Dedyk dla OryginaNazwa. C'x

- Aaaale ja nieeeee chcę!

- MUSISZ! TAKIE SĄ ZASADY!

- Aaale nieeee chcę!

- SANS PUŚĆ TĄ FUTRYNĘ DO CHOLERY!

- To moja futryna w moim domu, mogę z nią robić co mi się podoba. Aaaale ja nieeee chcę!

Obserwowałeś/aś całe to zajście popijając spokojnie herbatę. Papyrus starał się zaciągnąć brata do szafy, ale coś mu nie szło, gdyż ten uczepił się futryny w drzwiach i nie chciał jej puścić. Klasyk.

- Pamiętasz naszą umowę? - zawołała do niego matka koza.

Szkielet zastanowił się chwilę, po czym zostawił wreszcie futrynę w spokoju, co skutek miało taki, że upadł na ziemię wraz z Papsem.

- SANS! - wydarł się na niego i zrzucił go z siebie, uważając ze względu na jego jeden punkt HP. Sans natomiast wstał, mrugnął oczodołem do Toriel znajdującej się na drugim końcu pokoju i grzecznie poszedł do szafy. Ty natomiast chwyciłeś/aś Charę za jej różowy (nowy, uszyty przez matkę kozę) kaftan bezpieczeństwa i poszedłeś/aś za szkieletem.

Drzwi się zamknęły, a Ty oparłeś/aś się o nie, żeby nasłuchiwać.

- Nawet nie waż się ruszyć chociażby o milimetr, skościsuko - ostro. Wobec Ciebie tak się nie zachowywał.

- Zamknij pysk, góro kości.

- Ja przynajmniej nie muszę nosić ch[CENZURA]ch sweterków.

- Uszyła mi go mama, tępa dzido.

- Sama jesteś tępa, żmijo.

- Dzięki za komplement, śmieciu.

- W śmieciach to ty mieszkasz.

- Przynajmniej nie mieszkam z bratem.

- Przynajmniej nie widzę suki kiedy patrzę w lustro.

- Taa, bo chy-

W tym momencie rozległ się huk, a w drzwiach szafy pojawiła się dziura. Krótko to trwało, myślałam że dłużej wytrzyma... Ty natomiast dostałeś/aś zawału, bo laser prawie Cię musnął.

- Hmm - szkielet nie wiedział co powiedzieć kiedy Cię zobaczył przez drzwi. - To będzie nasza tajemnica, okej? Nie chcę resetu...

- A co im niby powiemy? - zapytałeś/aś dopijając herbatę.

- Powiemy że... Poszła do domu - Sans pstryknął palcami, przez co w magiczny sposób naprawił szafę i wyszedł z niej.

- Mało prawdopodobne...

- A niby co im pow-

- Powiedz że ty z innego wymiaru ją porwał.

- No dobra, niech Ci będzie...

- Yass - ucieszyłeś/aś się. A teraz minuta ciszy dla Chary Dreemurr...

Taki żart, bo przecież nikt jej nie lubi.