Dedyk dla BonOlcia. Pozdrawiam tych, którzy szipują Gastera i Tori. ^^

- Okej, teraz twoja kolej, Tori - powiedział Sans podając jej butelkę.

Matka koza zakręciła nią i nagle...

- Co wy wszyscy do cholery robicie w moim salonie?!

Ups. Gaster wrócił z Carrefoura. Tum tum TUUUUUM!

Ratuj się kto może! No, dobra, może to nie będzie konieczne... Spojrzałeś/aś na butelkę, którą w tym momencie wszyscy ignorowali (biedna butelka) i zauważyłeś/aś że zatrzymała się wskazując Gastera.

- Uuuuuuuuuuu - mruknąłeś/aś do siebie na tyle głośno, że wszyscy zerknęli na butelkę. Znowu zaczęły się szepty.

- Hej tato - przywitał się z nim Sans. - Przyszedłeś w idealnym momencie. Idziesz do szafy z Tori.

Gaster spojrzał na swojego syna jak na osobę chorą na umyśle. Chociaż tak właściwie, to...

- Nawet się nie waż skończyć tego zdania - wyszeptałeś/aś do siebie. 'No właśnie!' dodała narratorka.

Undyne stanęła za Gasterem i zaczęła go pchać w stronę szafy. Profesor fizyki kwantowej (oczywiście niekanonicznie) nawet nie zareagował. Toriel poszła tuż za nimi.

- H-hej, [T-twoje Imię]!

Odwróciłeś/aś się. Machała do Ciebie Alphys, na wszelki wypadek gdybyś nie rozpoznał/a jej głosu... Co jest niemożliwe. Z tego grona jedynie ona się jąka.

- Co tam Al? - spytałeś/aś podchodząc do niej.

- N-naprawiłam wszystko - oznajmiła zadowolona, po czym wskazała na ekran monitora na którym widać było zdjęcie jej i Undyne całujących się.

Jaszczurka pisnęła i szybko zasłoniła rękoma monitor.

- Prze-przełączyło się n-n-na tapetę...

Teraz powinny rozlec się wiwaty i oklaski na jej cześć. Brawo, brawo... Po chwili na ekranie widać było wnętrze szafy. Gaster i Tori siedzieli na jakichś pudełkach, oddaleni od siebie najdalej jak się dało. Co do... To nie tak miało być...

- Jeszcze sześć minut - Gaster westchnął i oparł głowę o ścianę szafy. Nastała cisza.

Przez kolejne minuty nadal nic się nie działo. Było to takie nużące, że aż zasnąłeś/aś. Z nudów.

W pewnym momencie poczułeś/aś jak ktoś Cię przenosi na kanapę i okrywa kocem.

- Pff... Nie wytrzymał/a jedynie siedmiu minut?

- Nie-e - usłyszałeś/aś nieznany Ci głos.

- To co teraz?

Na moment zapadła cisza. Ciekawe jakim cudem, skoro pokój był wypełniony po brzegi różnymi osobami, ja nie wiem...

- Dajmy mu/jej odpocząć. Trochę rozdziałów przeszedł/a i...

- Rozdziałów?...

- Never mind. A tak w ogóle to wyglądasz słodko w towarzystwie Tori, tato...

- Nmprwd - głos Gastera zagłuszył golf swetra, w którym schował fioletowe rumieńce.