałabym się wyróżniać czymś więcej jeszcze niż tylko tym, że jestem złotowłosa.
Każdy krok kopiujesz,
Chociaż rymów tak jak ja nie czujesz.
Ujmujesz mi.
Odbierasz dzienne sny.
Gdy ktoś obcy znów podchodzi i mówi, że drugi raz do tej samej rzeki nie wchodzi,
A ja to ty.
A to ty charakter skradłaś mi.
Od kiedy herbaty nie słodzę, ty nie słodzisz też.
Lecz nie wiesz tego o mnie, miodem słodzę, łaski bez.
Gdy słyszę śmiech przechodzi mnie dreszcz,
Też to czujesz?
Proszę, depcz mnie, dalej depcz.
Gdy słyszę melodię, tańcz tak jak ja,
Przecież obie wiemy dobrze, nikt się na muzyce nie zna jak ja.